سلمان ساوجی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸
درد آمد و گرد من ز هر سو بنشست صغیر اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱
خفت بکسان مده کسان محترمند سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۶۳
ضرورتست که آحاد را سری باشد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۰۳
تو را به کون و مکان سر فرو نمی آید مجیرالدین بیلقانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹
ای شب خجل ز مویت گل تنگ دل ز رویت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۳۸
گر کند مادر زخشکی بخل دراعطای شیر سنایی غزنوی : الباب الثّالث: اندر نعت پیامبر ما محمّد مصطفی علیه‌السّلام و فضیلت وی بر جمیع پیغمبران
در صفت کربلا و نسیم مشهد معظّم
حبّذا کربلا و آن تعظیم بابافغانی : مفردات
شمارهٔ ۲۹
چو شب ظلمت شود در کوی او از دود آه من اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
بده با خاک اون سوز و تابی
بده با خاک اون سوز و تابی سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۰۲
هیچ فرصت ورای آن مطلب امیر پازواری : ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱۱
امیر گنه: تا عالمْ بجا، قرارْ بو، اوحدالدین کرمانی : الفصل الاول - فی الطامات
شمارهٔ ۱
در گمراهی طالب راه اوییم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۹۷
عقل بند رهروان است ای پسر امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۴
هستند به بزمت ای شه شیر شکار مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۶۲
هله هش دار که با بی‌خبران نستیزی سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۰۱
رحمت صفت خدای باقیست جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۳۰۸
در عشق تو در هر دهنم افسانه مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۸۶
جان و دل و دین دست فراهم کردند عارف قزوینی : تصنیفها
شمارهٔ ۱۴ - از کفم رها
عارف بنا به آنچه در دیوانش نوشته این تصنیف را پس از جدایی از «دوست وفادارش» استادعلی‌محمد معمارباشی بین قم و اصفهان ساخته است (سال ۱۳۲۹ ه.ق). عطار نیشابوری : باب سیزدهم: در ذمِّ مردمِ ب‍یحوصله و معانی كه تعلّق به
شمارهٔ ۱۹
این کار که عشق تو مرا پیش آورد
رباعی شمارهٔ ۸
درد آمد و گرد من ز هر سو بنشست صغیر اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱
خفت بکسان مده کسان محترمند سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۶۳
ضرورتست که آحاد را سری باشد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۰۳
تو را به کون و مکان سر فرو نمی آید مجیرالدین بیلقانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹
ای شب خجل ز مویت گل تنگ دل ز رویت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۳۸
گر کند مادر زخشکی بخل دراعطای شیر سنایی غزنوی : الباب الثّالث: اندر نعت پیامبر ما محمّد مصطفی علیه‌السّلام و فضیلت وی بر جمیع پیغمبران
در صفت کربلا و نسیم مشهد معظّم
حبّذا کربلا و آن تعظیم بابافغانی : مفردات
شمارهٔ ۲۹
چو شب ظلمت شود در کوی او از دود آه من اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
بده با خاک اون سوز و تابی
بده با خاک اون سوز و تابی سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۰۲
هیچ فرصت ورای آن مطلب امیر پازواری : ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱۱
امیر گنه: تا عالمْ بجا، قرارْ بو، اوحدالدین کرمانی : الفصل الاول - فی الطامات
شمارهٔ ۱
در گمراهی طالب راه اوییم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۹۷
عقل بند رهروان است ای پسر امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۴
هستند به بزمت ای شه شیر شکار مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۶۲
هله هش دار که با بی‌خبران نستیزی سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۰۱
رحمت صفت خدای باقیست جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۳۰۸
در عشق تو در هر دهنم افسانه مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۸۶
جان و دل و دین دست فراهم کردند عارف قزوینی : تصنیفها
شمارهٔ ۱۴ - از کفم رها
عارف بنا به آنچه در دیوانش نوشته این تصنیف را پس از جدایی از «دوست وفادارش» استادعلی‌محمد معمارباشی بین قم و اصفهان ساخته است (سال ۱۳۲۹ ه.ق). عطار نیشابوری : باب سیزدهم: در ذمِّ مردمِ ب‍یحوصله و معانی كه تعلّق به
شمارهٔ ۱۹
این کار که عشق تو مرا پیش آورد
