مسعود سعد سلمان : قصاید
شمارهٔ ۲۵۴ - هم در مدح او
به نام ایزد بی چون به قصد حضرت سلطان واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۶۰
نرم خواهی که شود خصم، تو در گرمی کوش منوچهری دامغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱ - در صفت بهار و مدح ابوالحسن
نوبهار آمد و آورد گل و یاسمنا خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۶۶
الهی دلی ده که شوق طاعت افزون کند و توفیق طاعتی ده که ببهشت رهنون کند. نهج البلاغه : حکمت ها
نکوهش بی تفاوتی
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام فِي اَلَّذِينَ اِعْتَزَلُوا اَلْقِتَالَ مَعَهُ </strong> خَذَلُوا اَلْحَقَّ وَ لَمْ يَنْصُرُوا اَلْبَاطِلَ جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۶
خورشید رخا من به کمند تو درم فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۳
گر اهل دلی بده رضایی بقضا واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۴۸
بآزار غمت گفتم که: گیرم انتقام از خود! سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۵۰
عالم اندر میان جاهل را ملکالشعرای بهار : قصاید
قصیدهٔ ۲۲
پیامی ز مژگان تر میفرستم واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۴۶
زند صبح جزا چون بر محک نقد عملها را عطار نیشابوری : بخش دهم
(۲) مناجات موسی با حق تعالی ودر خواستن او یکی از اولیا
بحق گفتا کلیم عالم آرای سعدی : مثنویات
شمارهٔ ۳۹
الا تا ننگری در روی نیکو واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۲۱
کدورت پاک طینت را، صفای سینه میگردد ادیب الممالک : مقطعات
شمارهٔ ۵۰
مردم ایران دو فرقه اند که هر یک صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۹۴
در ظاهر اگر پشت به من همچو کمان داشت جامی : اعتقادنامه
بخش ۵ - اشارت به حیات
از صفاتش یکی حیات آمد سعدی : غزلیات
غزل ۱۹
صبحدمی که برکنم، دیده به روشناییت واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۱۹
اگر بیند بخوابم، نرگسش بیخواب میگردد سهراب سپهری : شرق اندوه
روانه
چه گذشت ؟
شمارهٔ ۲۵۴ - هم در مدح او
به نام ایزد بی چون به قصد حضرت سلطان واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۶۰
نرم خواهی که شود خصم، تو در گرمی کوش منوچهری دامغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱ - در صفت بهار و مدح ابوالحسن
نوبهار آمد و آورد گل و یاسمنا خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۶۶
الهی دلی ده که شوق طاعت افزون کند و توفیق طاعتی ده که ببهشت رهنون کند. نهج البلاغه : حکمت ها
نکوهش بی تفاوتی
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام فِي اَلَّذِينَ اِعْتَزَلُوا اَلْقِتَالَ مَعَهُ </strong> خَذَلُوا اَلْحَقَّ وَ لَمْ يَنْصُرُوا اَلْبَاطِلَ جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۶
خورشید رخا من به کمند تو درم فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۳
گر اهل دلی بده رضایی بقضا واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۴۸
بآزار غمت گفتم که: گیرم انتقام از خود! سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۵۰
عالم اندر میان جاهل را ملکالشعرای بهار : قصاید
قصیدهٔ ۲۲
پیامی ز مژگان تر میفرستم واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۴۶
زند صبح جزا چون بر محک نقد عملها را عطار نیشابوری : بخش دهم
(۲) مناجات موسی با حق تعالی ودر خواستن او یکی از اولیا
بحق گفتا کلیم عالم آرای سعدی : مثنویات
شمارهٔ ۳۹
الا تا ننگری در روی نیکو واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۲۱
کدورت پاک طینت را، صفای سینه میگردد ادیب الممالک : مقطعات
شمارهٔ ۵۰
مردم ایران دو فرقه اند که هر یک صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۹۴
در ظاهر اگر پشت به من همچو کمان داشت جامی : اعتقادنامه
بخش ۵ - اشارت به حیات
از صفاتش یکی حیات آمد سعدی : غزلیات
غزل ۱۹
صبحدمی که برکنم، دیده به روشناییت واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۱۹
اگر بیند بخوابم، نرگسش بیخواب میگردد سهراب سپهری : شرق اندوه
روانه
چه گذشت ؟