صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۰۰
می شود خرج زمین چون میوه خام افتد به خاک خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۹
ای صاحب رای کامل و بخت بلند صائب تبریزی : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳
مرگ سبکروان طلب، آرمیدن است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۸۲
خشم را روشندلان در حلم پنهان کرده اند رشیدالدین میبدی : ۱۸- سورة الکهف- مکیة
۳ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: «وَ لا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فاعِلٌ ذلِکَ غَداً، إِلَّا أَنْ یَشاءَ اللَّهُ» من عرف اللَّه سقط اختیاره عند مشیّته و اندرج احکامه فى شهوده لحکم ربّه، هر که قدم در کوى معرفت اللَّه تعالى نهاد و بدانست که خلق همه اسیر قدرت اواند در حبس مشیّت و بر ممر قضا و قدر، او نیز اختیار نکند و خود را کار نسازد و حکم نکند و کار خود بکلیت با مشیّت اللَّه تعالى افکند وانگه تکلّف خویش در آنچ اللَّه تعالى ساخته نیامیزد و چنانک حکم اللَّه تعالى بر وى مىگردد بى معارضه با آن مىسازد، و بزبان حال گوید: الهى این بوده و هست و بودنى، من بقدر تو نادانم و سزاى ترا ناتوانم، در بیچارگى خود گردانم، روز بروز بر زیانم، چون منى چون بود چنانم، از نگرستن در تاریکى بفغانم، که خود بر هیچ چیز هستماندنم ندانم، چشم بر روزى دارم که تو مانى و من نمانم، چون من کیست گر آن روز ببینم، ور ببینم، بجان فداى آنم. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۶۸
در غم و شادی ایام مرا حال یکی است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۷
از سر و سامان چه می پرسی من دیوانه را؟ افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۹
تا چند سخن از عقل، از عشق دلا دم زن مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۲
به جان تو که مرو از میان کار، مخسب مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹
امروز دیدم یار را، آن رونق هر کار را مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۹۱
آن کس که ترا شناخت جان را چه کند کمالالدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۲ - وله ایضا
دی چو بشنیدم که کرد از ناگهان اسبت خطا فردوسی : پادشاهی خسرو پرویز
بخش ۶۰
چنین تا بیامد مه فوردین مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۶۱
چند روز است که شطرنج عجب میبازی اوحدی مراغهای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹۷
نگارینا، به وصل خود دمی ما را ز ما بستان نیر تبریزی : لآلی منظومه
بخش ۴۷ - رباعی در آستان مقدس حضرت علی بن موسی علیه السلام گفته
شاها ز تولای تو مستم دستی آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۳
ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۶۴
ما را که بود چه در بخار او چه بلخ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۶
بیش شد از چوب گل سودا من دیوانه را بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۵۴
دیدهای داریم محو انتظار مقدمی
غزل شمارهٔ ۵۲۰۰
می شود خرج زمین چون میوه خام افتد به خاک خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۹
ای صاحب رای کامل و بخت بلند صائب تبریزی : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳
مرگ سبکروان طلب، آرمیدن است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۸۲
خشم را روشندلان در حلم پنهان کرده اند رشیدالدین میبدی : ۱۸- سورة الکهف- مکیة
۳ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: «وَ لا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فاعِلٌ ذلِکَ غَداً، إِلَّا أَنْ یَشاءَ اللَّهُ» من عرف اللَّه سقط اختیاره عند مشیّته و اندرج احکامه فى شهوده لحکم ربّه، هر که قدم در کوى معرفت اللَّه تعالى نهاد و بدانست که خلق همه اسیر قدرت اواند در حبس مشیّت و بر ممر قضا و قدر، او نیز اختیار نکند و خود را کار نسازد و حکم نکند و کار خود بکلیت با مشیّت اللَّه تعالى افکند وانگه تکلّف خویش در آنچ اللَّه تعالى ساخته نیامیزد و چنانک حکم اللَّه تعالى بر وى مىگردد بى معارضه با آن مىسازد، و بزبان حال گوید: الهى این بوده و هست و بودنى، من بقدر تو نادانم و سزاى ترا ناتوانم، در بیچارگى خود گردانم، روز بروز بر زیانم، چون منى چون بود چنانم، از نگرستن در تاریکى بفغانم، که خود بر هیچ چیز هستماندنم ندانم، چشم بر روزى دارم که تو مانى و من نمانم، چون من کیست گر آن روز ببینم، ور ببینم، بجان فداى آنم. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۶۸
در غم و شادی ایام مرا حال یکی است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۷
از سر و سامان چه می پرسی من دیوانه را؟ افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۹
تا چند سخن از عقل، از عشق دلا دم زن مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۲
به جان تو که مرو از میان کار، مخسب مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹
امروز دیدم یار را، آن رونق هر کار را مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۹۱
آن کس که ترا شناخت جان را چه کند کمالالدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۲ - وله ایضا
دی چو بشنیدم که کرد از ناگهان اسبت خطا فردوسی : پادشاهی خسرو پرویز
بخش ۶۰
چنین تا بیامد مه فوردین مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۶۱
چند روز است که شطرنج عجب میبازی اوحدی مراغهای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹۷
نگارینا، به وصل خود دمی ما را ز ما بستان نیر تبریزی : لآلی منظومه
بخش ۴۷ - رباعی در آستان مقدس حضرت علی بن موسی علیه السلام گفته
شاها ز تولای تو مستم دستی آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۳
ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۶۴
ما را که بود چه در بخار او چه بلخ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۶
بیش شد از چوب گل سودا من دیوانه را بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۵۴
دیدهای داریم محو انتظار مقدمی
