مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۲۵
ای دلی کز گلشکر پروردهیی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۷
چو برقی میجهد چیزی عجب آن دلستان باشد؟ رشیدالدین میبدی : ۲۴- سورة النّور- مدنیّة
۱ - النوبة الاولى
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۲۴
بستگی این سماع، هست ز بیگانهیی فریدون مشیری : بهار را باورکن
آخرین جرعه این جام
همه می پرسند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۴
هر تنک ظرفی ننوشد خون گرم تاک را مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۰۶
ای باد سحر تو از سر نیکوئی فردوسی : پادشاهی بهرام گور
بخش ۱۵
بخفت آن شب و بامداد پگاه مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۲۴
آه از عشق جمال حورییی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۶
دل من چون صدف باشد خیال دوست در باشد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۲۲
ای خواجه تو چه مرغی؟ نامت چه؟ چرا شایی؟ ابوالفضل بیهقی : مجلد هفتم
بخش ۴۰ - قصیدهٔ دوم اسکافی
صد هزار آفرینِ ربِّ علیم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۸۵
جان آرمیده می شود از اضطراب عشق مولوی : فیه ما فیه
فصل شصت و سوم - هر علمی که آن بتحصیل و کسب در دنیا حاصل شود
هر علمی که آن بتحصیل و کسب در دنیا حاصل شود آن علم ابدانست و آن علم که بعد از مرگ حاصل شود آن علم ادیانست، دانستن علم اَنَاالحق علم ابدانست، اَنَاالحق شدن علم ادیانست، نور چراغ وآتش رادیدن علم ابدانست، سوختن در آتش یا درنور چراغ علم ادیانست،هرچ آن دیدست علم ادیانست،هرچ دانش است علم ابدانست، میگویی محققّ دیدست ودیدنست باقی علمها علم خیالست مثلاً مهندس فکر کرد و عمارت مدرسهٔ را خیال کرد هر چند که آن فکر راست و صوابست اماّ خیالست، حقیقت وقتی گردد که مدرسه را برآرد و بسازد اکنون از خیال تا خیال فرقهاست: خیال ابوبکر و عمر و عثمان و علی بالای خیال صحابه باشد و میان خیال و خیال فرق بسیارست، مهندس دانا خیال بنیاد خانهٔ کرد و غيرمهندس هم خیال کرد فرق عظیم باشد، زیرا خیال مهندس بحقیقت نزدیکترست، همچنين که آن طرف درعالم حقایق و دید ازدید تا دید فرقهاست، مالانهایه، پس آنچ میگویند هفتصد پرده است از ظلمت و هتفصد ازنور هرچ عالم خیالست پردهٔ ظلمت است، و هرچ عالم حقایق است پردهای نورست، اماّ میان پردهای ظلمت که خیالست هیچ فرق نتوان کردن و در نظر آوردن از غایت لطف، با وجود چنين فرق شگرف و ژرف در حقایق نیز نتوان آن فرق فهم کردن. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۶
گفتا که کیست بر در؟ گفتم کمین غلامت جامی : خردنامه اسکندری
بخش ۱۰ - خردنامهٔ بقراط
به بقراط شد علم طب آشکار فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۲۱۶ - در مدح امیر ابو احمد محمد بن محمود غزنوی گوید
چون موی میان داری چون کوه کمر داری امام خمینی : رباعیات
بیراهه
علمی که جز اصطلاح و الفاظ نبود امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۰۶
همی رفتی و می گفتند اندر حسن فردست این سعدی : غزلیات
غزل ۴۶
ساقیا می ده که ما دردی کش میخانهایم
غزل شمارهٔ ۲۹۲۵
ای دلی کز گلشکر پروردهیی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۷
چو برقی میجهد چیزی عجب آن دلستان باشد؟ رشیدالدین میبدی : ۲۴- سورة النّور- مدنیّة
۱ - النوبة الاولى
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۲۴
بستگی این سماع، هست ز بیگانهیی فریدون مشیری : بهار را باورکن
آخرین جرعه این جام
همه می پرسند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۴
هر تنک ظرفی ننوشد خون گرم تاک را مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۰۶
ای باد سحر تو از سر نیکوئی فردوسی : پادشاهی بهرام گور
بخش ۱۵
بخفت آن شب و بامداد پگاه مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۲۴
آه از عشق جمال حورییی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۶
دل من چون صدف باشد خیال دوست در باشد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۲۲
ای خواجه تو چه مرغی؟ نامت چه؟ چرا شایی؟ ابوالفضل بیهقی : مجلد هفتم
بخش ۴۰ - قصیدهٔ دوم اسکافی
صد هزار آفرینِ ربِّ علیم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۸۵
جان آرمیده می شود از اضطراب عشق مولوی : فیه ما فیه
فصل شصت و سوم - هر علمی که آن بتحصیل و کسب در دنیا حاصل شود
هر علمی که آن بتحصیل و کسب در دنیا حاصل شود آن علم ابدانست و آن علم که بعد از مرگ حاصل شود آن علم ادیانست، دانستن علم اَنَاالحق علم ابدانست، اَنَاالحق شدن علم ادیانست، نور چراغ وآتش رادیدن علم ابدانست، سوختن در آتش یا درنور چراغ علم ادیانست،هرچ آن دیدست علم ادیانست،هرچ دانش است علم ابدانست، میگویی محققّ دیدست ودیدنست باقی علمها علم خیالست مثلاً مهندس فکر کرد و عمارت مدرسهٔ را خیال کرد هر چند که آن فکر راست و صوابست اماّ خیالست، حقیقت وقتی گردد که مدرسه را برآرد و بسازد اکنون از خیال تا خیال فرقهاست: خیال ابوبکر و عمر و عثمان و علی بالای خیال صحابه باشد و میان خیال و خیال فرق بسیارست، مهندس دانا خیال بنیاد خانهٔ کرد و غيرمهندس هم خیال کرد فرق عظیم باشد، زیرا خیال مهندس بحقیقت نزدیکترست، همچنين که آن طرف درعالم حقایق و دید ازدید تا دید فرقهاست، مالانهایه، پس آنچ میگویند هفتصد پرده است از ظلمت و هتفصد ازنور هرچ عالم خیالست پردهٔ ظلمت است، و هرچ عالم حقایق است پردهای نورست، اماّ میان پردهای ظلمت که خیالست هیچ فرق نتوان کردن و در نظر آوردن از غایت لطف، با وجود چنين فرق شگرف و ژرف در حقایق نیز نتوان آن فرق فهم کردن. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۶
گفتا که کیست بر در؟ گفتم کمین غلامت جامی : خردنامه اسکندری
بخش ۱۰ - خردنامهٔ بقراط
به بقراط شد علم طب آشکار فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۲۱۶ - در مدح امیر ابو احمد محمد بن محمود غزنوی گوید
چون موی میان داری چون کوه کمر داری امام خمینی : رباعیات
بیراهه
علمی که جز اصطلاح و الفاظ نبود امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۰۶
همی رفتی و می گفتند اندر حسن فردست این سعدی : غزلیات
غزل ۴۶
ساقیا می ده که ما دردی کش میخانهایم
