سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۵
آن گل که توان حرفی ازان زد گل داغ است احمد شاملو : مدایح بیصله
با «برونیيفسکی»، شاعر لهستانی
آنگاه که شماطهی مقدر به صدا درآید ملا احمد نراقی : باب اول
فصل هشتم - حصول ملکات نفسانیه به تکرار اعمال
بدان که هر نفسی در مبادی آفرینش و اوان طفولیت، از جمیع صفات و ملکات خالی است، مانند صفحه ای که ساده از نقش و صورت باشد، و حصول ملکات و تحقق صفات به واسطه تکرار اعمال و افعال متقضیه آنها است و هر عملی که یک مرتبه سر زد اثری از آن در دل حاصل، و در مرتبه دوم آن اثر بیشتر می شود، تا بعد از تکرار عمل، اثر مستحکم و ثابت می گردد و «ملکه راسخه» می شود در نفس، همچنان که انگشت چون مجاور آتش شود حرارت در آن تأثیر می کند و گرمی در آن ظاهر می شود، لیکن ضعیف است و به مجرد دور کردن از آتش سرد می شود و هرگاه مجاورت طول کشید تأثیر حرارت در آن بیشتر می شود، و رنگ آتش در آن هم می رسد، و بعد از آن روشن می شود و آتشی می گردد که هر چه به آن نزدیک شود می سوزد، و هر چه به آن مقابل شود روشن می کند و همین است سبب در سهولت تعلیم اطفال و تأدیب ایشان، و صعوبت تغییر اخلاق مشایخ و پیران و هرگاه کسی مراقبت احوال خود کند، و نظری در اعمال و افعال خود کند، و صفحه دل خود را گشوده و به دید بصیرت در آن تأمل نماید، برمیخورد به ملکات و صفاتی که در آنجا رسوخ کرده اند، و اکثر مردم به جهت گرفتاری علایق و کثرت عوایق از نقوش و نفوس خود غافلند. حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۹۹۲
ای دل حصارِ همّتِ مردان پناه کن مجیرالدین بیلقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۹
به خدایی که قدرت او را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸
در هوای کام دنیا می فشانی جان چرا؟ سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۱۳
به کویت چون توانم من به این حال خراب آیم؟ سیف فرغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۲
که کرد در عسل عشق آن نگار انگشت همام تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۷۲
ای عادت تو به باده جان پروردن خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۲۰۷ - مطلع دوم
سر تابوت مرا باز گشائید همه مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۵۳
چو افتم من ز عشق دل به پای دلربای من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷
غیر حق را می دهی ره در حریم دل چرا؟ حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۷
دلا بسوز که سوز تو کارها بکند اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۹۶
با دل به هرزه دست و گریبان چرا شویم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۱۶
به خدایی که جز او نیست خداوند جهان مولوی : دفتر دوم
بخش ۶۶ - باز جواب گفتن ابلیس معاویه را
گفت ابلیسش گشای این عقد را انوری : مقطعات
شمارهٔ ۲۶۶ - در عذر تقصیر نرفتن پیش ممدوح
گر بنده به خدمتت نیامد افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۱
پرورده نهان به مشک و کافور ابن حسام خوسفی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۶
تا عارض چون آتشت افروخته اند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵
جان عرشی، فرش در زندان تن باشد چرا؟
شمارهٔ ۲۶۵
آن گل که توان حرفی ازان زد گل داغ است احمد شاملو : مدایح بیصله
با «برونیيفسکی»، شاعر لهستانی
آنگاه که شماطهی مقدر به صدا درآید ملا احمد نراقی : باب اول
فصل هشتم - حصول ملکات نفسانیه به تکرار اعمال
بدان که هر نفسی در مبادی آفرینش و اوان طفولیت، از جمیع صفات و ملکات خالی است، مانند صفحه ای که ساده از نقش و صورت باشد، و حصول ملکات و تحقق صفات به واسطه تکرار اعمال و افعال متقضیه آنها است و هر عملی که یک مرتبه سر زد اثری از آن در دل حاصل، و در مرتبه دوم آن اثر بیشتر می شود، تا بعد از تکرار عمل، اثر مستحکم و ثابت می گردد و «ملکه راسخه» می شود در نفس، همچنان که انگشت چون مجاور آتش شود حرارت در آن تأثیر می کند و گرمی در آن ظاهر می شود، لیکن ضعیف است و به مجرد دور کردن از آتش سرد می شود و هرگاه مجاورت طول کشید تأثیر حرارت در آن بیشتر می شود، و رنگ آتش در آن هم می رسد، و بعد از آن روشن می شود و آتشی می گردد که هر چه به آن نزدیک شود می سوزد، و هر چه به آن مقابل شود روشن می کند و همین است سبب در سهولت تعلیم اطفال و تأدیب ایشان، و صعوبت تغییر اخلاق مشایخ و پیران و هرگاه کسی مراقبت احوال خود کند، و نظری در اعمال و افعال خود کند، و صفحه دل خود را گشوده و به دید بصیرت در آن تأمل نماید، برمیخورد به ملکات و صفاتی که در آنجا رسوخ کرده اند، و اکثر مردم به جهت گرفتاری علایق و کثرت عوایق از نقوش و نفوس خود غافلند. حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۹۹۲
ای دل حصارِ همّتِ مردان پناه کن مجیرالدین بیلقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۹
به خدایی که قدرت او را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸
در هوای کام دنیا می فشانی جان چرا؟ سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۱۳
به کویت چون توانم من به این حال خراب آیم؟ سیف فرغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۲
که کرد در عسل عشق آن نگار انگشت همام تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۷۲
ای عادت تو به باده جان پروردن خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۲۰۷ - مطلع دوم
سر تابوت مرا باز گشائید همه مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۵۳
چو افتم من ز عشق دل به پای دلربای من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷
غیر حق را می دهی ره در حریم دل چرا؟ حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۷
دلا بسوز که سوز تو کارها بکند اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۹۶
با دل به هرزه دست و گریبان چرا شویم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۱۶
به خدایی که جز او نیست خداوند جهان مولوی : دفتر دوم
بخش ۶۶ - باز جواب گفتن ابلیس معاویه را
گفت ابلیسش گشای این عقد را انوری : مقطعات
شمارهٔ ۲۶۶ - در عذر تقصیر نرفتن پیش ممدوح
گر بنده به خدمتت نیامد افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۱
پرورده نهان به مشک و کافور ابن حسام خوسفی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۶
تا عارض چون آتشت افروخته اند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵
جان عرشی، فرش در زندان تن باشد چرا؟
