سعدی : باب چهارم در تواضع
حکایت
ملک صالح از پادشاهان شام عنصری بلخی : بحر متقارب
شمارهٔ ۷۷
جزیره یکی بد بیونان زمین قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۲
خرم دلی که در خم زلف تو جا گرفت اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۷۵
گرسنه شرح زخمت گوید گنه ندارد سعدی : باب چهارم در تواضع
حکایت در محرومی خویشتن بینان
یکی در نجوم اندکی دست داشت رودکی : ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه
بخش ۶۴
ماده گفتا: هیچ شرمت نیست، ویک اقبال لاهوری : جاویدنامه
طاسین زرتشت : آزمایش کردن اهریمن زرتشت را
اهریمن خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۷
نفسی همدم ما باش که عالم نفسیست سلمان ساوجی : جمشید و خورشید
بخش ۳۱ - غزل
فریاد همی دارم و فریاد رسی نیست محمد بن منور : باب اول - در ابتداء حالت شیخ
بخش ۲۰
و شیخ بوالعباس قصاب خرقه ازدست محمدبن عبداللّه الطبری داشت و او از بومحمد جریری و او از جنید و او از سری سقطی و او از معروف کرخی و او از داود طایی و او از حبیب عجمی و او از حسن بصری و او از امیرالمؤمنین علی رضی اللّه عنهم اجمعین و او از دست مصطفی صلوات اللّه و سلامه علیه. اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
قلندر جره باز سمانها
قلندر جره باز سمانها قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۹
نالهای کردم، خروش اهل شیون تازه شد اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۴۸۳
گر از دهنت روایتی میگویم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۴
آن کز دهن تو رنگ دارد عطار نیشابوری : باب چهل و هشتم: در سخن گفتن به زبان شمع
شمارهٔ ۱۰
شمع آمد و گفت: شخصم آغشته که بود ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٢٧٣
خرد را دوش میگفتم بخلوت کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱ - و له یمدح الامام الاعظم الصّدر السّعید الشهیّد رکن الدّین مسعود بن ساعد
تبارک الله ازین جنبش نسیم صبا اوحدالدین کرمانی : الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
شمارهٔ ۵۹
گر نفس شود تمام مقهور از تو اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۸۱
تا نقاب زلف از روی تو دور افتاده است جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۰۴
به بیخودی شد از آن همزبان من تصویر
حکایت
ملک صالح از پادشاهان شام عنصری بلخی : بحر متقارب
شمارهٔ ۷۷
جزیره یکی بد بیونان زمین قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۲
خرم دلی که در خم زلف تو جا گرفت اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۷۵
گرسنه شرح زخمت گوید گنه ندارد سعدی : باب چهارم در تواضع
حکایت در محرومی خویشتن بینان
یکی در نجوم اندکی دست داشت رودکی : ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه
بخش ۶۴
ماده گفتا: هیچ شرمت نیست، ویک اقبال لاهوری : جاویدنامه
طاسین زرتشت : آزمایش کردن اهریمن زرتشت را
اهریمن خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۷
نفسی همدم ما باش که عالم نفسیست سلمان ساوجی : جمشید و خورشید
بخش ۳۱ - غزل
فریاد همی دارم و فریاد رسی نیست محمد بن منور : باب اول - در ابتداء حالت شیخ
بخش ۲۰
و شیخ بوالعباس قصاب خرقه ازدست محمدبن عبداللّه الطبری داشت و او از بومحمد جریری و او از جنید و او از سری سقطی و او از معروف کرخی و او از داود طایی و او از حبیب عجمی و او از حسن بصری و او از امیرالمؤمنین علی رضی اللّه عنهم اجمعین و او از دست مصطفی صلوات اللّه و سلامه علیه. اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
قلندر جره باز سمانها
قلندر جره باز سمانها قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۹
نالهای کردم، خروش اهل شیون تازه شد اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۴۸۳
گر از دهنت روایتی میگویم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۴
آن کز دهن تو رنگ دارد عطار نیشابوری : باب چهل و هشتم: در سخن گفتن به زبان شمع
شمارهٔ ۱۰
شمع آمد و گفت: شخصم آغشته که بود ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٢٧٣
خرد را دوش میگفتم بخلوت کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱ - و له یمدح الامام الاعظم الصّدر السّعید الشهیّد رکن الدّین مسعود بن ساعد
تبارک الله ازین جنبش نسیم صبا اوحدالدین کرمانی : الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
شمارهٔ ۵۹
گر نفس شود تمام مقهور از تو اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۸۱
تا نقاب زلف از روی تو دور افتاده است جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۰۴
به بیخودی شد از آن همزبان من تصویر
