سعدی : غزلیات
غزل ۵۹۶
مرا تو جان عزیزی و یار محترمی
سعدی : غزلیات
غزل ۲۶۵
هر که را باغچه‌ای هست به بستان نرود
سهراب سپهری : آوار آفتاب
خوابی در هیاهو
آبی بلند را می اندیشم ، و هیاهوی سبز پایین را.
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰۶
مکن به غنچه گره نوبهار عالم را
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۶۴
بوسیسی افندیمو هم محسن و هم مه رو
اوحدالدین کرمانی : الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها
شمارهٔ ۳۹ - العبودیة
ای از تو خرابی سبب آبادی
عطار نیشابوری : بخش بیست و یکم
الحكایة و التمثیل
بود بهلول از شراب عشق مست
عطار نیشابوری : بخش سی و دوم
المقالة الثانیة و الثلثون
سالک آمد پیش موسی ناصبور
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۵۸۰
در عزای کوهکن از بس که بر هم خورده اند
اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
بگو از من به پرویزان این عصر
بگو از من به پرویزان این عصر
عطار نیشابوری : باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات
شمارهٔ ۵۹
می خور که فلک بهر هلاک من و تو
عطار نیشابوری : بخش بیست و سوم
الحكایة و التمثیل
کرد ازمکه عمر عزم سفر
حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۱۲
چنان به روی خود آشفته کرده ای ما را
ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ١۵ - ایضاً فی التوحید
ای دل غافل بدان کاحوال عالم هیچ نیست
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۴
عالم بدن است و عشق جان است
فیاض لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۹
بگذر ز ره و رسم، سعادت اینست
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۶۷
سر خیل نماز بودنم گر چه خطاست
صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۱
چو کسی بعذرخواهی نرود ز بی گناهی
امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۷۲ - سرگذشت
شه آن را دان که گفت از جان آزاد
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۱۵
در لطف اگر بروی، شاه همه چمنی