اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۷
بی اختیار ماست که دل بیقرار ازوست اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۶
ایکه چون چشم خوشت نرگس محموری نیست امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۲۲۷
دل ز تو بی‌غم نتوانیم کرد اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۵
عقده زلف تو سر رشته تقدیر من است خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۶
مشنو سخن از زمانه ساز آمدگان سعدی : باب چهارم در تواضع
حکایت در محرومی خویشتن بینان
یکی در نجوم اندکی دست داشت سعدی : باب چهارم در تواضع
حکایت
ملک صالح از پادشاهان شام اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۱
نقشبندی که کسان عاشق و مستند او را سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۴ - در پاسخ قصیدهٔ عارف زرگر
تا ز سر شادی برون ننهند مردان صفا سهراب سپهری : آوار آفتاب
گل آئینه
شبنم مهتاب می بارد. اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۰
چون تو گویی سخن این دلشده را گوش کجا اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۹
زشت است کان نکورو از حد برد جفا را اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۸
در گریبان ریز ساغر زاهد سالوس را سعدی : باب چهارم در تواضع
حکایت در معنی سفاهت نااهلان
طمع برد شوخی به صاحبدلی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۴۴
ای سنایی گر نیابی یار یار خویش باش خواجه نصیرالدین طوسی : قسم دوم در مقاصد
فصل دهم
همچنان که در علم طب ابدان ازالت مرض به ضد کنند در طب نفوس ازالت هم به اضداد آن رذایل باید کرد، و ما پیش ازین اجناس فضایل حصر کرده ایم و اجناس رذایل که به مثابت اطراف آن اوساط است برشمرده، و چون فضایل چهار است و رذایل هشت، و یک چیز را یک ضد بیش نبود، چه ضد آن دو موجود باشند در غایت بعد از یکدیگر، پس بدین اعتبار رذایل را اضداد فضائل نتوان گفت الا به مجاز، اما هر دو رذیلتی که از باب باشند و یکی در غایت افراط بود و دیگر در غایت تفریط ایشان را ضد یکدیگر توان گفت. اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶
چون شمع اگرچه آنمه مهرش گداخت ما را اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۵
اگر تو وصل نبخشی چه چاره سوخته را عطار نیشابوری : باب سی و چهارم: در صفتِ آمدن معشوق
شمارهٔ ۹
دوش آمد و گفت: گردِ تو حلقه کنیم سعدی : باب چهارم در تواضع
حکایت معروف کرخی و مسافر رنجور
کسی راه معروف کرخی بجست
شمارهٔ ۹۷
بی اختیار ماست که دل بیقرار ازوست اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۶
ایکه چون چشم خوشت نرگس محموری نیست امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۲۲۷
دل ز تو بی‌غم نتوانیم کرد اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۵
عقده زلف تو سر رشته تقدیر من است خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۶
مشنو سخن از زمانه ساز آمدگان سعدی : باب چهارم در تواضع
حکایت در محرومی خویشتن بینان
یکی در نجوم اندکی دست داشت سعدی : باب چهارم در تواضع
حکایت
ملک صالح از پادشاهان شام اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۱
نقشبندی که کسان عاشق و مستند او را سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۴ - در پاسخ قصیدهٔ عارف زرگر
تا ز سر شادی برون ننهند مردان صفا سهراب سپهری : آوار آفتاب
گل آئینه
شبنم مهتاب می بارد. اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۰
چون تو گویی سخن این دلشده را گوش کجا اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۹
زشت است کان نکورو از حد برد جفا را اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۸
در گریبان ریز ساغر زاهد سالوس را سعدی : باب چهارم در تواضع
حکایت در معنی سفاهت نااهلان
طمع برد شوخی به صاحبدلی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۴۴
ای سنایی گر نیابی یار یار خویش باش خواجه نصیرالدین طوسی : قسم دوم در مقاصد
فصل دهم
همچنان که در علم طب ابدان ازالت مرض به ضد کنند در طب نفوس ازالت هم به اضداد آن رذایل باید کرد، و ما پیش ازین اجناس فضایل حصر کرده ایم و اجناس رذایل که به مثابت اطراف آن اوساط است برشمرده، و چون فضایل چهار است و رذایل هشت، و یک چیز را یک ضد بیش نبود، چه ضد آن دو موجود باشند در غایت بعد از یکدیگر، پس بدین اعتبار رذایل را اضداد فضائل نتوان گفت الا به مجاز، اما هر دو رذیلتی که از باب باشند و یکی در غایت افراط بود و دیگر در غایت تفریط ایشان را ضد یکدیگر توان گفت. اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶
چون شمع اگرچه آنمه مهرش گداخت ما را اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۵
اگر تو وصل نبخشی چه چاره سوخته را عطار نیشابوری : باب سی و چهارم: در صفتِ آمدن معشوق
شمارهٔ ۹
دوش آمد و گفت: گردِ تو حلقه کنیم سعدی : باب چهارم در تواضع
حکایت معروف کرخی و مسافر رنجور
کسی راه معروف کرخی بجست
