عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۵۲
گل از پی عمری به طلب میآید نهج البلاغه : نامه ها
نامه به معاويه
<strong> و من كتاب له عليهالسلام إلى معاوية </strong> إِنَّهُ بَايَعَنِي اَلْقَوْمُ اَلَّذِينَ بَايَعُوا أَبَا بَكْرٍ وَ عُمَرَ وَ عُثْمَانَ عَلَى مَا بَايَعُوهُمْ عَلَيْهِ فَلَمْ يَكُنْ لِلشَّاهِدِ أَنْ يَخْتَارَ وَ لاَ لِلْغَائِبِ أَنْ يَرُدَّ عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۵۱
بشکفت گل و رونق شمشاد ببرد عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۵۰
با گل گفتم: چو چشم آن میدارم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۶۷
از بس عرق از چهره گلفام تو گل کرد عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۴۹
گل قصّهٔ بی خویشتنی خواهد گفت عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۴۸
چون شور ز گل در دل بلبل افتاد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۳
نیست از روی زمین سیری دل خود کام را سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۵
چشم من گوش خیالت دارد، اما خواب نیست اسیری لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۲
آنجا که منم نه ذات باشد نه صفات صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۷۶
دل ز تن چون دور شد وامی شود غمگین مباش عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۴۷
در غنچه نگاه کن که چون میجوشد امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۹۲
آن دل خراب شد که تو آباد دیده ای عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۴۶
بلبل به سحر نعره زنان میآشفت عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۴۵
گل گفت که در خاک چرا ننشینم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۵۹
هر چند خط باطلم از تار وپود خویش عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۴۴
بلبل سخنی گفت به گل آهسته عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۴۳
با گل گفتم که داد بستان و برو عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۴۲
غنچه که چو پسته لب شود خندانش رودکی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۲۴
پیشم آمد بامداد آن دلبر از راه شکوخ
شمارهٔ ۵۲
گل از پی عمری به طلب میآید نهج البلاغه : نامه ها
نامه به معاويه
<strong> و من كتاب له عليهالسلام إلى معاوية </strong> إِنَّهُ بَايَعَنِي اَلْقَوْمُ اَلَّذِينَ بَايَعُوا أَبَا بَكْرٍ وَ عُمَرَ وَ عُثْمَانَ عَلَى مَا بَايَعُوهُمْ عَلَيْهِ فَلَمْ يَكُنْ لِلشَّاهِدِ أَنْ يَخْتَارَ وَ لاَ لِلْغَائِبِ أَنْ يَرُدَّ عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۵۱
بشکفت گل و رونق شمشاد ببرد عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۵۰
با گل گفتم: چو چشم آن میدارم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۶۷
از بس عرق از چهره گلفام تو گل کرد عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۴۹
گل قصّهٔ بی خویشتنی خواهد گفت عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۴۸
چون شور ز گل در دل بلبل افتاد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۳
نیست از روی زمین سیری دل خود کام را سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۵
چشم من گوش خیالت دارد، اما خواب نیست اسیری لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۲
آنجا که منم نه ذات باشد نه صفات صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۷۶
دل ز تن چون دور شد وامی شود غمگین مباش عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۴۷
در غنچه نگاه کن که چون میجوشد امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۹۲
آن دل خراب شد که تو آباد دیده ای عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۴۶
بلبل به سحر نعره زنان میآشفت عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۴۵
گل گفت که در خاک چرا ننشینم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۵۹
هر چند خط باطلم از تار وپود خویش عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۴۴
بلبل سخنی گفت به گل آهسته عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۴۳
با گل گفتم که داد بستان و برو عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۴۲
غنچه که چو پسته لب شود خندانش رودکی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۲۴
پیشم آمد بامداد آن دلبر از راه شکوخ