شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۴۵
بیا ای ساقی مستان و جام می به مستان ده
ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۶۸
عاشق شب وصل یار هم درد کشد
فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۷۴
آنکه اندر دوستی ما را در اول یار بود
امیر معزی : غزلیات
شمارهٔ ۵۲
بامدادان راست‌ گو تا رخ‌ کرا آراستی
ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۶
اگر نه بستهٔ این بی‌هنر جهان شده‌ای
جامی : دفتر اول
بخش ۹ - خطاب زمین بوس با ترغیب در رعایت رعایا و شفقت بر عموم برایا
ای به شاهی بلند آوازه
امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۱۲۳
این شوخ سواران‌ که دل خلق ستانند
غزالی : رکن اول - در عبادات
بخش ۳ - اصل اول
بدان که هر که مسلمان شود، اول واجب بر وی آن است که معنی کلمه لااله الاالله محمد رسول الله را که به زبان گفت، به دل بداند و باور کند، چنان که هیچ شک را به وی راه نبود و چون باور کرد دل وی بر آن قرار گرفت چنان که شک را بدان راه نبود، این کفایت بود در اصل مسلمانی و دانستن به دلیل و برهان فرض عین نیست بر هر مسلمانی، که رسول (ص) عرب را به طلب دلیل و خواندن کلام و جستن و شبهتها جواب آن نفرمود، بلکه تصدیق و باور داشتن کفایت کرد و درجه عموم خلق بیش از این نباشد.
حیدر شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۴ - و له ایضا
چنان که قطره ی شبنم ز ارغوان بچکد
جامی : دفتر اول
بخش ۱۴۶ - اشارة الی قولهم عند الصباح یحمد القوم السری
روش سالکان که معنوی است
اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۲۰۳
بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم
عطار نیشابوری : باب بیست و نهم: در شوق نمودن معشوق
شمارهٔ ۱۲
جانا! جانی عاشق روی تو مراست
عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۰۹
کجایی ای دل و جانم مگر که در دل و جانی
نشاط اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۸
روز آسایش و آرایش و دین و دنیاست
سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۸
دل از غم عشق گلرخان بی تاب است
مجیرالدین بیلقانی : شکوائیه
شمارهٔ ۳
اگر شکایت گویم ز چرخ نیست صواب
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۵۴
مفلس کوچه عشقیم، کریم اینجا کیست
سوزنی سمرقندی : قطعات
شمارهٔ ۶۲ - چون دزدان
کیست آن گرد شکم مردک رو به مانست
میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۵
با دوستان ثشسته چه جای ملامت است
سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۶
ساقی ز حدیث می و پیمانه گذشتیم