کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۹۰۰
دل سوی او رفت جان هم گو برو صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۳
هست یک نسبت به نیک و بد دل بی کینه را جیحون یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵
گویند بمعراج که امریست جلی ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۸۰
روان پرسیدار (با وجدان و روحانی) باش که بهشتی بوی. صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۳۵
رگ جان من و آن زلف به هم پیوسته است سعدی : باب ششم در قناعت
حکایت
یکی گربه در خانهٔ زال بود نهج البلاغه : خطبه ها
عظمت پروردگار و بعثت پیامبرص
<strong> و من خطبة له عليهالسلام </strong> <strong> في تمجيد اللّه و تعظيمه </strong> اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلْعَلِيِّ عَنْ شَبَهِ اَلْمَخْلُوقِينَ اَلْغَالِبِ لِمَقَالِ اَلْوَاصِفِينَ اَلظَّاهِرِ بِعَجَائِبِ تَدْبِيرِهِ لِلنَّاظِرِينَ وَ اَلْبَاطِنِ بِجَلاَلِ عِزَّتِهِ عَنْ فِكْرِ اَلْمُتَوَهِّمِينَ فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۶
آمد خیالش دوشم در آغوش عطار نیشابوری : دفتر دوم
در سؤال نمودن از ابلیس که چرا سجده بآدم نکردی
یکی پرسید از ابلیس ناگاه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۱۰
می شود تعجیل عمر از غفلت سرشار بیش عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰۵
ما ز خرابات عشق مست الست آمدیم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۷۹
آرایش باغ آمد این روی چه روی است این نهج البلاغه : خطبه ها
منع از دشنامدادن به شامیان در نبرد صفین
<strong> و من كلام له عليهالسلام و قد سمع قوما من أصحابه يسبون أهل الشام أيام حربهم بصفين </strong> سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۲۵
چین فدا باد زلف پرچین را حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۴
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
بود تا صبح مهمان یارم امشب طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۸
در بام فلک، ماه چه سان رنگ نبازد؟ اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۲۵
عیبم مکن اگر (که) من هستم (خراب) عشق حیدر شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷ - و له ایضا
آب کز دیده روان شد ببرد بنیادم جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۳
مرا خون دل از دست جانانه ای است
شمارهٔ ۹۰۰
دل سوی او رفت جان هم گو برو صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۳
هست یک نسبت به نیک و بد دل بی کینه را جیحون یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵
گویند بمعراج که امریست جلی ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۸۰
روان پرسیدار (با وجدان و روحانی) باش که بهشتی بوی. صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۳۵
رگ جان من و آن زلف به هم پیوسته است سعدی : باب ششم در قناعت
حکایت
یکی گربه در خانهٔ زال بود نهج البلاغه : خطبه ها
عظمت پروردگار و بعثت پیامبرص
<strong> و من خطبة له عليهالسلام </strong> <strong> في تمجيد اللّه و تعظيمه </strong> اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلْعَلِيِّ عَنْ شَبَهِ اَلْمَخْلُوقِينَ اَلْغَالِبِ لِمَقَالِ اَلْوَاصِفِينَ اَلظَّاهِرِ بِعَجَائِبِ تَدْبِيرِهِ لِلنَّاظِرِينَ وَ اَلْبَاطِنِ بِجَلاَلِ عِزَّتِهِ عَنْ فِكْرِ اَلْمُتَوَهِّمِينَ فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۶
آمد خیالش دوشم در آغوش عطار نیشابوری : دفتر دوم
در سؤال نمودن از ابلیس که چرا سجده بآدم نکردی
یکی پرسید از ابلیس ناگاه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۱۰
می شود تعجیل عمر از غفلت سرشار بیش عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰۵
ما ز خرابات عشق مست الست آمدیم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۷۹
آرایش باغ آمد این روی چه روی است این نهج البلاغه : خطبه ها
منع از دشنامدادن به شامیان در نبرد صفین
<strong> و من كلام له عليهالسلام و قد سمع قوما من أصحابه يسبون أهل الشام أيام حربهم بصفين </strong> سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۲۵
چین فدا باد زلف پرچین را حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۴
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
بود تا صبح مهمان یارم امشب طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۸
در بام فلک، ماه چه سان رنگ نبازد؟ اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۲۵
عیبم مکن اگر (که) من هستم (خراب) عشق حیدر شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷ - و له ایضا
آب کز دیده روان شد ببرد بنیادم جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۳
مرا خون دل از دست جانانه ای است
