ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۳۴
آمد آن فصل که در وی همه جز مل نخورند فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۱۷۸ - در تهنیت عید و مدح سلطان محمود غزنوی
ز بهر تهنیت عید بامداد پگاه امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۷۸
ته عشقه که عالم‌ره هکرده آگاه یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۱۰۶ - به میرزا حسن مطرب نگاشته
چندی است پیمان پیک و پیام از دو سو فراموش است و خامه نامه نگار از هر گونه نگارش و گزارش خاموش، نه راه پوئی ازاین سر بدان در پی سپار است و نه تیمار پائی از آن بوم باین برگام گذار. نیازهای زبانی نهفته ماند و رازهای نهانی نگفته، شگفتی های جدائی مغز سخن زای را بند خموشی بر نای بست و نامه گزاران پارسی و تازی را دام درنگ کمند بر دو پای افتاد. ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۳۳
چنین یاری که من دارم به حسنش یارکی باشد ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۷
صبا چو با سر زلف تو کرد همرازی اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۵
یکشب که در فراق جمال تو دلبرست ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۳۲
اگر چه عشق بتان سر به سر بلا باشد حافظ : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰
عمری ز پی مراد ضایع دارم امیر پازواری : سه‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۷
امیر گنه: مِهْ تاج سَرْ! مه دِلُ و تَنْ! ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۳۱
زلف تو از مشک و مشک پر گره و بند ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۳۰
چه لعبتی است که او سر بریده خوب آید فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۱۸
ما یکسر مو به کس دوروئی نکنیم ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۲۹
سبزه ها چون نقش دیبا دلبر و زیبا شدند ابوالفضل بیهقی : مجلد هفتم
بخش ۲۰ - تضریب بوسهل در کار آلتونتاش
ذکر احوال بوسهل محمد بن حسین زوزنی عارض و فروگرفتن او ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۲۸
این پری رویان که با زلف پریشان آمدند مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۸۶
آن که عکس رخ او راه ثریا بزند ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۲۷
گر ز جفا دوست پشیمان شود صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۰
ز میر کعبه زرقی چند دیدم ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۲۶
خوبی به روی خوب تو اقرار می کند
شمارهٔ ۳۴
آمد آن فصل که در وی همه جز مل نخورند فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۱۷۸ - در تهنیت عید و مدح سلطان محمود غزنوی
ز بهر تهنیت عید بامداد پگاه امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۷۸
ته عشقه که عالم‌ره هکرده آگاه یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۱۰۶ - به میرزا حسن مطرب نگاشته
چندی است پیمان پیک و پیام از دو سو فراموش است و خامه نامه نگار از هر گونه نگارش و گزارش خاموش، نه راه پوئی ازاین سر بدان در پی سپار است و نه تیمار پائی از آن بوم باین برگام گذار. نیازهای زبانی نهفته ماند و رازهای نهانی نگفته، شگفتی های جدائی مغز سخن زای را بند خموشی بر نای بست و نامه گزاران پارسی و تازی را دام درنگ کمند بر دو پای افتاد. ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۳۳
چنین یاری که من دارم به حسنش یارکی باشد ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۷
صبا چو با سر زلف تو کرد همرازی اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۵
یکشب که در فراق جمال تو دلبرست ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۳۲
اگر چه عشق بتان سر به سر بلا باشد حافظ : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰
عمری ز پی مراد ضایع دارم امیر پازواری : سه‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۷
امیر گنه: مِهْ تاج سَرْ! مه دِلُ و تَنْ! ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۳۱
زلف تو از مشک و مشک پر گره و بند ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۳۰
چه لعبتی است که او سر بریده خوب آید فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۱۸
ما یکسر مو به کس دوروئی نکنیم ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۲۹
سبزه ها چون نقش دیبا دلبر و زیبا شدند ابوالفضل بیهقی : مجلد هفتم
بخش ۲۰ - تضریب بوسهل در کار آلتونتاش
ذکر احوال بوسهل محمد بن حسین زوزنی عارض و فروگرفتن او ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۲۸
این پری رویان که با زلف پریشان آمدند مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۸۶
آن که عکس رخ او راه ثریا بزند ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۲۷
گر ز جفا دوست پشیمان شود صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۰
ز میر کعبه زرقی چند دیدم ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۲۶
خوبی به روی خوب تو اقرار می کند
