ابوالفضل بیهقی : مجلد نهم
بخش ۳۱ - خشکسال و قحط
[قحط و پریشانی‌]
ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۴۲
زنایبان رخ و چشم و زلفت ای دلبر
نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۵۳۳
به مویی بسته صبرم نغمه تار است پنداری
ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۴۱
چه حلقه هاست بدان زلف تابدار اندر
ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۴۰
بت سرو قدی و سرو سمن بر
خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۸
خون دلم مخور که غمان تو می‌خورم
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۶۸
نیست با دیده ظاهر دل روشن محتاج
ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۳۹
اگر ندیده ای از مشک پیش لاله سپر
ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۳۸
بر روی آفتاب تو آن زلف تابدار
ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۳۷
سرو سیمینی و سیمین سرو را یاقوت بار
حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۰
در صیدگاه ناز تو بسمل به خون تپد
ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۳۶
صورتگران چه حیله و تدبیر کرده اند
ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۳۵
آنکه رویت را به حسن روی شیرین آفرید
ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۳۴
آمد آن فصل که در وی همه جز مل نخورند
فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۱۷۸ - در تهنیت عید و مدح سلطان محمود غزنوی
ز بهر تهنیت عید بامداد پگاه
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۷۸
ته عشقه که عالم‌ره هکرده آگاه
یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۱۰۶ - به میرزا حسن مطرب نگاشته
چندی است پیمان پیک و پیام از دو سو فراموش است و خامه نامه نگار از هر گونه نگارش و گزارش خاموش، نه راه پوئی ازاین سر بدان در پی سپار است و نه تیمار پائی از آن بوم باین برگام گذار. نیازهای زبانی نهفته ماند و رازهای نهانی نگفته، شگفتی های جدائی مغز سخن زای را بند خموشی بر نای بست و نامه گزاران پارسی و تازی را دام درنگ کمند بر دو پای افتاد.
ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۳۳
چنین یاری که من دارم به حسنش یارکی باشد
ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۷
صبا چو با سر زلف تو کرد همرازی
اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۵
یکشب که در فراق جمال تو دلبرست