سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۷۲
ای حاصل دور سال و ماه عالم محمد بن منور : فصل دوم - حکایاتی که بر زبان شیخ رفته
حکایت شمارهٔ ۳۱
هم درین وقت یک روز شیخ بوعبداللّه باکو در مجلس شیخ بی‌خویشتن نشسته بود خواجه وار و پای بکمر زده، شیخ را چشم بر وی افتاد و درآن میان با کسی خلقی خوب بکرد و سخنی نیکو بگفت، آنکس شیخ راگفت خدایت بهشت روزی گرداناد. شیخ گفت ما را بهشت نباید! ما را بهشت نباید! با مشتی لنک و لوک و درویش، در آنجا جز شلان و کوران و ضعیفان نباشند، ما را دوزخ باید کی جمشید و نمرود و فرعون و هامان در آنجا و خواجه در آنجا و اشارت ببو عبداللّه کرد و مادرآنجا، و اشارت بخود کرد. شیخ عبداللّه بشکست و با خویشتن رسید، دانست کی ترک ادب عظیم ازوی در وجود آمد و توبه کرد و پیش شیخ آمد و تصدیق کرد وبعد از آن دیگر چنان ننشست. سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۷۱
از صحبت آن رشک ملک می ترسم نصرالله منشی : باب الفحص عن امر دمنة
بخش ۸
چون دمنه را در حبس بردند و بندگران بر وی نهاد کلیله را سوز برادری وشفقت صحبت برانگیخت، پنهان بدیدار او رفت، و چندانکه نظر بر وی افگند اشک باریدن گرفت و گفت: ای برادر ترا در این بلا و محنت چگونه توانم دید،و مرا پس ازین از زندگانی چه لذت؟ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۱
اگر دمی بنوازد مرا نگار چه باشد؟ سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۷۰
ای شاخ گل این حسن قبولت نازم قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۶۲۹
در شعر شوی گر انوری را ثانی سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۶۷
دارم ز غم تو صد فغان اندر دل عطار نیشابوری : باب سی و چهارم: در صفتِ آمدن معشوق
شمارهٔ ۵
دوش آمد و گفت: چند تنها باشی سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۶۶
باغی دارم همچو بهشت ای بلبل شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۵۲
این کرد پریچهره ندانم که چه کرد است سعدی : قطعات
شمارهٔ ۲۴
کسی گفت عزت به مال اندرست سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۶۵
تا بلبل طبع دارد آهنگ غزل مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۱
گوشت کجا بناله‌ام ای‌دل فریب هست بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۰۹
به گلزاری که آن شوخ پری‌پیکر کند بازی انوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۶ - در مدح ابوالحسن مجدالدین علی عمرانی
اکنون که ماه روزه به نقصان در اوفتاد سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۶۴
ای از کرم تو بخل دایم در تنگ اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۶۲
بد فرصتت چرخ فلک تن فرو مده امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۰
دلی کش صبر نبود آن من نیست قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹ - در منقبت علی‌بن ابیطالب صلوات‌لله علیه فرماید
دوشم مگر چه بودکه هیچم نبرد خواب
شمارهٔ ۷۲
ای حاصل دور سال و ماه عالم محمد بن منور : فصل دوم - حکایاتی که بر زبان شیخ رفته
حکایت شمارهٔ ۳۱
هم درین وقت یک روز شیخ بوعبداللّه باکو در مجلس شیخ بی‌خویشتن نشسته بود خواجه وار و پای بکمر زده، شیخ را چشم بر وی افتاد و درآن میان با کسی خلقی خوب بکرد و سخنی نیکو بگفت، آنکس شیخ راگفت خدایت بهشت روزی گرداناد. شیخ گفت ما را بهشت نباید! ما را بهشت نباید! با مشتی لنک و لوک و درویش، در آنجا جز شلان و کوران و ضعیفان نباشند، ما را دوزخ باید کی جمشید و نمرود و فرعون و هامان در آنجا و خواجه در آنجا و اشارت ببو عبداللّه کرد و مادرآنجا، و اشارت بخود کرد. شیخ عبداللّه بشکست و با خویشتن رسید، دانست کی ترک ادب عظیم ازوی در وجود آمد و توبه کرد و پیش شیخ آمد و تصدیق کرد وبعد از آن دیگر چنان ننشست. سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۷۱
از صحبت آن رشک ملک می ترسم نصرالله منشی : باب الفحص عن امر دمنة
بخش ۸
چون دمنه را در حبس بردند و بندگران بر وی نهاد کلیله را سوز برادری وشفقت صحبت برانگیخت، پنهان بدیدار او رفت، و چندانکه نظر بر وی افگند اشک باریدن گرفت و گفت: ای برادر ترا در این بلا و محنت چگونه توانم دید،و مرا پس ازین از زندگانی چه لذت؟ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۱
اگر دمی بنوازد مرا نگار چه باشد؟ سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۷۰
ای شاخ گل این حسن قبولت نازم قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۶۲۹
در شعر شوی گر انوری را ثانی سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۶۷
دارم ز غم تو صد فغان اندر دل عطار نیشابوری : باب سی و چهارم: در صفتِ آمدن معشوق
شمارهٔ ۵
دوش آمد و گفت: چند تنها باشی سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۶۶
باغی دارم همچو بهشت ای بلبل شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۵۲
این کرد پریچهره ندانم که چه کرد است سعدی : قطعات
شمارهٔ ۲۴
کسی گفت عزت به مال اندرست سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۶۵
تا بلبل طبع دارد آهنگ غزل مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۱
گوشت کجا بناله‌ام ای‌دل فریب هست بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۰۹
به گلزاری که آن شوخ پری‌پیکر کند بازی انوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۶ - در مدح ابوالحسن مجدالدین علی عمرانی
اکنون که ماه روزه به نقصان در اوفتاد سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۶۴
ای از کرم تو بخل دایم در تنگ اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۶۲
بد فرصتت چرخ فلک تن فرو مده امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۰
دلی کش صبر نبود آن من نیست قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹ - در منقبت علی‌بن ابیطالب صلوات‌لله علیه فرماید
دوشم مگر چه بودکه هیچم نبرد خواب
