نظامی عروضی : مقالت سوم: در علم نجوم و غزارت منجم در آن علم
بخش ۸ - حکایت هفت - پیش‌بینی امام عمر خیامی دربارهٔ آرامگاهش
در سنهٔ ست و خمسمایة بشهر بلخ در کوی برده فروشان در سرای امیر ابو سعد جره خواجه امام عمر خیامی و خواجه امام مظفر اسفزاری نزول کرده بودند و من بدان خدمت پیوسته بودم در میان مجلس عشرت از حجة الحق عمر شنیدم که او گفت گور من در موضعی باشد که هر بهاری شمال بر من گل افشان میکند مرا این سخن مستحیل نمود و دانستم که چنوئی گزاف نگوید چون در سنهٔ ثلثین بنشابور رسیدم چهار (چند - ن) سال بود تا آن بزرگ روی در نقاب خاک کشیده بود و عالم سفلی ازو یتیم مانده و او را بر من حق استادی بود آدینهٔ بزیارت او رفتم و یکی را با خود ببردم که خاک او بمن نماید مرا بگورستان حیره بیرون آورد و بر دست چپ گشتم در پایین دیوار باغی خاک او دیدم نهاده و درختان امرود و زردآلو سر از آن باغ بیرون کرده و چندان بر شکوفه بر خاک او ریخته بود که خاک او در زیر گل پنهان شده بود و مرا یاد آمد آن حکایت که بشهر بلخ ازو شنیده بودم گریه بر من افتاد که در بسیط عالم و اقطار ربع مسکون اورا هیچ جای نظیری نمیدیدم ایزد تبارک و تعالی جای او در جنان کناد بمنه و کرمه، سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۶
شعله خوبانی که هر یک آفت پروانه اند مفاتیح الجنان : نماز هر یک از حجج طاهره و نماز جعفر طیار
نماز دیگر حضرت فاطمه (س)
شیخ طوسی و سید ابن طاووس از صفوان روایت کرده اند: که محمّد بن علی حلبی روز جمعه، خدمت امام صادق(علیه السلام) شرفیاب شد و عرضه داشت: دوست دارم به من عملی بیاموزی که بهترین کارها در روز جمعه باشد؛ سعدی : مراثی
در مرثیهٔ اتابک ابوبکر بن سعد زنگی
به اتفاق دگر دل به کس نباید داد قائم مقام فراهانی : جلایرنامه
بخش ۲۲
جلایر هست شیرین کامت از شاه سلمان ساوجی : جمشید و خورشید
بخش ۴۰ - غزل
ای میوه رسیده ز بستان کیستی؟ مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۸۳
در دل همه شرک روی بر خاک چه سود؟ اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۶
گل ویرانه عاشق به روی آب می خندد نهج البلاغه : حکمت ها
تلاش در دنیا برای آخرت
<mark class="format"> وَ قَالَ عليه‌السلام </mark> اَلنَّاسُ فِي اَلدُّنْيَا عَامِلاَنِ عَامِلٌ عَمِلَ فِي اَلدُّنْيَا لِلدُّنْيَا قَدْ شَغَلَتْهُ دُنْيَاهُ عَنْ آخِرَتِهِ يَخْشَى عَلَى مَنْ يَخْلُفُهُ اَلْفَقْرَ وَ يَأْمَنُهُ عَلَى نَفْسِهِ فَيُفْنِي عُمُرَهُ فِي مَنْفَعَةِ غَيْرِهِ جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۷
حسن رخسار تو موقوف شراب ناب نیست فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸
ای زلف تو بر هم زن فرزانگی ما باقر فداغی لارستانی : دوبیتی‌ها
شمارۀ ۳۱
ولم گل بود و گل شیرازه می کرد قرآن کریم : با ترجمه مهدی الهی قمشه‌ای
سورة الإنعام
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۴
عاقل چو به حاصل جهان درنگرد انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۹
خود عهد کسی کسی چنین بگذارد وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۱۹۳
هرگز به غرض عشق من آلوده نگردد سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۲۴ - گفتگو کردن پهلوانان ایران در پیشگاه کیکاوس از برای بانوگشسب
به نام خداوند جان و جهان طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۴۶
ز رخ، چشم تو مستی در بهشت افتاده را ماند امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۶۰۲
بیداد غم، ار دلم بگوید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۲۳
اگر باده خوری باری ز دست دلبر ما خور
بخش ۸ - حکایت هفت - پیش‌بینی امام عمر خیامی دربارهٔ آرامگاهش
در سنهٔ ست و خمسمایة بشهر بلخ در کوی برده فروشان در سرای امیر ابو سعد جره خواجه امام عمر خیامی و خواجه امام مظفر اسفزاری نزول کرده بودند و من بدان خدمت پیوسته بودم در میان مجلس عشرت از حجة الحق عمر شنیدم که او گفت گور من در موضعی باشد که هر بهاری شمال بر من گل افشان میکند مرا این سخن مستحیل نمود و دانستم که چنوئی گزاف نگوید چون در سنهٔ ثلثین بنشابور رسیدم چهار (چند - ن) سال بود تا آن بزرگ روی در نقاب خاک کشیده بود و عالم سفلی ازو یتیم مانده و او را بر من حق استادی بود آدینهٔ بزیارت او رفتم و یکی را با خود ببردم که خاک او بمن نماید مرا بگورستان حیره بیرون آورد و بر دست چپ گشتم در پایین دیوار باغی خاک او دیدم نهاده و درختان امرود و زردآلو سر از آن باغ بیرون کرده و چندان بر شکوفه بر خاک او ریخته بود که خاک او در زیر گل پنهان شده بود و مرا یاد آمد آن حکایت که بشهر بلخ ازو شنیده بودم گریه بر من افتاد که در بسیط عالم و اقطار ربع مسکون اورا هیچ جای نظیری نمیدیدم ایزد تبارک و تعالی جای او در جنان کناد بمنه و کرمه، سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۶
شعله خوبانی که هر یک آفت پروانه اند مفاتیح الجنان : نماز هر یک از حجج طاهره و نماز جعفر طیار
نماز دیگر حضرت فاطمه (س)
شیخ طوسی و سید ابن طاووس از صفوان روایت کرده اند: که محمّد بن علی حلبی روز جمعه، خدمت امام صادق(علیه السلام) شرفیاب شد و عرضه داشت: دوست دارم به من عملی بیاموزی که بهترین کارها در روز جمعه باشد؛ سعدی : مراثی
در مرثیهٔ اتابک ابوبکر بن سعد زنگی
به اتفاق دگر دل به کس نباید داد قائم مقام فراهانی : جلایرنامه
بخش ۲۲
جلایر هست شیرین کامت از شاه سلمان ساوجی : جمشید و خورشید
بخش ۴۰ - غزل
ای میوه رسیده ز بستان کیستی؟ مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۸۳
در دل همه شرک روی بر خاک چه سود؟ اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۶
گل ویرانه عاشق به روی آب می خندد نهج البلاغه : حکمت ها
تلاش در دنیا برای آخرت
<mark class="format"> وَ قَالَ عليه‌السلام </mark> اَلنَّاسُ فِي اَلدُّنْيَا عَامِلاَنِ عَامِلٌ عَمِلَ فِي اَلدُّنْيَا لِلدُّنْيَا قَدْ شَغَلَتْهُ دُنْيَاهُ عَنْ آخِرَتِهِ يَخْشَى عَلَى مَنْ يَخْلُفُهُ اَلْفَقْرَ وَ يَأْمَنُهُ عَلَى نَفْسِهِ فَيُفْنِي عُمُرَهُ فِي مَنْفَعَةِ غَيْرِهِ جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۷
حسن رخسار تو موقوف شراب ناب نیست فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸
ای زلف تو بر هم زن فرزانگی ما باقر فداغی لارستانی : دوبیتی‌ها
شمارۀ ۳۱
ولم گل بود و گل شیرازه می کرد قرآن کریم : با ترجمه مهدی الهی قمشه‌ای
سورة الإنعام
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۴
عاقل چو به حاصل جهان درنگرد انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۹
خود عهد کسی کسی چنین بگذارد وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۱۹۳
هرگز به غرض عشق من آلوده نگردد سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۲۴ - گفتگو کردن پهلوانان ایران در پیشگاه کیکاوس از برای بانوگشسب
به نام خداوند جان و جهان طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۴۶
ز رخ، چشم تو مستی در بهشت افتاده را ماند امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۶۰۲
بیداد غم، ار دلم بگوید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۲۳
اگر باده خوری باری ز دست دلبر ما خور
