وفایی مهابادی : قصاید
شمارهٔ ۳
نمی دانم چرا ای دیده چندین خون فشان هستی؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۵
چهره ات خورشید سیما می کند آیینه را صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۱
بیا ساقی بپیما ساغری زان صاف گلگونم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۴۴
هر کس که در نماز به روی و ریا رود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۴
از غباری خانه گردد بی صفا آیینه را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۸۶
هر که می گردد ز اهل ذکر، دانا می شود سعدی : غزلیات
غزل ۱۴۹
چه لطیفست قبا بر تن چون سرو روانت رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۸۶ - کامل خلخالی
اسم سعیدش ملک سعید. از فضلای خلخال و از شعرای صاحب حال، علوم عقلی و نقلی را با تصوف جمع کرده. از قال به حال رسیده و شراب معرفت چشیده. مدتها در شیراز از خلق انزوا گزیده و به ذکر حق آرمیده. اوقات را صرف کتب عرفانیه و حکمیّه مینمود و در همانا رحلت فرموده. این دو بیت و رباعیات از او نوشته شد: کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۹۰۰
دل سوی او رفت جان هم گو برو جیحون یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵
گویند بمعراج که امریست جلی ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۸۰
روان پرسیدار (با وجدان و روحانی) باش که بهشتی بوی. نهج البلاغه : خطبه ها
عظمت پروردگار و بعثت پیامبرص
<strong> و من خطبة له عليهالسلام </strong> <strong> في تمجيد اللّه و تعظيمه </strong> اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلْعَلِيِّ عَنْ شَبَهِ اَلْمَخْلُوقِينَ اَلْغَالِبِ لِمَقَالِ اَلْوَاصِفِينَ اَلظَّاهِرِ بِعَجَائِبِ تَدْبِيرِهِ لِلنَّاظِرِينَ وَ اَلْبَاطِنِ بِجَلاَلِ عِزَّتِهِ عَنْ فِكْرِ اَلْمُتَوَهِّمِينَ فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۶
آمد خیالش دوشم در آغوش عطار نیشابوری : دفتر دوم
در سؤال نمودن از ابلیس که چرا سجده بآدم نکردی
یکی پرسید از ابلیس ناگاه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۱۰
می شود تعجیل عمر از غفلت سرشار بیش عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰۵
ما ز خرابات عشق مست الست آمدیم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۷۹
آرایش باغ آمد این روی چه روی است این نهج البلاغه : خطبه ها
منع از دشنامدادن به شامیان در نبرد صفین
<strong> و من كلام له عليهالسلام و قد سمع قوما من أصحابه يسبون أهل الشام أيام حربهم بصفين </strong> سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۲۵
چین فدا باد زلف پرچین را حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۴
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
شمارهٔ ۳
نمی دانم چرا ای دیده چندین خون فشان هستی؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۵
چهره ات خورشید سیما می کند آیینه را صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۱
بیا ساقی بپیما ساغری زان صاف گلگونم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۴۴
هر کس که در نماز به روی و ریا رود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۴
از غباری خانه گردد بی صفا آیینه را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۸۶
هر که می گردد ز اهل ذکر، دانا می شود سعدی : غزلیات
غزل ۱۴۹
چه لطیفست قبا بر تن چون سرو روانت رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۸۶ - کامل خلخالی
اسم سعیدش ملک سعید. از فضلای خلخال و از شعرای صاحب حال، علوم عقلی و نقلی را با تصوف جمع کرده. از قال به حال رسیده و شراب معرفت چشیده. مدتها در شیراز از خلق انزوا گزیده و به ذکر حق آرمیده. اوقات را صرف کتب عرفانیه و حکمیّه مینمود و در همانا رحلت فرموده. این دو بیت و رباعیات از او نوشته شد: کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۹۰۰
دل سوی او رفت جان هم گو برو جیحون یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵
گویند بمعراج که امریست جلی ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۸۰
روان پرسیدار (با وجدان و روحانی) باش که بهشتی بوی. نهج البلاغه : خطبه ها
عظمت پروردگار و بعثت پیامبرص
<strong> و من خطبة له عليهالسلام </strong> <strong> في تمجيد اللّه و تعظيمه </strong> اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلْعَلِيِّ عَنْ شَبَهِ اَلْمَخْلُوقِينَ اَلْغَالِبِ لِمَقَالِ اَلْوَاصِفِينَ اَلظَّاهِرِ بِعَجَائِبِ تَدْبِيرِهِ لِلنَّاظِرِينَ وَ اَلْبَاطِنِ بِجَلاَلِ عِزَّتِهِ عَنْ فِكْرِ اَلْمُتَوَهِّمِينَ فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۶
آمد خیالش دوشم در آغوش عطار نیشابوری : دفتر دوم
در سؤال نمودن از ابلیس که چرا سجده بآدم نکردی
یکی پرسید از ابلیس ناگاه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۱۰
می شود تعجیل عمر از غفلت سرشار بیش عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰۵
ما ز خرابات عشق مست الست آمدیم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۷۹
آرایش باغ آمد این روی چه روی است این نهج البلاغه : خطبه ها
منع از دشنامدادن به شامیان در نبرد صفین
<strong> و من كلام له عليهالسلام و قد سمع قوما من أصحابه يسبون أهل الشام أيام حربهم بصفين </strong> سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۲۵
چین فدا باد زلف پرچین را حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۴
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
