نهج البلاغه : نامه ها
وصیت امام علیه السلام بعد از ضربت ابن ملجم
<strong> و من كلام له عليه‌السلام قاله قبل موته على سبيل الوصية لما ضربه ابن ملجم لعنه الله </strong> وَصِيَّتِي لَكُمْ أَلاَّ تُشْرِكُوا بِاللَّهِ شَيْئاً وَ مُحَمَّدٌ صلى‌الله‌عليه‌وآله فَلاَ تُضَيِّعُوا سُنَّتَهُ أَقِيمُوا هَذَيْنِ اَلْعَمُودَيْنِ وَ أَوْقِدُوا هَذَيْنِ اَلْمِصْبَاحَيْنِ وَ خَلاَكُمْ ذَمٌّ مجد همگر : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
ای که بی چشم تو چشمی چشم من جز تر ندید خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۵۷
الهی تو ما را جاهل خواندی از جاهل جُز خطا چه آید ؟ تو ما را ضعیف خواندی از ضعیف جُز خطا چه آید ؟ جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۶
بی او به دیده گرد کند شیشه ریزها جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۵
کی زر دنیا برآرد پریشانی مرا هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۷
چون گویمت که: در دل ویران من درآی جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۴
بس که بگذارد زشرم آن مه جبین آیینه را فردوسی : پادشاهی اسکندر
بخش ۴۷
الا ای برآورده چرخ بلند ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۲
ما کشتهٔ عشقیم و جهان مسلخ ماست جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۳
نه در وصال و نه هجران بود قرار مرا فریدون مشیری : نوایی هماهنگ باران
بوی عشق
شب، همه دروازه‌هایش باز بود جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۲
سوز دل در غم عشق تو گواه است مرا جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۱
صاف حسرت زغمت نشئه طراز است مرا فردوسی : پادشاهی همای چهرزاد سی و دو سال بود
بخش ۷
ز درگاه پرده فروهشت شاه طغرای مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴
داری دولبی که از ازل هم نمکند جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۰
در سینه نیست دل به خدا ره نبرده را نهج البلاغه : نامه ها
نامه به معاويه
<strong> و من كتاب له عليه‌السلام إلى معاوية </strong> فَأَرَادَ قَوْمُنَا قَتْلَ نَبِيِّنَا وَ اِجْتِيَاحَ أَصْلِنَا وَ هَمُّوا بِنَا اَلْهُمُومَ وَ فَعَلُوا بِنَا اَلْأَفَاعِيلَ وَ مَنَعُونَا اَلْعَذْبَ وَ أَحْلَسُونَا اَلْخَوْفَ وَ اِضْطَرُّونَا إِلَى جَبَلٍ وَعْرٍ وَ أَوْقَدُوا لَنَا نَارَ اَلْحَرْبِ عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶
ره عشاق راهی بی‌کنار است جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۹
کاری نیاید از خرد ذوفنون ما صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۴۵
بنای خانه‌بدوشی بلند کردهٔ ماست
وصیت امام علیه السلام بعد از ضربت ابن ملجم
<strong> و من كلام له عليه‌السلام قاله قبل موته على سبيل الوصية لما ضربه ابن ملجم لعنه الله </strong> وَصِيَّتِي لَكُمْ أَلاَّ تُشْرِكُوا بِاللَّهِ شَيْئاً وَ مُحَمَّدٌ صلى‌الله‌عليه‌وآله فَلاَ تُضَيِّعُوا سُنَّتَهُ أَقِيمُوا هَذَيْنِ اَلْعَمُودَيْنِ وَ أَوْقِدُوا هَذَيْنِ اَلْمِصْبَاحَيْنِ وَ خَلاَكُمْ ذَمٌّ مجد همگر : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
ای که بی چشم تو چشمی چشم من جز تر ندید خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۵۷
الهی تو ما را جاهل خواندی از جاهل جُز خطا چه آید ؟ تو ما را ضعیف خواندی از ضعیف جُز خطا چه آید ؟ جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۶
بی او به دیده گرد کند شیشه ریزها جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۵
کی زر دنیا برآرد پریشانی مرا هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۷
چون گویمت که: در دل ویران من درآی جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۴
بس که بگذارد زشرم آن مه جبین آیینه را فردوسی : پادشاهی اسکندر
بخش ۴۷
الا ای برآورده چرخ بلند ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۲
ما کشتهٔ عشقیم و جهان مسلخ ماست جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۳
نه در وصال و نه هجران بود قرار مرا فریدون مشیری : نوایی هماهنگ باران
بوی عشق
شب، همه دروازه‌هایش باز بود جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۲
سوز دل در غم عشق تو گواه است مرا جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۱
صاف حسرت زغمت نشئه طراز است مرا فردوسی : پادشاهی همای چهرزاد سی و دو سال بود
بخش ۷
ز درگاه پرده فروهشت شاه طغرای مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴
داری دولبی که از ازل هم نمکند جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۰
در سینه نیست دل به خدا ره نبرده را نهج البلاغه : نامه ها
نامه به معاويه
<strong> و من كتاب له عليه‌السلام إلى معاوية </strong> فَأَرَادَ قَوْمُنَا قَتْلَ نَبِيِّنَا وَ اِجْتِيَاحَ أَصْلِنَا وَ هَمُّوا بِنَا اَلْهُمُومَ وَ فَعَلُوا بِنَا اَلْأَفَاعِيلَ وَ مَنَعُونَا اَلْعَذْبَ وَ أَحْلَسُونَا اَلْخَوْفَ وَ اِضْطَرُّونَا إِلَى جَبَلٍ وَعْرٍ وَ أَوْقَدُوا لَنَا نَارَ اَلْحَرْبِ عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶
ره عشاق راهی بی‌کنار است جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۹
کاری نیاید از خرد ذوفنون ما صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۴۵
بنای خانه‌بدوشی بلند کردهٔ ماست
