نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲
ای رخت از روی حسن آیینه گیتی نما ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - فضیلت شکر نعمت
شکر، افضل منازل اهل سعادت، و عمده توشه مسافرین به عالم نور و بهجت است سبب دفع بلا، و باعث زیادتی نعماء است و به این جهت امر و ترغیب به آن شده است. رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۱۹۷ - نیز در مدح اتسز
جانا ، لب چون شراب داری مجیرالدین بیلقانی : رباعیات
شمارهٔ ۷۶
یارم چو گه خشم کم آزرم شود جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۷۴
اگر چشمی به زیر افکنده باشی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹
تا توان کردن ز خون ما نگارین دست را شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۷
چشم مستش ترک عیاری خوش است شاه نعمتالله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۱
تا با خبرم ز تو ندارم خبری مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۲۰
هوسیست در سر من که سر بشر ندارم اوحدی مراغهای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۱
روزی به سرای وصل راهم ندهی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۶
رغبت به عاشقان کن، ای جان صد رغایب کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴۳
ایدل بسنگلاخ هوسها قدم منه عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۵۳۹
تا به خون ریزیم اشارت ها نمود ابروی او رشیدالدین میبدی : ۶۷- سورة الملک- مکیة
النوبة الثانیة
این سورة الملک هزار و سیصد حرف است، سیصد و سى کلمه، سى آیت، و جمله به مکه فرود آمد، باجماع مفسّران در مکّیات شمرند. و درین سوره هیچ ناسخ و منسوخ نیست. شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۰۵
ز سودای جهان بگذر اگر سودای ما داری ازرقی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۹
سوز دل من ز بهر بار غم تست رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۴
با غیر یار ترسم اگر یار من شود نصرالله منشی : باب الاسد و ابن آوی
بخش ۳
و در آن حالی مرغزاری بود که ماه رنگ آمیز از جمال صحن او نقش بندی آموختی و زهره مشک بیز از نسیم اوج او استمداد گرفتی. سحاب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۲
ز صاف راح بکش هر صباح جام صبوح سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۵
خورشید به زیر دام معشوقهٔ ماست
شمارهٔ ۱۲
ای رخت از روی حسن آیینه گیتی نما ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - فضیلت شکر نعمت
شکر، افضل منازل اهل سعادت، و عمده توشه مسافرین به عالم نور و بهجت است سبب دفع بلا، و باعث زیادتی نعماء است و به این جهت امر و ترغیب به آن شده است. رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۱۹۷ - نیز در مدح اتسز
جانا ، لب چون شراب داری مجیرالدین بیلقانی : رباعیات
شمارهٔ ۷۶
یارم چو گه خشم کم آزرم شود جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۷۴
اگر چشمی به زیر افکنده باشی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹
تا توان کردن ز خون ما نگارین دست را شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۷
چشم مستش ترک عیاری خوش است شاه نعمتالله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۱
تا با خبرم ز تو ندارم خبری مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۲۰
هوسیست در سر من که سر بشر ندارم اوحدی مراغهای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۱
روزی به سرای وصل راهم ندهی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۶
رغبت به عاشقان کن، ای جان صد رغایب کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴۳
ایدل بسنگلاخ هوسها قدم منه عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۵۳۹
تا به خون ریزیم اشارت ها نمود ابروی او رشیدالدین میبدی : ۶۷- سورة الملک- مکیة
النوبة الثانیة
این سورة الملک هزار و سیصد حرف است، سیصد و سى کلمه، سى آیت، و جمله به مکه فرود آمد، باجماع مفسّران در مکّیات شمرند. و درین سوره هیچ ناسخ و منسوخ نیست. شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۰۵
ز سودای جهان بگذر اگر سودای ما داری ازرقی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۹
سوز دل من ز بهر بار غم تست رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۴
با غیر یار ترسم اگر یار من شود نصرالله منشی : باب الاسد و ابن آوی
بخش ۳
و در آن حالی مرغزاری بود که ماه رنگ آمیز از جمال صحن او نقش بندی آموختی و زهره مشک بیز از نسیم اوج او استمداد گرفتی. سحاب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۲
ز صاف راح بکش هر صباح جام صبوح سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۵
خورشید به زیر دام معشوقهٔ ماست
