صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۹۸
ملال در دل آزاده جا نمی گیرد
اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۹۲
تا کی ای رشگ پری عالمی از غم بکشی
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۹
آن یار که عهد دوستداری بشکست
قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۶۲۶
میسرت نشود عاشقی و مستوری
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۹۵
رگ در تنت از پاکی گوهر نتوان یافت
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۱۲
هر که بال و پر چو سرو از همت والا کند
عطار نیشابوری : باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست
شمارهٔ ۳۶
پیش از من و تو پیر و جوانی بودست
فریدون مشیری : از دریچه ماه
پرتو تابان
در آن ستاره کسی ست
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۸
می کشد در خاک و خون مژگان دلجویی مرا
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۳۵
گل خندان که نخندد چه کند؟
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۲۸
مردان نظر سیاه به دنیا نمیکنند
فریدون مشیری : لحظه ها و احساس
خوش آمد بهار
خوش آمد بهار
رشیدالدین وطواط : مقطعات
شمارهٔ ۱۳ - دربارۀ ادیب صابربن اسمعیل ترمذی
صابر، ای چون صبر ذات تو گزیده نزد عقل
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۰۶
دوستْ ره دیمه حَمّوم بَزه خنهْ آینْ
حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۵
موسی صفت به داغ ظهور تو سوختیم
عطار نیشابوری : بخش پانزدهم
(۷) حکایت پادشاه و انگشتری
جهان را پادشاهی پاک دین بود
سعدی : غزلیات
غزل ۲۴۸
شوخی مکن ای یار که صاحب نظرانند
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۳۸
چسان مژگان خونین گریه ما را نگه دارد؟
صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۵۱۸ - الهیولی
هیولی باشد آن شیئ که صورت
سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۷۶
حلم شتر چنان که معلومست اگر طفلی مهارش گیرد و صد فرسنگ برد گردن از متابعتش نپیچد اما اگر درهای هولناک پیش آید که موجب هلاک باشد و طفل آنجا به نادانی خواهد شدن زمام از کفش در گسلاند و بیش مطاوعت نکند که هنگام درشتی ملاطفت مذموم است و گویند دشمن به ملاطفت دوست نگردد بلکه طمع زیادت کند.