کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۱
... که طاقت فراقت دارد ؟
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۸
آن ماه و شی که طعنه اندر خور زد
کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۷۵ - وله ایضا
صدرا روا مدار ز انعام خود مرا
کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۳۳۹ - وله ایضا
دوستی دارم چون ناخن گیر
کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۹۶ - ایضا له
خدایگان اکابر که پادشاه نجوم
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۶
موج است و حباب هر دو آب است
خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۷
چو طلعت تو مرا منتهای مقصودست
کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۱۰۱ - ایضا له
ای آنکه همای همّت تو
کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۲۱۳ - وله ایضا
تا توانی به صید دلها کوش
کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۲۲۱ - ایضا له
زهی ز لفظ تو بازار فضل را رونق
کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۳۳۸ - و قال ایضاً
بلند قدرا آنی که در علاج نیاز
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۰۷
شکستی طره، تا در سر چه داری؟
کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۳۴۶ - ایضا له
مخدوم کمال ملّت و دین
غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۴
دیدم آن هنگامه، بیجا خوف محشر داشتم
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۹
شکوفه غالیه بو گشت و باغ گل رنگ است
صغیر اصفهانی : مثنویات
شمارهٔ ۲۱ - گل و خار
گفت گلی از سر نخوت بخار
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸
نوشین لبی که لعلش نو کرد جام جم را
فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲
وقت مردن پا نهاد آن شمع بالین مرا
فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰
دی در میان مستی خنجر کشیده برخاست
فلکی شروانی : قصاید
شمارهٔ ۱۹ - از قصاید بسیار خوب فلکی است در مدح منوچهر شروانشاه
سودا زده فراق یارم