ملک‌الشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
ا ندرز
هرکه عرض کسان دهد بر باد
کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۹۵ - ایضا له
خواجۀ خواجگان خطیر الرّین
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۴۰
خوشی خوشی تو ولی من هزار چندانم
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۲
ورای پردهٔ جانت دلا خلقان پنهانند
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۲۱
گریه ها در چشم تر دارم تماشاکردنی
زرتشت : ویسپرد
کرده چهارم
هان می ستاییم اندیشه و اندیشیده را، آدا ی نیک ، اشی نیک ، چیستی نیک و ذروتات نیک را ، آن که به ردان وبه ردیها درود همی گوید . 2 رستگاری جهانیان را خستو باشیم که ما - مزدا پرستان زرتشتی - میزد ردی و نماز ردی رد پسند را بدو نوید همی دهیم . سراسر آفرینش اشه ، ستایش و نیایش و خشنودی و آفرین خوانی ما را بشنوند . سروش پارسا ، رد بزرگوار را می ستاییم . اهوره مزدا را می ستاییم که در اشونی برترین ، که در اشونی سرآمد است . همه سروده های زرتشتی و همه ی کنش های نیک ورزیده را می ستاییم : آنچه را که شده است وآنچه را که خواهد شد . «ینگهه هاتم . . . »
صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۵۳
قضا چنانکه ترا طرز دلبری آموخت
میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳
بیا زاهد مزن دم زین خرافات
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۴۹
رفتی و شد بی تو جانم زار، باز آی و ببین
عطار نیشابوری : بخش نوزدهم
الحکایه و التمثیل
حکایت کرد ما را نیک خواهی
ملک‌الشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
عاقبت کار وجدان‌فروش و رها شدن رفیق از بند
چون ‌ز حبس ‌جوان ‌سه سال گذشت
قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۲
تا به کی خاطر من واله و شیدا باشد؟
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۷۳۷
در کوی میکشان نبود راه، بخل را
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۹۴
روزی که بی تو دامن ضعفم به چنگ بود
ملک‌الشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
داستان مهندسی که گنج‌خانه ساخت
ظالمی داشت زر برون ز حساب
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۹۶
گفتم که ز چشم خلق با دردسریم
نهج البلاغه : خطبه ها
نقش عوامل محيطی در انسان
<strong> و من كلام له عليه‌السلام في مثل ذلك </strong> أَرْضُكُمْ قَرِيبَةٌ مِنَ اَلْمَاءِ بَعِيدَةٌ مِنَ اَلسَّمَاءِ
نهج البلاغه : نامه ها
نامه به ابو موسى اشعرى در جواب نامه او
<strong> و من كتاب له عليه‌السلام إلى أبي موسى الأشعري جوابا في أمر الحكمين </strong> ذكره سعيد بن يحيى الأموي في كتاب المغازي
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۳۱
تو فکر نامهٔ خود کن که می‌پرستان را
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۱۴
روح چون تن پرور افتد عاقبت تن می شود