مسعود سعد سلمان : قصاید
شمارهٔ ۲۸ - حسب حال خویش گوید
این چنین رنج کز زمانه مراست اوحدی مراغهای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹۵
او شوی چو خود را تو از میانه بر گیری جمالالدین عبدالرزاق : رباعیات
شمارهٔ ۲۷
آن یار جفا جوی وفادار شدست امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۳
حاصل اگر از زلف تو یک بار توان کرد فخرالدین اسعد گرگانی : ویس و رامین
فرستادن ویس دایه را در پى رامین و خود رفتن در عقب
بشد دایه سبک چون مرغ پران سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۳۴۸ - سه تاری
شوخ سه تاری مرا هر روز می گردد دچار حافظ : اشعار منتسب
شمارهٔ ۱۱
مژده ای دل که مسیحا نفسی میآید ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۱۲
گفتم بدل ار چه وقت گفتار نبود نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۷۱
آن دهد در گریه پند ما که با ما دشمن است محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۴
رو ای صبا بر آن سرو دلستان که تو دانی سعدی : ملحقات و مفردات
تکه ۱۴
باد بهاری وزید، از طرف مرغزار جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰
نماید جلوهٔ عکسش ز بس بیتاب دریا را بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۳
شبکه حسنش برعرق پیچید سامان قدح مجد همگر : قطعات
شمارهٔ ۹۴
حیات بخشا چرخم ز غبن خواهد کشت محمد بن منور : ابیات
بخش ۶
شیخ این دو بیت بخط خویش نوشته بود: صوفی محمد هروی : ده نامه
بخش ۲۲ - نامه هفتم
عاشق بیچاره چو بیدار شد اثیر اخسیکتی : قصاید
شمارهٔ ۸۰ - مدح سید فخرالدین عربشاه «علاءالدوله»
به بست کله سحابی بر آسمان کرم سعدالدین وراوینی : باب اول
داستان خرّه نماه با بهرام گور
ملک زاده گفت: شنیدم که بهران گور روزی بشکار بیرون رفت و در صیدگاه ابری برآمد تیرهتر از شب انتظار مشتاقان بوصال جمال دوست و ریزانتر از دیدهٔ اشک بار عاشقان بر فراق معشوق. آتش برق در پنبهٔ سحاب افتاد، دود ضباب برانگیخت. تندبادی از مهبّ مهابت الهی برآمد، مشعلهٔ آفتاب فرومرد ، روزن هوا را بنهنبن ظلام بپوشانید، حجرهٔ شش گوشهٔ جهت تاریک شد. بلند اقبال : بخش سوم
بخش ۹ - غزل مثنوی
یا خجسته قاصد ای باد صبا صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۲۵۹
دست کرم ز رشتهٔ تسبیح بردهایم
شمارهٔ ۲۸ - حسب حال خویش گوید
این چنین رنج کز زمانه مراست اوحدی مراغهای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹۵
او شوی چو خود را تو از میانه بر گیری جمالالدین عبدالرزاق : رباعیات
شمارهٔ ۲۷
آن یار جفا جوی وفادار شدست امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۳
حاصل اگر از زلف تو یک بار توان کرد فخرالدین اسعد گرگانی : ویس و رامین
فرستادن ویس دایه را در پى رامین و خود رفتن در عقب
بشد دایه سبک چون مرغ پران سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۳۴۸ - سه تاری
شوخ سه تاری مرا هر روز می گردد دچار حافظ : اشعار منتسب
شمارهٔ ۱۱
مژده ای دل که مسیحا نفسی میآید ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۱۲
گفتم بدل ار چه وقت گفتار نبود نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۷۱
آن دهد در گریه پند ما که با ما دشمن است محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۴
رو ای صبا بر آن سرو دلستان که تو دانی سعدی : ملحقات و مفردات
تکه ۱۴
باد بهاری وزید، از طرف مرغزار جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰
نماید جلوهٔ عکسش ز بس بیتاب دریا را بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۳
شبکه حسنش برعرق پیچید سامان قدح مجد همگر : قطعات
شمارهٔ ۹۴
حیات بخشا چرخم ز غبن خواهد کشت محمد بن منور : ابیات
بخش ۶
شیخ این دو بیت بخط خویش نوشته بود: صوفی محمد هروی : ده نامه
بخش ۲۲ - نامه هفتم
عاشق بیچاره چو بیدار شد اثیر اخسیکتی : قصاید
شمارهٔ ۸۰ - مدح سید فخرالدین عربشاه «علاءالدوله»
به بست کله سحابی بر آسمان کرم سعدالدین وراوینی : باب اول
داستان خرّه نماه با بهرام گور
ملک زاده گفت: شنیدم که بهران گور روزی بشکار بیرون رفت و در صیدگاه ابری برآمد تیرهتر از شب انتظار مشتاقان بوصال جمال دوست و ریزانتر از دیدهٔ اشک بار عاشقان بر فراق معشوق. آتش برق در پنبهٔ سحاب افتاد، دود ضباب برانگیخت. تندبادی از مهبّ مهابت الهی برآمد، مشعلهٔ آفتاب فرومرد ، روزن هوا را بنهنبن ظلام بپوشانید، حجرهٔ شش گوشهٔ جهت تاریک شد. بلند اقبال : بخش سوم
بخش ۹ - غزل مثنوی
یا خجسته قاصد ای باد صبا صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۲۵۹
دست کرم ز رشتهٔ تسبیح بردهایم
