عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۳۰۰
دودی ز دل برآمد و خون جوش می زند اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۱۷۰
اندر ره فقر دیده نادیده کنند اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
شنیدم مرگ با یزدان چنین گفت
شنیدم مرگ با یزدان چنین گفت عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۹۷
دوش دل آرایش بزمش تمنا کرده بود طبیب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۹۰
ز پا فتادم و رویم بمنزلست هنوز سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۴
به بی پروایی ما غافلان، تقدیر می خندد نهج البلاغه : حکمت ها
نتیجه بى مهرى نزدیکان
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> مَنْ ضَيَّعَهُ اَلْأَقْرَبُ أُتِيحَ لَهُ اَلْأَبْعَدُ عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۹۰
به رغم توبهٔ من چون لبت پیاله بنوشد خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۸
در ازل قطرهٔ خونی که ز آب و گِل شد عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۷۴
گر خدا یار دلنواز نداد اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۲۵۹
شرمت بادا ازین تباهی کردن عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۷۰
کاش آن کسان که منعم از آن تند خو کنند هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶
بی تو، چندان که محنتست مرا عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۴۷
هم نوای بلبل و هم صوت زاغم می گزد فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۳۰
با دل من جلو گلزار میگوید سخن عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۳۴
عرض کردیم به زاهد که ریا نفروشد عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۱۱
چه مهربان به سفر شد، چه تند قهر آمد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۹۳
آندیده که هست عاشق گلزارش عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۰۵
چه فتنه در دل آن عشوه ساز می گذرد؟ امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۴۰۶
زمان چو خلد برین شد زمین چو چرخ برین