عنصری بلخی : قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید
شمارهٔ ۱۴۴
جهانرا اگر چه هست ، فراوان کده رسد عطار نیشابوری : تذکرة الأولیاء
ذکر بوعثمان حیری قدس الله روحه العزیز
آن حاضر اسرار طریقت آن ناظر انوار حقیقت آن ادب یافته عتبه عبودیت آن جگر سوخته جذبه ربوبیت آن سبق برده در مریدی و پیری قطب وقت عثمان حیری رحمة الله علیه از اکابر این طایفه و از معتبران اهل تصوف بود و رفیع قدر بود و عالی همت و مقبول اصحاب و مخصوص بانواع کرامات و ریاضات و وعظی شافی داشت و اشارتی بلند و در فنون علوم و طریقت و شریعت کامل بود و سخنی موزون و مؤثر داشت و هیچکس را در بزرگی او سخن نیست چنانکه اهل طریقت در عهداو چنین گفتند که در دنیا سه مردند که ایشان را چهارم نیست عثمان در نیشابور و جنید در بغداد و بوعبدالله الجلا بشام و عبدالله محمدرازی گفت: جنید و رویم و یوسف حسین و محمد فضل و ابوعلی جوزجانی و غیر ایشان را از مشایخ بسی دیدم هیچکس از این قوم شناساتر بخدای از ابوعثمان حیری ندیدم و اظهار تصوف در خراسان ازو بود و او با جنید و روبم و یوسف حسین و محمدفضل صحبت داشته بود و او را سه پیر بزرگوار بود اول یحیی معاد و دوم شاه شجاع کرمانی و سوم ابوحفص حداد و هیچکس از مشایخ ازدل پیران چندان بهره نیافت که او یافت و در نیشابور او را منبر نهادند تا سخن اهل تصوف بیان کرد و ابتداء او آن بود که گفت: پیوسته دلم چیزی از حقیقت می‌طلبید در حال طفولیت و از اهل ظاهر نفرتی داشتم و پیوسته بدان می‌بودم که جز این که عامه بر آنند چیزی دیگر هست و شریعت را اسراریست جز این ظاهر. حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۸۵
در زیر لب، آه از دل ناشاد برآرم مولوی : دفتر سوم
بخش ۱۷۵ - فرق میان دانستن چیزی به مثال و تقلید و میان دانستن ماهیت آن چیز
ظاهر است آثار و میوه‌ی رحمتش ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۴۶
افعال بدم ز خلق پنهان می‌کن سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴
چشم من حلقه ای از سلسله ی دست من است صفایی جندقی : نوحه‌ها
شمارهٔ ۴۲
تا شدی از کنار من نیست جز این دو حاصلم صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۶
تا تو را از دور دیدم، رفت عقل و هوش من عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۶۰
چون شمع به یک نفس فرو مرده مباش اِ لیـــار (جبار محمدی ) : رباعیات و دوبیتی‌ها
شماره ۲۷
با سری بالا اگر کس برنشیند محتشم وار امیر معزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۱
آه ازین کودکان مشکین موی قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۸۶
ای برادر گرت خطایی رفت هوشنگ ابتهاج (سایه) : تاسیان
مرگ دیگر
مرگ در هر حالتی تلخ است بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۲
تا زند فال‌گهر بیتابی آهنگ است آب صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۴۴
غنچه راز مرا آه به ناخن وا کرد مولوی : دفتر ششم
بخش ۷۹ - آواز دادن هاتف مر طالب گنج را و اعلام کردن از حقیقت اسرار آن
اندرین بود او که الهام آمدش ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۳۹
بزیر سایه شاهی که مهر از پرتوش زاید سیاوش کسرایی : با دماوند خاموش
چشمداشت
ای کشیده سر سحرگاهان در این میدان عنصرالمعالی : قابوس‌نامه
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین و العاقبة للمتقین و لا عدوان الا علی الظالمین و الصلوة و السلام علی خیر خلقه محمد و آله و صحبه الاکرمین اجمعین. جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۹۱
دمیده همچو مهر از مشرق خوبی جمال او
شمارهٔ ۱۴۴
جهانرا اگر چه هست ، فراوان کده رسد عطار نیشابوری : تذکرة الأولیاء
ذکر بوعثمان حیری قدس الله روحه العزیز
آن حاضر اسرار طریقت آن ناظر انوار حقیقت آن ادب یافته عتبه عبودیت آن جگر سوخته جذبه ربوبیت آن سبق برده در مریدی و پیری قطب وقت عثمان حیری رحمة الله علیه از اکابر این طایفه و از معتبران اهل تصوف بود و رفیع قدر بود و عالی همت و مقبول اصحاب و مخصوص بانواع کرامات و ریاضات و وعظی شافی داشت و اشارتی بلند و در فنون علوم و طریقت و شریعت کامل بود و سخنی موزون و مؤثر داشت و هیچکس را در بزرگی او سخن نیست چنانکه اهل طریقت در عهداو چنین گفتند که در دنیا سه مردند که ایشان را چهارم نیست عثمان در نیشابور و جنید در بغداد و بوعبدالله الجلا بشام و عبدالله محمدرازی گفت: جنید و رویم و یوسف حسین و محمد فضل و ابوعلی جوزجانی و غیر ایشان را از مشایخ بسی دیدم هیچکس از این قوم شناساتر بخدای از ابوعثمان حیری ندیدم و اظهار تصوف در خراسان ازو بود و او با جنید و روبم و یوسف حسین و محمدفضل صحبت داشته بود و او را سه پیر بزرگوار بود اول یحیی معاد و دوم شاه شجاع کرمانی و سوم ابوحفص حداد و هیچکس از مشایخ ازدل پیران چندان بهره نیافت که او یافت و در نیشابور او را منبر نهادند تا سخن اهل تصوف بیان کرد و ابتداء او آن بود که گفت: پیوسته دلم چیزی از حقیقت می‌طلبید در حال طفولیت و از اهل ظاهر نفرتی داشتم و پیوسته بدان می‌بودم که جز این که عامه بر آنند چیزی دیگر هست و شریعت را اسراریست جز این ظاهر. حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۸۵
در زیر لب، آه از دل ناشاد برآرم مولوی : دفتر سوم
بخش ۱۷۵ - فرق میان دانستن چیزی به مثال و تقلید و میان دانستن ماهیت آن چیز
ظاهر است آثار و میوه‌ی رحمتش ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۴۶
افعال بدم ز خلق پنهان می‌کن سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴
چشم من حلقه ای از سلسله ی دست من است صفایی جندقی : نوحه‌ها
شمارهٔ ۴۲
تا شدی از کنار من نیست جز این دو حاصلم صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۶
تا تو را از دور دیدم، رفت عقل و هوش من عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۶۰
چون شمع به یک نفس فرو مرده مباش اِ لیـــار (جبار محمدی ) : رباعیات و دوبیتی‌ها
شماره ۲۷
با سری بالا اگر کس برنشیند محتشم وار امیر معزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۱
آه ازین کودکان مشکین موی قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۸۶
ای برادر گرت خطایی رفت هوشنگ ابتهاج (سایه) : تاسیان
مرگ دیگر
مرگ در هر حالتی تلخ است بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۲
تا زند فال‌گهر بیتابی آهنگ است آب صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۴۴
غنچه راز مرا آه به ناخن وا کرد مولوی : دفتر ششم
بخش ۷۹ - آواز دادن هاتف مر طالب گنج را و اعلام کردن از حقیقت اسرار آن
اندرین بود او که الهام آمدش ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۳۹
بزیر سایه شاهی که مهر از پرتوش زاید سیاوش کسرایی : با دماوند خاموش
چشمداشت
ای کشیده سر سحرگاهان در این میدان عنصرالمعالی : قابوس‌نامه
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین و العاقبة للمتقین و لا عدوان الا علی الظالمین و الصلوة و السلام علی خیر خلقه محمد و آله و صحبه الاکرمین اجمعین. جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۹۱
دمیده همچو مهر از مشرق خوبی جمال او
