قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۵ - در توصیف زلف و تخلص بنام نامی مظهرالعجایب غالب کل غالب علی‌بن ابی‌طالب علیه السلام گوید
تو ای نیلوفر بویا که خورشیدت دلیلستی قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۴ - در نسبت ممکن و واجب و هژبر سالب علی بن ابی‌طالب علیه السلام گوید
حمد بیحد را سزد ذاتی‌که بی همتاستی فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۳
بادهٔ تلخ کهنم آرزوست قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۳ - در مدح شاهزاده حسنعلی میرزای شجاع السلطنه فرماید
ای دفتر گل از ورق حسن تو بابی نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۲۵ - دیدن خسرو شیرین را در چشمه سار
سخن گوینده پیر پارسی خوان سلیمی جرونی : شیرین و فرهاد
بخش ۳۲ - نشستن خسرو به پادشاهی بار دوم
چو شد بار دوم بر تخت، خسرو قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۲ - در مدح شاهنشاه ماضی محمدشاه غازی طاب الله ثراه گوید
سرو سیمین مرا از چوب خونین گشت پای سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰۱
خوشخو شده بود آن صنم قاعده‌ساز قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۱ - در مدح شاهزاده حسنعلی میرزای شجاع‌ا‌لسلطنه فرماید
بناز ای طوس بر راز و ببال ای خاوران بر ری جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۰۷
به امیدی که برآید مه رویت سحری قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۰ - در ستایش پادشاه علیین جایگاه محمدشاه غازی
ای برده غمت تاب ز دل خواب ز دیده ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - نکات و دقایق باطنی سخاوت
اشاره شد به اینکه بذل و عطائی که لازم صفت جود و سخاوت است شامل اموری چند است که بعضی از آنها واجب و برخی مستحب است و در خصوص فضل و ثواب هر یک از آنها اخباری وارد شده، و هر کدام را آداب و شرایط ظاهریه و نکته و دقایق باطنیه ای است و شرایط ظاهریه آنها در کتب فقه مذکور است. امیر پازواری : ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱۶
امیر گنه:ای خرّم ویهارْ، چه کیشی؟ قاآنی شیرازی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵
بر روز ستاره تا کی افشانی بس قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱۹ - مطلع ثانی
جشنی ز نوروز عجم کاراستش جمشید جم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۹۳
کشتی چو به دریای روان میگذرد فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۱
سایه‌ای ساقی به جرم توبه از ما وامگیر قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱۷ - در مدح شاهزاده ی مبرور شجاع السلطنه مغفور حسنعلی میرزا فرماید
عبدس و ساقی در قدح، صهبا ز مینا ریخته ملا هادی سبزواری : رباعیات
و له ایضاً
شهروزه شدی و شاه دوران بودی باباافضل کاشانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۴
از باد اگر سبق بری در تیزی
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۵ - در توصیف زلف و تخلص بنام نامی مظهرالعجایب غالب کل غالب علی‌بن ابی‌طالب علیه السلام گوید
تو ای نیلوفر بویا که خورشیدت دلیلستی قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۴ - در نسبت ممکن و واجب و هژبر سالب علی بن ابی‌طالب علیه السلام گوید
حمد بیحد را سزد ذاتی‌که بی همتاستی فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۳
بادهٔ تلخ کهنم آرزوست قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۳ - در مدح شاهزاده حسنعلی میرزای شجاع السلطنه فرماید
ای دفتر گل از ورق حسن تو بابی نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۲۵ - دیدن خسرو شیرین را در چشمه سار
سخن گوینده پیر پارسی خوان سلیمی جرونی : شیرین و فرهاد
بخش ۳۲ - نشستن خسرو به پادشاهی بار دوم
چو شد بار دوم بر تخت، خسرو قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۲ - در مدح شاهنشاه ماضی محمدشاه غازی طاب الله ثراه گوید
سرو سیمین مرا از چوب خونین گشت پای سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰۱
خوشخو شده بود آن صنم قاعده‌ساز قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۱ - در مدح شاهزاده حسنعلی میرزای شجاع‌ا‌لسلطنه فرماید
بناز ای طوس بر راز و ببال ای خاوران بر ری جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۰۷
به امیدی که برآید مه رویت سحری قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۰ - در ستایش پادشاه علیین جایگاه محمدشاه غازی
ای برده غمت تاب ز دل خواب ز دیده ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - نکات و دقایق باطنی سخاوت
اشاره شد به اینکه بذل و عطائی که لازم صفت جود و سخاوت است شامل اموری چند است که بعضی از آنها واجب و برخی مستحب است و در خصوص فضل و ثواب هر یک از آنها اخباری وارد شده، و هر کدام را آداب و شرایط ظاهریه و نکته و دقایق باطنیه ای است و شرایط ظاهریه آنها در کتب فقه مذکور است. امیر پازواری : ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱۶
امیر گنه:ای خرّم ویهارْ، چه کیشی؟ قاآنی شیرازی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵
بر روز ستاره تا کی افشانی بس قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱۹ - مطلع ثانی
جشنی ز نوروز عجم کاراستش جمشید جم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۹۳
کشتی چو به دریای روان میگذرد فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۱
سایه‌ای ساقی به جرم توبه از ما وامگیر قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱۷ - در مدح شاهزاده ی مبرور شجاع السلطنه مغفور حسنعلی میرزا فرماید
عبدس و ساقی در قدح، صهبا ز مینا ریخته ملا هادی سبزواری : رباعیات
و له ایضاً
شهروزه شدی و شاه دوران بودی باباافضل کاشانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۴
از باد اگر سبق بری در تیزی
