طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۹۰
ناله برآید از ورق، گریه کنان رود قلم عطار نیشابوری : باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق
شمارهٔ ۵۸
دل در سر زلف چون توحسن افروزی طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۷۳۷
هر طرف صد گل سیراب نشاط است، ولی ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - خوف اصلح است یا رجاء؟
دانستی که خوف و رجا دو صفتاند از صفات محموده و اخلاق فاضله، و فضیلت آنها به اعتبار آن است که آدمی را بر طاعت و عبادت وا می دارند، و باعث مداوای دل رنجور می گردند و این در اشخاص مختلف می شود: صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۵۶
غم حریص ز دینار می شود افزون ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ٧٧ - قصیده
دوش رفتم از ره فکرت بر این نیلی حصار پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
توانا و ناتوان
در دست بانوئی، به نخی گفت سوزنی فردوسی : پادشاهی بهرام اورمزد
بخش ۱
چو بهرام بنشست بر تخت زر احمد شاملو : شکفتن در مه
فصلِ دیگر
بیآنکه دیده بیند، پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
تاراج روزگار
نهال تازه رسی گفت با درختی خشک نشاط اصفهانی : قصاید
شمارهٔ ۱۶
یارب این قصریست از جنت بگلزار آمده یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۸۴
تا کنم چاک به کوی تو گریبانی چند فردوسی : پادشاهی نوذر
بخش ۴
سپیده چو از کوه سر برکشید خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۱۳۳
الهی ای حجت را یاد و انس را یادگار، خود حاضری ما را جُستن چه کار ؟! پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
پیوند نور
بدامان گلستانی شبانگاه جویای تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۷
الله طلبیست کار اللهی را فرخی سیستانی : قصاید (گزیدهٔ ناقص)
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۷ - در مدح سلطان محمد بن سلطان محمود
گفتم: مرا سه بوسه ده ای شمسهٔ بتان! جمالالدین عبدالرزاق : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۹
چه باشد اگر با همه دوستگاری صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰
روح پاک من کند پاکیزه گوهر تیغ را پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
پیک پیری
ز سری، موی سپیدی روئید
شمارهٔ ۹۰
ناله برآید از ورق، گریه کنان رود قلم عطار نیشابوری : باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق
شمارهٔ ۵۸
دل در سر زلف چون توحسن افروزی طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۷۳۷
هر طرف صد گل سیراب نشاط است، ولی ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - خوف اصلح است یا رجاء؟
دانستی که خوف و رجا دو صفتاند از صفات محموده و اخلاق فاضله، و فضیلت آنها به اعتبار آن است که آدمی را بر طاعت و عبادت وا می دارند، و باعث مداوای دل رنجور می گردند و این در اشخاص مختلف می شود: صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۵۶
غم حریص ز دینار می شود افزون ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ٧٧ - قصیده
دوش رفتم از ره فکرت بر این نیلی حصار پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
توانا و ناتوان
در دست بانوئی، به نخی گفت سوزنی فردوسی : پادشاهی بهرام اورمزد
بخش ۱
چو بهرام بنشست بر تخت زر احمد شاملو : شکفتن در مه
فصلِ دیگر
بیآنکه دیده بیند، پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
تاراج روزگار
نهال تازه رسی گفت با درختی خشک نشاط اصفهانی : قصاید
شمارهٔ ۱۶
یارب این قصریست از جنت بگلزار آمده یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۸۴
تا کنم چاک به کوی تو گریبانی چند فردوسی : پادشاهی نوذر
بخش ۴
سپیده چو از کوه سر برکشید خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۱۳۳
الهی ای حجت را یاد و انس را یادگار، خود حاضری ما را جُستن چه کار ؟! پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
پیوند نور
بدامان گلستانی شبانگاه جویای تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۷
الله طلبیست کار اللهی را فرخی سیستانی : قصاید (گزیدهٔ ناقص)
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۷ - در مدح سلطان محمد بن سلطان محمود
گفتم: مرا سه بوسه ده ای شمسهٔ بتان! جمالالدین عبدالرزاق : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۹
چه باشد اگر با همه دوستگاری صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰
روح پاک من کند پاکیزه گوهر تیغ را پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
پیک پیری
ز سری، موی سپیدی روئید
