سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۱
ای خواسته زلعل لب آن نگار بوس قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۴۸ - در مدح شاهنشاه مبرور محمد شاه مغفور طاب‌الله ثراه گوید
دلکی هست مرا شیفته و هرجایی عطار نیشابوری : سی فصل
بخش ۲۵
ز مظهر گوئیم آگاه گردان جامی : لیلی و مجنون
بخش ۱ - آغاز
ای خاک تو تاج سربلندان اقبال لاهوری : زبور عجم
درین محفل که کار او گذشت از باده و ساقی
درین محفل که کار او گذشت از باده و ساقی امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۷ - تتبع خواجه
غیر ازو نیست مرا در دو جهان یار دگر ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۲ - کریم و لئیم
باشدکه پای سفله به گنجی فرو رود ادیب الممالک : قصاید
شمارهٔ ۳۰ - در میلاد حضرت مهدی موعود قائم آل محمدعج سروده است
روز میلاد شهی راد و عظیم الشانست انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۶۲ - کتاب و کلاهی نزد بزرگی داشت در تقاضای آن گوید
به کلاهی بزرگ کرد مرا سعدی : غزلیات
غزل ۳۵
دوست دارم که بپوشی رخ همچون قمرت بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۰۳
گر آینه‌ات محرم زشتی و نکوییست آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۲۳
شکایت از خم زلفین یار چون گویم سعدی : غزلیات
غزل ۴۰۱
یک روز به شیدایی در زلف تو آویزم فصیحی هروی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۱
گریه گردیده گدازست فصیحی گله چیست خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰
پیش از من و تو لیل و نهاری بوده است ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - شکر نعمت و کفران به اموری که در اختیار انسان است
مذکور شد که هر ذره از ذرات عالم، متضمن مصالح و حکمتهای بسیار است که باید به مقتضای آنها جاری باشند پس بدان که هر موجودی از موجودات عالم به غیر از انسان، از مجردات و مادیات و روحانیات و جسمانیات همه بر وفق حکمت جاری، و جمیع اجزا و متعلقات آنها که بر مقتضای مصلحتی که مقصود از آنهاست مشتملند. حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۴
در خاطر خدنگ قضا هر نهان که هست سوزنی سمرقندی : قصاید
شمارهٔ ۵۰ - در توبه و انابه
در هر گناه سخره دیوم بخیر خیر خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹
بر چهره ی گل نسیم نوروز خوش است بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۵۲
بارم اندر کوی یارم درگل است
شمارهٔ ۳۰۱
ای خواسته زلعل لب آن نگار بوس قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۴۸ - در مدح شاهنشاه مبرور محمد شاه مغفور طاب‌الله ثراه گوید
دلکی هست مرا شیفته و هرجایی عطار نیشابوری : سی فصل
بخش ۲۵
ز مظهر گوئیم آگاه گردان جامی : لیلی و مجنون
بخش ۱ - آغاز
ای خاک تو تاج سربلندان اقبال لاهوری : زبور عجم
درین محفل که کار او گذشت از باده و ساقی
درین محفل که کار او گذشت از باده و ساقی امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۷ - تتبع خواجه
غیر ازو نیست مرا در دو جهان یار دگر ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۲ - کریم و لئیم
باشدکه پای سفله به گنجی فرو رود ادیب الممالک : قصاید
شمارهٔ ۳۰ - در میلاد حضرت مهدی موعود قائم آل محمدعج سروده است
روز میلاد شهی راد و عظیم الشانست انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۶۲ - کتاب و کلاهی نزد بزرگی داشت در تقاضای آن گوید
به کلاهی بزرگ کرد مرا سعدی : غزلیات
غزل ۳۵
دوست دارم که بپوشی رخ همچون قمرت بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۰۳
گر آینه‌ات محرم زشتی و نکوییست آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۲۳
شکایت از خم زلفین یار چون گویم سعدی : غزلیات
غزل ۴۰۱
یک روز به شیدایی در زلف تو آویزم فصیحی هروی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۱
گریه گردیده گدازست فصیحی گله چیست خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰
پیش از من و تو لیل و نهاری بوده است ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - شکر نعمت و کفران به اموری که در اختیار انسان است
مذکور شد که هر ذره از ذرات عالم، متضمن مصالح و حکمتهای بسیار است که باید به مقتضای آنها جاری باشند پس بدان که هر موجودی از موجودات عالم به غیر از انسان، از مجردات و مادیات و روحانیات و جسمانیات همه بر وفق حکمت جاری، و جمیع اجزا و متعلقات آنها که بر مقتضای مصلحتی که مقصود از آنهاست مشتملند. حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۴
در خاطر خدنگ قضا هر نهان که هست سوزنی سمرقندی : قصاید
شمارهٔ ۵۰ - در توبه و انابه
در هر گناه سخره دیوم بخیر خیر خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹
بر چهره ی گل نسیم نوروز خوش است بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۵۲
بارم اندر کوی یارم درگل است
