جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۴۰
سر کویی بود عشرتگه ما یا گلستانی مهدی اخوان ثالث : زمستان
مشعل خاموش
لب‌ها پریده رنگ و زبان خشک و چاک چاک امیر پازواری : ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۸
نه لوح، نه قَلم، نه فرش و نه کُرسی بی، قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۵ - در ستایش صدراعظم د‌ام اجلاله فرماید
به راغ و باغ گذرکرد ابر فروردین رشیدالدین میبدی : ۳- سورة آل عمران- مدنیة
۳۲ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: إِنَّ فِی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ الآیة کلام خداوندى که جز وى خداوند نیست، و آسمان و زمین را جز قدرت و قهر وى عماد و پیوند نیست، خداوندى که فلک آفرید، و بر ذروه فلک ملک آفرید، آسمان آفرید، داغى از قدرت بر وى نهاد، و زمین آفرید، سمتى از قهر بر وى نهاد، آسمان بأمر وى گردان! و این زمین بجبر و قهر وى بساط و میدان! جنبش اندر آسمان بامر و جبر اوست. آرام اندر زمین بامر و قهر اوست. جنبش اندر آسمان و آرام اندر زمین هر دو اندر یکدگر بسته، و بهم پیوسته، اگر فلک آرام گیرد اجزاء زمین پست شود، و گر زمین از مرکز خود دور شود نظام بروج فلک منبتر گردد. پاکست آن خداوندى که جنبش را علت آرامش کرد، و آرامش را علت جنبش. از ضدى ضدى بر آورد، و ضدى را سبب قوام ضدى کرد، تا یقین گردد که وى خداوندى است که از نیست هست کند، و آن هست را هم وى نیست کند. امیر پازواری : ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۷
ته مهرْوَرْزمْ تا اَسْترهْ خرگوش زایی، قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۴ - در ستایش میرزا تقی‌خان امیرنظام گوید
امسال گویی از اثر باد فرودین قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۳ - در ستایش حاج میرزا آقاسی رحمه‌لله فرماید
از بوی بهار و فر فروردین امیر پازواری : ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۶
حیا بُو مره کَشْ، ته خجیره خویی امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۸۸
سمن داری به زیر سبزه یا خود یاسمین داری قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۲ - در مدحت عمدهٔ الخوانین العظام شمس الدین خان افغان می‌فرماید
آفتاب زمانه شمس‌الدین امیر پازواری : ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۵
امیر گنه: گوهر چاردَهْ ماهِ منیره اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۶۰۶
پروانه صفت اهلی اگر سوخته یی صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۸
تا چند نهد روی به رو آن کف پا را؟ قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۱ - در هزل و مطایبه گوید
یازده ساله کودکی هست به کاخم اندرون سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۱۹۰ - سبب نظم کتاب
به نام تو ای داور بی نیاز امیر پازواری : ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۴
امیر گنه: حیرونمه سرِّ خدارهْ جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۰
هرچند که تو دشمن جانی ای دل امیر پازواری : ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۳
تخمِ زاهدی اندی که کاشْتِمِهْ یارون! قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۰ - وله فی المدیحه
منجر چون تافت مهر ازکاخ‌گردون
شمارهٔ ۱۰۴۰
سر کویی بود عشرتگه ما یا گلستانی مهدی اخوان ثالث : زمستان
مشعل خاموش
لب‌ها پریده رنگ و زبان خشک و چاک چاک امیر پازواری : ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۸
نه لوح، نه قَلم، نه فرش و نه کُرسی بی، قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۵ - در ستایش صدراعظم د‌ام اجلاله فرماید
به راغ و باغ گذرکرد ابر فروردین رشیدالدین میبدی : ۳- سورة آل عمران- مدنیة
۳۲ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: إِنَّ فِی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ الآیة کلام خداوندى که جز وى خداوند نیست، و آسمان و زمین را جز قدرت و قهر وى عماد و پیوند نیست، خداوندى که فلک آفرید، و بر ذروه فلک ملک آفرید، آسمان آفرید، داغى از قدرت بر وى نهاد، و زمین آفرید، سمتى از قهر بر وى نهاد، آسمان بأمر وى گردان! و این زمین بجبر و قهر وى بساط و میدان! جنبش اندر آسمان بامر و جبر اوست. آرام اندر زمین بامر و قهر اوست. جنبش اندر آسمان و آرام اندر زمین هر دو اندر یکدگر بسته، و بهم پیوسته، اگر فلک آرام گیرد اجزاء زمین پست شود، و گر زمین از مرکز خود دور شود نظام بروج فلک منبتر گردد. پاکست آن خداوندى که جنبش را علت آرامش کرد، و آرامش را علت جنبش. از ضدى ضدى بر آورد، و ضدى را سبب قوام ضدى کرد، تا یقین گردد که وى خداوندى است که از نیست هست کند، و آن هست را هم وى نیست کند. امیر پازواری : ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۷
ته مهرْوَرْزمْ تا اَسْترهْ خرگوش زایی، قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۴ - در ستایش میرزا تقی‌خان امیرنظام گوید
امسال گویی از اثر باد فرودین قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۳ - در ستایش حاج میرزا آقاسی رحمه‌لله فرماید
از بوی بهار و فر فروردین امیر پازواری : ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۶
حیا بُو مره کَشْ، ته خجیره خویی امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۸۸
سمن داری به زیر سبزه یا خود یاسمین داری قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۲ - در مدحت عمدهٔ الخوانین العظام شمس الدین خان افغان می‌فرماید
آفتاب زمانه شمس‌الدین امیر پازواری : ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۵
امیر گنه: گوهر چاردَهْ ماهِ منیره اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۶۰۶
پروانه صفت اهلی اگر سوخته یی صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۸
تا چند نهد روی به رو آن کف پا را؟ قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۱ - در هزل و مطایبه گوید
یازده ساله کودکی هست به کاخم اندرون سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۱۹۰ - سبب نظم کتاب
به نام تو ای داور بی نیاز امیر پازواری : ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۴
امیر گنه: حیرونمه سرِّ خدارهْ جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۰
هرچند که تو دشمن جانی ای دل امیر پازواری : ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۳
تخمِ زاهدی اندی که کاشْتِمِهْ یارون! قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۰ - وله فی المدیحه
منجر چون تافت مهر ازکاخ‌گردون
