ملک‌الشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۴۰
آمد رمضان و خلق رفتند ز هوش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۹۰
در موج پریشانی من فاصله ای نیست صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۶۷۷
رنگها در روز روشن می‌نماید خویش را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۸۸
نیست ممکن دل ازان جان جهان سیر شود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۸۷
خوش بهاری می رسد میخانه ها سامان کنید صغیر اصفهانی : مثنویات
شمارهٔ ۳۵ - ماهی و صدف
ماهیکی در تک بحر از صدف شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۲۱۱
لب دلبر خوش است بوسیدن ملک‌الشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۳۸ - خطاب به حزب دموکرات و حکومت
ای ساده‌دلان زر گرگ حیلت‌باز فریدون مشیری : گناه دریا
بازگشت
دور از نشاط هستی و غوغای زندگی، دل با سکوت و خلوت غم خو گرفته بود صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۵۶
به هر چه دست زنی، می‌توان خمار شکست ملک‌الشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۳۷
زاغی می گفت اگر بمیرد شهباز نهج البلاغه : حکمت ها
جایگاه حکمت
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> خُذِ اَلْحِكْمَةَ أَنَّى كَانَتْ فَإِنَّ اَلْحِكْمَةَ تَكُونُ فِي صَدْرِ اَلْمُنَافِقِ فَتَلَجْلَجُ فِي صَدْرِهِ حَتَّى تَخْرُجَ فَتَسْكُنَ إِلَى صَوَاحِبِهَا فِي صَدْرِ اَلْمُؤْمِنِ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۷۱
سرو این چنین ز شرم تو گر آب می شود ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۶۰ - پیام به آشنا
پیامی ز مژگان تر می‌فرستم عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴۲
هرگاه که مست آن لقا باشم عطار نیشابوری : باب دوم: در نعت سیدالمرسلین صلّی اللّه علیه و سلّم
شمارهٔ ۶
آن حسن که در پردهٔ غیبست نهان صفایی جندقی : رباعیات
شمارهٔ ۳۵
دردا کآخر رقیب عدوان اندیش ملک‌الشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۳۶ - کنایه از انگلیس
ای زورآور که خون ما خورده پریر فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱
بوسه آخر نزدم آن دهن نوشین را فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۹
نگارا، جسمت از جان آفریدند