فردوسی : پادشاهی یزدگرد بزه‌گر
بخش ۷
چنان بد که یک روز در بزمگاه
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۱۸۶
ز چشم ظالم او چون نیندیشند معصومان؟
ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۶۴ - جواب روزنامه انگلیسی شرق نزدیک
گویند مرکز وطن ما بود خراب
ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۴۱
رخ تو دخلی به مه ندارد
هاتف اصفهانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۲
گردد کسی کی کامیاب از وصل یاری همچو تو
فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۹
در پا مریز حلقهٔ زلف بلند خویش
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۰۷
ناگه بزدم دست بسوی جیبش
انوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹۵ - در مدح سلطان اعظم سنجربن ملکشاه
ای ز تیغ تو در سرافرازی
جمال‌الدین عبدالرزاق : مقطعات
شمارهٔ ۳۰ - شیشه آب
قدری می صاف کهنی خواسته بودم
ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۶۳ - قطعهٔ کابوسیه
عدل کن عدل که گفتند حکیمان جهان
ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۶۲ - انسان سازی
مرا درست به یاد اندرست عهد صبی
خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۷
آن دل که به فن برد ز من غمزهٔ مستش
سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵
زلال جام خضر، دردی مدام من است
فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۳
خوش آن که جوش دیده بیهوده بین نبود
غزالی : رکن چهارم - رکن منجیات
بخش ۹۲ - آداب متوکل چون کالا دزد ببرد
بدان که متوکل باید شش ادب نگاه دارد:
رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۵۷ - در مدح ملک اتسز
ای تو بر آزادگان عصر خداوند
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۴
صبا می جنبد و آن مست ما را خواب می آید
ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۶۰ - در وحدت وجود
چندین هزار آینه بینی پر از نقوش
سید حسن غزنوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۷
گر شمع تو بی زحمت پروانه بماند
رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۲۶ - در مدیحه گوید
ای آن که هر چه بایدت از بخت نیک هست