صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۱
از هوا گیرد سر دیوانه سنگ خاره را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۲۸
روزی که پسته دید لب همچو قند او رشیدالدین میبدی : ۸۴- سورة الانشقاق و یقال سورة الکدح - مکیة
النوبة الثانیة
این سوره بیست و پنج آیتست، صد و نه کلمه چهار صد و سى حرف، جمله به مکه فرو آمد، مفسّران در مکیّات شمرند و درین سوره هیچ ناسخ و منسوخ نیست. و عن ابى بن کعب قال: قال رسول اللَّه (ص): من قرأ سورة «انشقّت» اعاذه اللَّه ان یعطیه «کِتابَهُ وَراءَ ظَهْرِهِ». اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۲
ای شکرخا کرده شکرت طوطی گفتار ما اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۶۳۰
با یوسف خویش گرگ در پوست تویی عطار نیشابوری : بخش هفتم
(۹) حکایت ابوبکر سفاله
چنین گفتست بوبکر سفاله امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۳
خورشید بر آسمان نپیماید راه صوفی محمد هروی : دیوان اطعمه
بخش ۱۳۸
دیگ حبشی مفاخرت داشت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۰
از خسیسان چاره نبود مردم بگزیده را مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰
شبی گریم شبی نالم ز هجرت داد از این شبها سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۱
دانی چه بود بادهٔ گلگون ز رگ تاک اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
فرنگی صید بست از کعبه و دیر
فرنگی صید بست از کعبه و دیر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۴۰
که حال دردمندان پیش چشم یار می گوید؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۷۰
ماتم سرای خاک مقام نظاره نیست نهج البلاغه : حکمت ها
رضا و تسلیم در برابر خداوند
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اِعْلَمُوا عِلْماً يَقِيناً أَنَّ اَللَّهَ لَمْ يَجْعَلْ لِلْعَبْدِ وَ إِنْ عَظُمَتْ حِيلَتُهُ وَ اِشْتَدَّتْ طَلِبَتُهُ وَ قَوِيَتْ مَكِيدَتُهُ أَكْثَرَ مِمَّا سُمِّيَ لَهُ فِي اَلذِّكْرِ اَلْحَكِيمِ مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۵۰
هشیار اگر زر و گر زرین است نهج البلاغه : حکمت ها
آزمودن انسان ها
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اُخْبُرْ تَقْلِهِ عطار نیشابوری : باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه
شمارهٔ ۱۹
نه لایق کوی تست سیری که بود محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۴۳ - در مدح میر محمد ممن فرماید
گوشوار گوش دوران درةالتاج جهان صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۹
از غبار خط فزون شد روشنایی دیده را
غزل شمارهٔ ۲۱۱
از هوا گیرد سر دیوانه سنگ خاره را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۲۸
روزی که پسته دید لب همچو قند او رشیدالدین میبدی : ۸۴- سورة الانشقاق و یقال سورة الکدح - مکیة
النوبة الثانیة
این سوره بیست و پنج آیتست، صد و نه کلمه چهار صد و سى حرف، جمله به مکه فرو آمد، مفسّران در مکیّات شمرند و درین سوره هیچ ناسخ و منسوخ نیست. و عن ابى بن کعب قال: قال رسول اللَّه (ص): من قرأ سورة «انشقّت» اعاذه اللَّه ان یعطیه «کِتابَهُ وَراءَ ظَهْرِهِ». اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۲
ای شکرخا کرده شکرت طوطی گفتار ما اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۶۳۰
با یوسف خویش گرگ در پوست تویی عطار نیشابوری : بخش هفتم
(۹) حکایت ابوبکر سفاله
چنین گفتست بوبکر سفاله امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۳
خورشید بر آسمان نپیماید راه صوفی محمد هروی : دیوان اطعمه
بخش ۱۳۸
دیگ حبشی مفاخرت داشت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۰
از خسیسان چاره نبود مردم بگزیده را مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰
شبی گریم شبی نالم ز هجرت داد از این شبها سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۱
دانی چه بود بادهٔ گلگون ز رگ تاک اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
فرنگی صید بست از کعبه و دیر
فرنگی صید بست از کعبه و دیر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۴۰
که حال دردمندان پیش چشم یار می گوید؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۷۰
ماتم سرای خاک مقام نظاره نیست نهج البلاغه : حکمت ها
رضا و تسلیم در برابر خداوند
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اِعْلَمُوا عِلْماً يَقِيناً أَنَّ اَللَّهَ لَمْ يَجْعَلْ لِلْعَبْدِ وَ إِنْ عَظُمَتْ حِيلَتُهُ وَ اِشْتَدَّتْ طَلِبَتُهُ وَ قَوِيَتْ مَكِيدَتُهُ أَكْثَرَ مِمَّا سُمِّيَ لَهُ فِي اَلذِّكْرِ اَلْحَكِيمِ مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۵۰
هشیار اگر زر و گر زرین است نهج البلاغه : حکمت ها
آزمودن انسان ها
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اُخْبُرْ تَقْلِهِ عطار نیشابوری : باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه
شمارهٔ ۱۹
نه لایق کوی تست سیری که بود محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۴۳ - در مدح میر محمد ممن فرماید
گوشوار گوش دوران درةالتاج جهان صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۹
از غبار خط فزون شد روشنایی دیده را
