سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۷
سودی نکند فراخنای بر و دوش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۹
کوکب سعدی بود از هر شرر پروانه را مولوی : دفتر اول
بخش ۸۴ - قصهٔ بازرگان کی طوطی محبوس او او را پیغام داد به طوطیان هندوستان هنگام رفتن به تجارت
بود بازرگان و او را طوطییی ادیب الممالک : اضافات
شمارهٔ ۲۸ - مدیح
در کاروان نواخت در آی آهنگ جامی : تحفةالاحرار
بخش ۵۷ - حکایت عاشقی که در حضور معشوق به قصد دیگری دیده گشاد و بدان کج نظری از نظر معشوق افتاد
بوالهوسی بر سر راهی رسید صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۲۲
بعد سالی در گلستان جلوه ای گل کرد و رفت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۸
شمع چندانی که سوزد بال و پر پروانه را صفی علیشاه : غزلیات
شمارهٔ ۳۵
دل بگیسوی تو پی برد و غم آنجا بگرفتش مسعود سعد سلمان : قصاید
شمارهٔ ۲۱۹ - هم در ستایش او
آمد صفر امروز چو دی رفت محرم طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۲۳
چون نگرید شیشه از کمر عمری همصحبتان؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۲۷
مرگ سبکروان طلب، آرمیدن است اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۲۰
تو آب خضری و ما تشنه عاشقان از تو صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۳۳
جان غریب ازین جهان میل وطن نمی کند فایز دشتی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۲۵
نه هر رخشنده کوکب آفتابست مولوی : دفتر سوم
بخش ۱۰۶ - شنیدن داود علیه السلام سخن هر دو خصم وسال کردن از مدعی علیه
چون که داوود نبی آمد برون صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۲۶
خمار می مرا در گوشه میخانه می سوزد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴
سخت می خواهم که در آغوش تنگ آرم ترا صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۶۴
از دو عالم دل اگر رو به سویدا می کرد نهج البلاغه : حکمت ها
راه شناخت مؤمن و منافق
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> لَوْ ضَرَبْتُ خَيْشُومَ اَلْمُؤْمِنِ بِسَيْفِي هَذَا عَلَى أَنْ يُبْغِضَنِي مَا أَبْغَضَنِي وَ لَوْ صَبَبْتُ اَلدُّنْيَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى اَلْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ يُحِبَّنِي مَا أَحَبَّنِي صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۳۲
آشنای حق شد آن کس کز جهان بیگانه شد
رباعی شمارهٔ ۳۷
سودی نکند فراخنای بر و دوش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۹
کوکب سعدی بود از هر شرر پروانه را مولوی : دفتر اول
بخش ۸۴ - قصهٔ بازرگان کی طوطی محبوس او او را پیغام داد به طوطیان هندوستان هنگام رفتن به تجارت
بود بازرگان و او را طوطییی ادیب الممالک : اضافات
شمارهٔ ۲۸ - مدیح
در کاروان نواخت در آی آهنگ جامی : تحفةالاحرار
بخش ۵۷ - حکایت عاشقی که در حضور معشوق به قصد دیگری دیده گشاد و بدان کج نظری از نظر معشوق افتاد
بوالهوسی بر سر راهی رسید صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۲۲
بعد سالی در گلستان جلوه ای گل کرد و رفت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۸
شمع چندانی که سوزد بال و پر پروانه را صفی علیشاه : غزلیات
شمارهٔ ۳۵
دل بگیسوی تو پی برد و غم آنجا بگرفتش مسعود سعد سلمان : قصاید
شمارهٔ ۲۱۹ - هم در ستایش او
آمد صفر امروز چو دی رفت محرم طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۲۳
چون نگرید شیشه از کمر عمری همصحبتان؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۲۷
مرگ سبکروان طلب، آرمیدن است اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۲۰
تو آب خضری و ما تشنه عاشقان از تو صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۳۳
جان غریب ازین جهان میل وطن نمی کند فایز دشتی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۲۵
نه هر رخشنده کوکب آفتابست مولوی : دفتر سوم
بخش ۱۰۶ - شنیدن داود علیه السلام سخن هر دو خصم وسال کردن از مدعی علیه
چون که داوود نبی آمد برون صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۲۶
خمار می مرا در گوشه میخانه می سوزد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴
سخت می خواهم که در آغوش تنگ آرم ترا صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۶۴
از دو عالم دل اگر رو به سویدا می کرد نهج البلاغه : حکمت ها
راه شناخت مؤمن و منافق
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> لَوْ ضَرَبْتُ خَيْشُومَ اَلْمُؤْمِنِ بِسَيْفِي هَذَا عَلَى أَنْ يُبْغِضَنِي مَا أَبْغَضَنِي وَ لَوْ صَبَبْتُ اَلدُّنْيَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى اَلْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ يُحِبَّنِي مَا أَحَبَّنِي صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۳۲
آشنای حق شد آن کس کز جهان بیگانه شد