حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۴۹
پیاپی بده ساقیا شیرهٔ رز ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب بیست و چهارم - اندر مُراقَبَتْ
قالَ اللّهُ تَعالی. وَکانَ اللّهُ عَلی کُلِّ شَیءٍ رَقیباً. حافظ : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸
ماهم که رخش روشنی خور بگرفت ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب چهل و چهارم - در احکام سَفَرْ
قالَ اللّهُ تَعالی هُوَالَّذِی یُسِّیرُکَمْ فِی البَرِّ وَالْبَحْرِ. حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۰
اگرچه دل به کسی داد، جان ماست هنوز شاطرعباس صبوحی : غزلیات
وطن تو
دلم فتاده بر آن زلف پرشکن که تو داری ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب سی و هشتم - در غَیْرَتْ
قالَ اللّهُ تَعالی قُلْ اِنَّما حَرَّمَ رَبِّی الْفواحِشَ ما ظَهَرَ مِنهَا وما بَطَنَ. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۵۲
پاک گوهر را سزوارست اوج اعتبار ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب یازدهم - در خوف
قالَ اللّهُ تَعالی یَدْعونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً و طَمَعَاً بوهریره رَضِیَ اللّهُ عَنْهُ گوید که پیغامبر صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ گفت اندر دوزخ نشود آنک بگرید از بیم خدای تا آنگه که آن شیر که از پستان بیرون آمده باشد باز پستان شود و هرگز دود دوزخ و گَرد جهاد اندر بینی بندۀ مسلمان گِرد نیاید. حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۱
امید بستم و نگشاد هیچ کار هنوز امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴۱
به چشم تر دمی کاندر دل بریانش می دارم عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۲
لعل تو داغی نهاد بر دل بریان من ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب سی و ششم - در خُلْق
قالَ اللّهُ تَعالی و اِنَّکَ لَعَلیٰ خُلُقٍ عَظیمٍ. اِ لیـــار (جبار محمدی ) : غزال غزل
نیکی
بحر ایمـــان و عمل را درّ تابان نیکــی است فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۵۶
جانانه طلب می کنی از جان بگذر حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۲
نوبهارست و صبا عنبر بیز ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب سی وچهارم - در فتوَّت
قالَ اللّهُ تَعالی اِنَّهُم فِتْیَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ. صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۴۸۷ - الوتر
بود وترت اشارت باز بر ذات قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۷
در صومعه و دیر مغان هیچ سری نیست ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب هشتم - در ورع
بوذر رَضیَ اللّهُ عَنْهُ گوید که پیغامبر صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم گفت از نیکوئی مسلمانی مرد، دست بداشتن است از آنچه او را بکار نیاید.
شمارهٔ ۶۴۹
پیاپی بده ساقیا شیرهٔ رز ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب بیست و چهارم - اندر مُراقَبَتْ
قالَ اللّهُ تَعالی. وَکانَ اللّهُ عَلی کُلِّ شَیءٍ رَقیباً. حافظ : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸
ماهم که رخش روشنی خور بگرفت ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب چهل و چهارم - در احکام سَفَرْ
قالَ اللّهُ تَعالی هُوَالَّذِی یُسِّیرُکَمْ فِی البَرِّ وَالْبَحْرِ. حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۰
اگرچه دل به کسی داد، جان ماست هنوز شاطرعباس صبوحی : غزلیات
وطن تو
دلم فتاده بر آن زلف پرشکن که تو داری ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب سی و هشتم - در غَیْرَتْ
قالَ اللّهُ تَعالی قُلْ اِنَّما حَرَّمَ رَبِّی الْفواحِشَ ما ظَهَرَ مِنهَا وما بَطَنَ. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۵۲
پاک گوهر را سزوارست اوج اعتبار ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب یازدهم - در خوف
قالَ اللّهُ تَعالی یَدْعونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً و طَمَعَاً بوهریره رَضِیَ اللّهُ عَنْهُ گوید که پیغامبر صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ گفت اندر دوزخ نشود آنک بگرید از بیم خدای تا آنگه که آن شیر که از پستان بیرون آمده باشد باز پستان شود و هرگز دود دوزخ و گَرد جهاد اندر بینی بندۀ مسلمان گِرد نیاید. حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۱
امید بستم و نگشاد هیچ کار هنوز امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴۱
به چشم تر دمی کاندر دل بریانش می دارم عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۲
لعل تو داغی نهاد بر دل بریان من ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب سی و ششم - در خُلْق
قالَ اللّهُ تَعالی و اِنَّکَ لَعَلیٰ خُلُقٍ عَظیمٍ. اِ لیـــار (جبار محمدی ) : غزال غزل
نیکی
بحر ایمـــان و عمل را درّ تابان نیکــی است فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۵۶
جانانه طلب می کنی از جان بگذر حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۲
نوبهارست و صبا عنبر بیز ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب سی وچهارم - در فتوَّت
قالَ اللّهُ تَعالی اِنَّهُم فِتْیَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ. صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۴۸۷ - الوتر
بود وترت اشارت باز بر ذات قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۷
در صومعه و دیر مغان هیچ سری نیست ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب هشتم - در ورع
بوذر رَضیَ اللّهُ عَنْهُ گوید که پیغامبر صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم گفت از نیکوئی مسلمانی مرد، دست بداشتن است از آنچه او را بکار نیاید.
