صامت بروجردی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲
ای خوش آن روز که دل به هر غمت جایی داشت قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۲
گر شوی آشنا به سوز و گداز جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۰۲
جانان کدام دل که نگشتست رام تو میرزا آقاخان کرمانی : نامهٔ باستان
بخش ۳۷ - شاهنشاهی اردشیر ثانی معروف به منسومون
پس از مرگ داراب شاه اردشیر جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۹۰۳
ای سرو ناز رسته دمی سوی ما خرام ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۳
یک غم نبود کز تو نصیب ما نیست حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۸۴۴
کمند جذبه اش نگذاشت مجنونی به صحرایی نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۴۵
از کف نمی دهد دل آسان ربوده را نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۹
این پیش خیل کج کلهان از سپاه کیست؟ لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۴۹ - به شاهد لغت انگاره، به معنی جریده حساب و نامه اعمال
زان پیش که پیش آیدت آن روز پر از هول اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴۸
گهی که زلف بر آن روی مهوش افتاده سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۱۲۳ - دیدن فرامرز،دختر شاه کهیلا
چو از کار،او گشت پرداخته ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۲۲۸ - رجوع به حکایت جوان چاره جو در مسجد و به مقصد رسیدن او
آنکه هم تن داد و هم تن را روان انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۳
روی تو که شمع لاله زو درگیرد امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۱۳
نشان آن دهن از من چه پرسی؟ افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۵
یاد ایامی که در کوی تو کاری داشتیم اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۲
باید که زجمله خلق تنها گردی ملک‌الشعرای بهار : تصنیفها
باد صبا (در دستگاه شوشتری)
۱ جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۹۵
چون چشم بد از روی خودم دور چه داری قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۶
غرقه دریای عشقیم از کنار ما مپرس