نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۷۰ - پاسخ دادن خسرو شیرین را
دگر باره جهاندار از سر مهر میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۵ - درباره منزل خود در رود کنگ
در رود کنگ دره تنگی گرفته‌ایم اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۹۱
این چه رفتارست کایشمشاد قامت میکنی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱۴۳
گر خلق را به حرف دهن باز کرده اند مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۳۳
ای ترک ماه چهره چه گردد که صبح تو میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۴
ما بیخودان مست که رند و قلندریم امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۰ - تتبع میر
اگر فرهاد و شیرین هر دو در دوران من بودی میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۳
دوش دو بهره نرفته ز شبم میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۱
بنده ام بنده ولی بیخردم میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۰
بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ١٢
خداوندم مرا در علم منقول میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۹
خداوندا عجب شوریده رائیم میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۶
مستانه باز تا در میخانه میروم خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸
چو در نظر نبود روی دوستان ما را میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۴
افتد که شبی از کف تو جام ستانیم سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۸
در جهانی کاو متاع فخر او باشد غرور میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۳
بخاطر از کسی باری ندارم نظام قاری : غزلیات
شمارهٔ ۸ - خواجه حافظ فرماید
بیا که قصرامل سخت سست بنیادست میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۲
چنان دیوانه و بیهوش و مستم نظام قاری : غزلیات
شمارهٔ ۷۲ - خواجه عماد فقیه فرماید
تا دل سخن پذیر و سخن دلپذیر شد