حافظ : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲
برگیر شراب طربانگیز و بیا مفاتیح الجنان : اعمال ماه شوال
اعمال روز اول ماه شوال (روز عید فطر)
روز اوّل [شوال] روز عید فطر است و اعمال آن چند چیز است: نهج البلاغه : غرائب
سرپرستى دختران در ازدواج
<strong> و في حديثه عليهالسلام </strong> إِذَا بَلَغَ اَلنِّسَاءُ نَصَّ اَلْحِقَاقِ فَالْعَصَبَةُ أَوْلَى باباافضل کاشانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۰
گر تو به خود و حال خود در نگری قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۱
نیست باکی گر به دستم غنچه سیراب نیست طبیب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۸
نگارینا دل پر درد من بین مسعود سعد سلمان : مقطعات
شمارهٔ ۸۴ - با این همه شهرت
معروف تر از من به جهان نیست خردمند جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۷۰
ای به خوبی تو در جهان مشهور عطار نیشابوری : دفتر اول
در آگاهی دل در اسرارو از تقلید دور شدن فرماید
دلا بیدار شو از خواب غفلت مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۳
طالما بتنا بلاکم یا کرامی و شتنا مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۹
پیدا چو گهر ز قطره آب شدیم بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۲
هوا خوشبوی گشت و مرغ در پرواز می آید اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
ز فهم دون نهادان گرچه دور است
ز فهم دون نهادان گرچه دور است انوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹ - در مرثیهٔ سیدالسادات مجدالدین ابیطالببن نعمه
شهر پرفتنه و پر مشغله و پر غوغاست نهج البلاغه : حکمت ها
کلیدهای سعادت دنیا و آخرت
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> لاَ شَرَفَ أَعْلَى مِنَ اَلْإِسْلاَمِ وَ لاَ عِزَّ أَعَزُّ مِنَ اَلتَّقْوَى وَ لاَ مَعْقِلَ أَحْسَنُ مِنَ اَلْوَرَعِ وَ لاَ شَفِيعَ أَنْجَحُ مِنَ اَلتَّوْبَةِ صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۵۳
نفس در سینه باد خزان می سوخت نومیدی اوحدی مراغهای : جام جم
سال از حقیقت کاینات
ای پژوهندهٔ حقایق کن نظامی گنجوی : لیلی و مجنون
بخش ۲۱ - رسیدن نوفل به مجنون
لیلی پس پرده عماری قائم مقام فراهانی : نامههای فارسی
شمارهٔ ۴۹ - از قول ولی عهد به قائممقام بزرگ نوشته:
قائم مقام چاکر فدوی پایدار از آستانه رحمت تا آشیانه زحمت خیلکی راه است. هنگامی که از سعادت جبهه سائی نوعی دل آسائی یابد و استیفاء حظی بکام دل حاصل نماید، هر روز از خوان مراحم خسروانی را تبه خاصی باشد و از خون خوردنی های اینولااستخلاصی. هر که بچنان نعمت رسد کی یاد چنین زحمت کند؟ آسودگان دار نعیم را چه غم از فرسودگان نارجحیم است از عذاب الیم؟ بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۵
عشق چون شمع است ومن پروانه ام
رباعی شمارهٔ ۲
برگیر شراب طربانگیز و بیا مفاتیح الجنان : اعمال ماه شوال
اعمال روز اول ماه شوال (روز عید فطر)
روز اوّل [شوال] روز عید فطر است و اعمال آن چند چیز است: نهج البلاغه : غرائب
سرپرستى دختران در ازدواج
<strong> و في حديثه عليهالسلام </strong> إِذَا بَلَغَ اَلنِّسَاءُ نَصَّ اَلْحِقَاقِ فَالْعَصَبَةُ أَوْلَى باباافضل کاشانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۰
گر تو به خود و حال خود در نگری قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۱
نیست باکی گر به دستم غنچه سیراب نیست طبیب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۸
نگارینا دل پر درد من بین مسعود سعد سلمان : مقطعات
شمارهٔ ۸۴ - با این همه شهرت
معروف تر از من به جهان نیست خردمند جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۷۰
ای به خوبی تو در جهان مشهور عطار نیشابوری : دفتر اول
در آگاهی دل در اسرارو از تقلید دور شدن فرماید
دلا بیدار شو از خواب غفلت مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۳
طالما بتنا بلاکم یا کرامی و شتنا مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۹
پیدا چو گهر ز قطره آب شدیم بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۲
هوا خوشبوی گشت و مرغ در پرواز می آید اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
ز فهم دون نهادان گرچه دور است
ز فهم دون نهادان گرچه دور است انوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹ - در مرثیهٔ سیدالسادات مجدالدین ابیطالببن نعمه
شهر پرفتنه و پر مشغله و پر غوغاست نهج البلاغه : حکمت ها
کلیدهای سعادت دنیا و آخرت
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> لاَ شَرَفَ أَعْلَى مِنَ اَلْإِسْلاَمِ وَ لاَ عِزَّ أَعَزُّ مِنَ اَلتَّقْوَى وَ لاَ مَعْقِلَ أَحْسَنُ مِنَ اَلْوَرَعِ وَ لاَ شَفِيعَ أَنْجَحُ مِنَ اَلتَّوْبَةِ صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۵۳
نفس در سینه باد خزان می سوخت نومیدی اوحدی مراغهای : جام جم
سال از حقیقت کاینات
ای پژوهندهٔ حقایق کن نظامی گنجوی : لیلی و مجنون
بخش ۲۱ - رسیدن نوفل به مجنون
لیلی پس پرده عماری قائم مقام فراهانی : نامههای فارسی
شمارهٔ ۴۹ - از قول ولی عهد به قائممقام بزرگ نوشته:
قائم مقام چاکر فدوی پایدار از آستانه رحمت تا آشیانه زحمت خیلکی راه است. هنگامی که از سعادت جبهه سائی نوعی دل آسائی یابد و استیفاء حظی بکام دل حاصل نماید، هر روز از خوان مراحم خسروانی را تبه خاصی باشد و از خون خوردنی های اینولااستخلاصی. هر که بچنان نعمت رسد کی یاد چنین زحمت کند؟ آسودگان دار نعیم را چه غم از فرسودگان نارجحیم است از عذاب الیم؟ بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۵
عشق چون شمع است ومن پروانه ام
