امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۶۷
عمر برفت و نرفت عشق ز سودای من اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۰
تو پیش چشم منی چشم من پر آب از چیست ادیب صابر : رباعیات
شمارهٔ ۱۷
خورشید که یاقوت گری کرد نخست واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۶
شب ز دردم، جمله دریا حق گذشت مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۸۴
در نفی تو عقل را امان نتوان دید قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸
دارم از دست تو شب تا صبح با چشمی پر آب اوحدالدین کرمانی : الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها
شمارهٔ ۶۳ - الطریقة
خواهی که بزرگیت بود کوچک باش کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۶۴۶
از ضعف اگر کام ز هم بگشایم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۵۲
صد سال بقای آن بت مهوش باد ادیب صابر : رباعیات
شمارهٔ ۲
ساقی چو به من دهد می گلگون را عطار نیشابوری : باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن
شمارهٔ ۲۹
چون بحر،‌دلی هزار جوش است مرا قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷
به چشم من همه آفاق پر کاهی نیست سعدی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۱۶ - از او بپرس!
کسی ملامتم از عشق روی او می‌کرد کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۵۶۳
بار ما سرو بلند است بگوئیم بلند فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۱
؟عشق توبه شکستیم تا دگر چه شود نهج البلاغه : حکمت ها
ضرورت كنترل زبان
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> اَللِّسَانُ سَبُعٌ إِنْ خُلِّيَ عَنْهُ عَقَرَ جامی : خردنامه اسکندری
بخش ۱۵ - داستان آفتاب دولت فیلقوس به سر دیوار رسیدن و آیینه اسکندری را در مقابله آن داشتن و فروغ آن را در وی دیدن و سلطنت رابه ربقه تصرف وی در آوردن و از استاد وی ارسطو طلب وصیت کردن
سکندر چو ز آلایش جهل پاک کمال‌الدین اسماعیل : غزلیات
شمارهٔ ۶۱
سحرگهان که دم صبح در هوا گیرد جلال عضد : رباعیّات
شمارهٔ ۳۳
زلف تو که شب رَوی ست دایم کارش اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶۷
چو شمع بیتو همه آه سوزناک شدم