فردوسی : منوچهر
بخش ۱۴
پس آگاهی آمد به شاه بزرگ افسر کرمانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۱
هرچند که در جهان هنر بی ثمر است شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۹۰
بشنو ای یار و اضطراب مکن فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳۳
تا بکی حسرت برم بر کشتگان زار عشق جامی : دفتر اول
بخش ۱۴۸ - اشارة الی بعض بطون قوله تعالی و جنة عرضها السموات و الارض
اصل جنات جنت الذات است وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۲۵۰
کوهکن بر یاد شیرین و لب جان پرورش صفایی جندقی : نوحه‌ها
شمارهٔ ۱
تا کی ای کوکب این ستمکاری صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۱۶
عمرها تربیت دیده بینا کردم سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۲
حاصلی، زین دور غم فرجام، نیست اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۶۸
در عشق زبونی از زبردستی به کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۱۹
درین ره هرچه جونی آن بیابی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۸۱
عشق را با دل صد پاره من کاری هست شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۰۵
ز سودای جهان بگذر اگر سودای ما داری سعیدا : قصاید
شمارهٔ ۶
آن که خوانی نام او نفس بهیم حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۲
حال خونین دلان که گوید باز عطار نیشابوری : بخش بیست و چهارم
الحكایة و التمثیل
آن یکی دیوانه را میتاختند مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۹۹
گویند شاه عشق ندارد وفا دروغ عین‌القضات همدانی : لوایح
فصل ۱۸۷
قوت عشق از عاشق دل و جان اوست در مرتبۀ اول و در مرتبۀ دویم کفر و ایمان اوست و در مرتبۀ سیم زمان و مکان اوست و در مرتبۀ چهارم حدوث و امکان اوست چون عشق از خوردن این قوتها بپردازد عاشق صبور شود و غیور شود و در حضور شود و در پرتو آن نور شود پس خود نور شود وُرودٌ ثُمَّ قصورٌ ثُمَّ شهُودٌ ثُمَّ وُجُودٌ ثُمَّ خُمُودٌ ثُمَّ سُکوتٌ ثُمَّ قُبْضٌ ثُمَّ بَسْطٍ وَبَحْرٌ ثُمَّ نَهْرٌ ثُمَّ یُبْسٌ. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۶
گر چپ و راست طعنه و تشنیع بیهده‌ست ملک‌الشعرای بهار : قصاید
قصیدهٔ ۱۴
بهارا! بهل تا گیاهی برآید
بخش ۱۴
پس آگاهی آمد به شاه بزرگ افسر کرمانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۱
هرچند که در جهان هنر بی ثمر است شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۹۰
بشنو ای یار و اضطراب مکن فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳۳
تا بکی حسرت برم بر کشتگان زار عشق جامی : دفتر اول
بخش ۱۴۸ - اشارة الی بعض بطون قوله تعالی و جنة عرضها السموات و الارض
اصل جنات جنت الذات است وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۲۵۰
کوهکن بر یاد شیرین و لب جان پرورش صفایی جندقی : نوحه‌ها
شمارهٔ ۱
تا کی ای کوکب این ستمکاری صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۱۶
عمرها تربیت دیده بینا کردم سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۲
حاصلی، زین دور غم فرجام، نیست اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۶۸
در عشق زبونی از زبردستی به کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۱۹
درین ره هرچه جونی آن بیابی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۸۱
عشق را با دل صد پاره من کاری هست شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۰۵
ز سودای جهان بگذر اگر سودای ما داری سعیدا : قصاید
شمارهٔ ۶
آن که خوانی نام او نفس بهیم حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۲
حال خونین دلان که گوید باز عطار نیشابوری : بخش بیست و چهارم
الحكایة و التمثیل
آن یکی دیوانه را میتاختند مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۹۹
گویند شاه عشق ندارد وفا دروغ عین‌القضات همدانی : لوایح
فصل ۱۸۷
قوت عشق از عاشق دل و جان اوست در مرتبۀ اول و در مرتبۀ دویم کفر و ایمان اوست و در مرتبۀ سیم زمان و مکان اوست و در مرتبۀ چهارم حدوث و امکان اوست چون عشق از خوردن این قوتها بپردازد عاشق صبور شود و غیور شود و در حضور شود و در پرتو آن نور شود پس خود نور شود وُرودٌ ثُمَّ قصورٌ ثُمَّ شهُودٌ ثُمَّ وُجُودٌ ثُمَّ خُمُودٌ ثُمَّ سُکوتٌ ثُمَّ قُبْضٌ ثُمَّ بَسْطٍ وَبَحْرٌ ثُمَّ نَهْرٌ ثُمَّ یُبْسٌ. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۶
گر چپ و راست طعنه و تشنیع بیهده‌ست ملک‌الشعرای بهار : قصاید
قصیدهٔ ۱۴
بهارا! بهل تا گیاهی برآید
