ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۵۶ - خزانیه
پاییز به رغم نیّر اعظم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۳۷
ز دیده رفت و قرار از دل شکیبا رفت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۶۰
نیست ممکن که دل ما ز وفا برگردد ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۵۵ - وثوق و لقمان
نهادم ز بهر عیادت قدم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۵۵
به مستی بی طلب بوس از دهان یار می ریزد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۹۴۵
صبح آگاهی شود گفتم مرا موی سفید ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۵۴ - هرج و مرج
بزم طرب ساز وین فراز در غم رشیدالدین میبدی : ۵۸- سورة المجادلة- مدنیة
۱ - النوبة الثانیة
این سوره مجادله بیست و دو آیت است. چهار صد و هفتاد و سه کلمه و هزار و هفتصد و نود و دو حرف، و جمله به مدینه فرو آمده، بقول بیشتر مفسّران، کلبى گفت: مگر یک آیت که به مکه فرو آمده: ما یَکُونُ مِنْ نَجْوى ثَلاثَةٍ عطا گفت: ده آیت از اوّل سوره مدنى است و باقى سوره مکى. و در این سوره ناسخ و منسوخ نیست، مگر یک آیت: أَ أَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْواکُمْ صَدَقاتٍ الآیة... و عن ابى بن کعب قال قال رسول اللَّه (ص): «من قرأ سورة المجادلة کتب من حزب اللَّه یوم القیمة». مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۵۹
ای آن که جمله عالم، از توست یک نشانی اهلی شیرازی : صنف چهارم که غلام و پیش برست
برگ پنجم هشت غلام است
ای کز تو دل شکسته ام یافته کام مسعود سعد سلمان : قصاید (گزیدهٔ ناقص)
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹ - با من چگونه بودی و بی من چگونهای؟
ای لاوهور ویحک بی من چگونهای رهی معیری : غزلها - جلد چهارم
پشیمانی
دل زود باورم را به کرشمهای ربودی ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۵۳ - دار مجازات
همی چه گویی چندین چراست قالاقیل صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۸۹
آزادگی به سلطنت جم برابرست مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۴۸
سرگشته دلا به دوست از جان راهست سید حسن غزنوی : قصاید
شمارهٔ ۶۶
چون شمع روز روشن از ایوان آسمان ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۵۲ - پایتخت گل
در پایتخت ما بگشادند بخت گِل اثیر اخسیکتی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۳
ای غمت در جان من آویخته مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۸
روی تو به رنگ ریز کان ماند عطار نیشابوری : باب سیام: در فراغت نمودن از معشوق
شمارهٔ ۲۰
گفتم: شب و روز از تو چرا میسوزم
شمارهٔ ۱۵۶ - خزانیه
پاییز به رغم نیّر اعظم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۳۷
ز دیده رفت و قرار از دل شکیبا رفت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۶۰
نیست ممکن که دل ما ز وفا برگردد ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۵۵ - وثوق و لقمان
نهادم ز بهر عیادت قدم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۵۵
به مستی بی طلب بوس از دهان یار می ریزد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۹۴۵
صبح آگاهی شود گفتم مرا موی سفید ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۵۴ - هرج و مرج
بزم طرب ساز وین فراز در غم رشیدالدین میبدی : ۵۸- سورة المجادلة- مدنیة
۱ - النوبة الثانیة
این سوره مجادله بیست و دو آیت است. چهار صد و هفتاد و سه کلمه و هزار و هفتصد و نود و دو حرف، و جمله به مدینه فرو آمده، بقول بیشتر مفسّران، کلبى گفت: مگر یک آیت که به مکه فرو آمده: ما یَکُونُ مِنْ نَجْوى ثَلاثَةٍ عطا گفت: ده آیت از اوّل سوره مدنى است و باقى سوره مکى. و در این سوره ناسخ و منسوخ نیست، مگر یک آیت: أَ أَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْواکُمْ صَدَقاتٍ الآیة... و عن ابى بن کعب قال قال رسول اللَّه (ص): «من قرأ سورة المجادلة کتب من حزب اللَّه یوم القیمة». مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۵۹
ای آن که جمله عالم، از توست یک نشانی اهلی شیرازی : صنف چهارم که غلام و پیش برست
برگ پنجم هشت غلام است
ای کز تو دل شکسته ام یافته کام مسعود سعد سلمان : قصاید (گزیدهٔ ناقص)
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹ - با من چگونه بودی و بی من چگونهای؟
ای لاوهور ویحک بی من چگونهای رهی معیری : غزلها - جلد چهارم
پشیمانی
دل زود باورم را به کرشمهای ربودی ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۵۳ - دار مجازات
همی چه گویی چندین چراست قالاقیل صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۸۹
آزادگی به سلطنت جم برابرست مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۴۸
سرگشته دلا به دوست از جان راهست سید حسن غزنوی : قصاید
شمارهٔ ۶۶
چون شمع روز روشن از ایوان آسمان ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۵۲ - پایتخت گل
در پایتخت ما بگشادند بخت گِل اثیر اخسیکتی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۳
ای غمت در جان من آویخته مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۸
روی تو به رنگ ریز کان ماند عطار نیشابوری : باب سیام: در فراغت نمودن از معشوق
شمارهٔ ۲۰
گفتم: شب و روز از تو چرا میسوزم
