مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۲
بگویم خفیه تا خواجه نرنجد رشیدالدین میبدی : ۵۹- سورة الحشر- مدنیة
۱ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ. اى صیقل آئینه یقین، اى حلقه در سراى قدم، اى کیمیاى دولت کلمات، اى علم لشگر قرآن، اى مرغى که پر و بالت از قدم، و منقار از مشیّت، مخلب از حکمت، از هواء فردا نیّت در آمده و بر شاخ قدس آشیان نهاده و صد هزار و اند هزار مرغ نبوّت بزیر آورده و در عالم احکام گذاشته که رائى؟ تا آستانش ببوسیم! یا که باشى؟ تا از تو نشانى جوییم! در کدام بادیه‏اى؟ تا جان‏ها در آن بادیه در طلب تو نفقت کنیم!: اثیر اخسیکتی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹
هیچ، دردی بتو ای مایه درمان مرساد نهج البلاغه : حکمت ها
نتیجه بدرفتاری با مردم
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> مَنْ أَسْرَعَ إِلَى اَلنَّاسِ بِمَا يَكْرَهُونَ قَالُوا فِيهِ بِمَا لاَ يَعْلَمُونَ مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۸۱
گر خواب ترا خواجه گرفتار کند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۵۸
نیست در مغز زمین چون گردبادم ریشه ای صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۱
خلق خوش در نوبهار عافیت دارد مرا مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۳۴
عید نمای عید را ای تو هلال عید من رشیدالدین میبدی : ۹۳- سورة الضحى- مکیة
النوبة الثالثة
قوله تعالى: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام او که زینت زبانها و یادگار جانها نام او، بنام او که آسایش دلها و آرایش کارها بنام او، که روح روحها و مفتاح فتوحها نام او، بنام او که فرمانها روان و حالها بر نظام از نام او، جلال الهیّت مطلع قدم او. بس قفلها که باین نام از دلها برداشته، بس رقمهاى محبّت که باین نام در سینه‏ها نگاشته، بس بیگانگان که بوى آشنا گشته، بس غافلان که بوى، هشیار شده، بس مشتاقان که باین نام دوست را یافته هم یا دست و هم یادگار، بنازش میدار تا وقت دیدار. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۰
عشق خونگرم از محبت کرده ایجاد مرا مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۱۴
درآمد در میان شهر آدم زفت سیلابی هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۴
من سگ یارم و آن نیست که بیگانه شوم صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۶۰
ز سردمهری احباب، در ریاض جهان صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۳۹
درد تو به دلهای سبکروح گران است آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۴
سحرم نوبتی شاه چو زد نوبت عید مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۷۱
هر روز بنو برآید آن دلبر عشق عطار نیشابوری : بخش بیستم
(۱۱) حکایت سلطان محمود و ایاز
مگر سلطان دین محمود پیروز فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷
ای کوی تو برتر از مکانها افسرالملوک عاملی : کوروش نامه
پیش گفتار
بنام خداوند کون و مکان جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۱۷
خود را به تو بی راحله رفتم برسانم