سعدی : غزلیات
غزل ۶۱۶
نگویم آب و گل است آن وجود روحانی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۴
در آن زلف سیه دلهای خونین می شود پیدا عطار نیشابوری : باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر
شمارهٔ ۷۰
تن پست شد از درد اگر پست نبود آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۷
به رضاجوبی اغیار ز در راند مرا طبیب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸
چو بگذری به تل عاشقان دکانی هست مولوی : دفتر پنجم
بخش ۱۴۵ - حکایت آن امیر کی غلام را گفت کی می بیار غلام رفت و سبوی می آورد در راه زاهدی بود امر معروف کرد زد سنگی و سبو را بشکست امیر بشنید و قصد گوشمال زاهد کرد و این قصد در عهد دین عیسی بود علیهالسلام کی هنوز می حرام نشده بود ولیکن زاهد تقزیزی میکرد و از تنعم منع میکرد
بود امیری خوش دلی میبارهیی حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۸۸
ای سر کویت بلای روضه رضوان من بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱
مکن سراغ غبار زپا نشستهٔ ما را مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۶
دل من چون صدف باشد خیال دوست در باشد ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۸
جز جفا با اهل دانش مر فلک را کار نیست سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹۰ - دریغا کو مسلمانی
مسلمانان مسلمانان مسلمانی مسلمانی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۳۲
شبستان جهان را روش از صدق بیان دارم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۸۰
من اگر پر غم اگر شادانم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۷۹
پند ناصح به جنون من افگار افزود مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۱۴
ما مینرویم ای جان، زین خانه دگر جایی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۷۲
نیی که جیب و کنار از شکر کند خالی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۰۱
گر به ظاهر جسم را روشن گهر می پرورد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰
ایا نور رخ موسی، مکن اعمی صفورا را ملا احمد نراقی : باب چهارم
راه معالجه بدگمانی به خدا و خلق
و طریق معالجه بدگمانی به خدا و خلق آن است که بعد از ملاحظه فساد، و شرافت ضدش، «که گمان نیک باشد» هرگاه گمان بدی از کسی به خاطر تو بگذرد اعتنائی به آن نکنی و دل خود را به آن شخص بد نسازی، و رفتار خود را با او تفاوت ندهی، و تفقد و اکرام و احترامی که نسبت به او به عمل می آوری کم ننمائی. مولوی : دفتر سوم
بخش ۹۵ - هفت مرد شدن آن هفت درخت
بعد دیری گشت آنها هفت مرد
غزل ۶۱۶
نگویم آب و گل است آن وجود روحانی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۴
در آن زلف سیه دلهای خونین می شود پیدا عطار نیشابوری : باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر
شمارهٔ ۷۰
تن پست شد از درد اگر پست نبود آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۷
به رضاجوبی اغیار ز در راند مرا طبیب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸
چو بگذری به تل عاشقان دکانی هست مولوی : دفتر پنجم
بخش ۱۴۵ - حکایت آن امیر کی غلام را گفت کی می بیار غلام رفت و سبوی می آورد در راه زاهدی بود امر معروف کرد زد سنگی و سبو را بشکست امیر بشنید و قصد گوشمال زاهد کرد و این قصد در عهد دین عیسی بود علیهالسلام کی هنوز می حرام نشده بود ولیکن زاهد تقزیزی میکرد و از تنعم منع میکرد
بود امیری خوش دلی میبارهیی حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۸۸
ای سر کویت بلای روضه رضوان من بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱
مکن سراغ غبار زپا نشستهٔ ما را مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۶
دل من چون صدف باشد خیال دوست در باشد ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۸
جز جفا با اهل دانش مر فلک را کار نیست سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹۰ - دریغا کو مسلمانی
مسلمانان مسلمانان مسلمانی مسلمانی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۳۲
شبستان جهان را روش از صدق بیان دارم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۸۰
من اگر پر غم اگر شادانم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۷۹
پند ناصح به جنون من افگار افزود مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۱۴
ما مینرویم ای جان، زین خانه دگر جایی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۷۲
نیی که جیب و کنار از شکر کند خالی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۰۱
گر به ظاهر جسم را روشن گهر می پرورد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰
ایا نور رخ موسی، مکن اعمی صفورا را ملا احمد نراقی : باب چهارم
راه معالجه بدگمانی به خدا و خلق
و طریق معالجه بدگمانی به خدا و خلق آن است که بعد از ملاحظه فساد، و شرافت ضدش، «که گمان نیک باشد» هرگاه گمان بدی از کسی به خاطر تو بگذرد اعتنائی به آن نکنی و دل خود را به آن شخص بد نسازی، و رفتار خود را با او تفاوت ندهی، و تفقد و اکرام و احترامی که نسبت به او به عمل می آوری کم ننمائی. مولوی : دفتر سوم
بخش ۹۵ - هفت مرد شدن آن هفت درخت
بعد دیری گشت آنها هفت مرد
