خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶
خاقانی را ز بس که بوسید آن لب امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۵
شاها خردت هست به می خوردن یار نظامی گنجوی : خردنامه
بخش ۱۷ - احوال سقراط با اسکندر
مغنی بدان ساز تیمار سوز مفاتیح الجنان : تعیین اسامى نبى و ائمه (ع) به روزهاى هفته و زیارت ایشان در هر روز
زیارت دیگر حضرت زهرا (س) در روز یکشنبه
زیارت حضرت زهرا(سلام الله علیها) به روایتی دیگر: وفایی شوشتری : مدایح و مراثی
شمارهٔ ۳ - تجدید مطلع
حلقه ی گیسوی آن شه عروة الوثقای دین شد فردوسی : منوچهر
بخش ۲۲
پس آن نامهٔ سام پاسخ نوشت ملا هادی سبزواری : غزلیات
غزل شماره ۸۴
بمن گر یک نظر آن ماه زیبا منظر اندازد آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳
نمیدانم چه افغانست در گلشن هزاران را بابافغانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴
افسوس که آتشم ببیهوده فسرد نظام قاری : غزلیات
شمارهٔ ۵۱ - خواجه حافظ فرماید
مطرب عشق عجب ساز و نوائی دارد فردوسی : منوچهر
بخش ۲۰
چنین گفت پس شاه گردن فراز بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۹
ماه من از خانه مست شب بهوای که شد محمد بن منور : منقولات
شمارهٔ ۴
فَمَنْ یَکْفُر بِالطّاغُوتِ طاغُوتُ کُلِّ اَحَدٍ نَفْسُهُ. تا به نفس خویش کافر نگردی، به خدای مؤمن نشوی. طاغوت هر کسی نفس اوست. آن نفس که تو را از خدای تعالی دور میدارد و میگوید کی فلان با تو زشتی کرد و بهمان با تو نیکی، همه سوی خلق راه نماید و این همه شرکست. هیچ چیز به خلق نیست، همه بدوست، این چنین بباید دانست، استقامت باید کرد و استقامت آن باشد کی چون یکی گفتی دیگر دو نگویی و خلق و خدای دو باشد. قرآن کریم : با ترجمه مهدی الهی قمشهای
سورة الفتح
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۳۴
به گرد سرمه خفتن تا کی از بیداد خاموشی حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۷۶۴
چند خواهم سوخت آه از دردِ دل وفایی شوشتری : غزلیات
شمارهٔ ۲۲
زهی علاقه که با تار زلف یار ببستم محیط قمی : هفت شهر عشق
شمارهٔ ۸۴ - در تهنیت ولادت سیّد کائنات حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم
به یمن مولد ختم رسل، رسول امین فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹۸
گران شد بر دل من تن بیا تن گرد جان گردم غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
پس از کشتن به خوابم دید نازم بدگمانی را
رباعی شمارهٔ ۱۶
خاقانی را ز بس که بوسید آن لب امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۵
شاها خردت هست به می خوردن یار نظامی گنجوی : خردنامه
بخش ۱۷ - احوال سقراط با اسکندر
مغنی بدان ساز تیمار سوز مفاتیح الجنان : تعیین اسامى نبى و ائمه (ع) به روزهاى هفته و زیارت ایشان در هر روز
زیارت دیگر حضرت زهرا (س) در روز یکشنبه
زیارت حضرت زهرا(سلام الله علیها) به روایتی دیگر: وفایی شوشتری : مدایح و مراثی
شمارهٔ ۳ - تجدید مطلع
حلقه ی گیسوی آن شه عروة الوثقای دین شد فردوسی : منوچهر
بخش ۲۲
پس آن نامهٔ سام پاسخ نوشت ملا هادی سبزواری : غزلیات
غزل شماره ۸۴
بمن گر یک نظر آن ماه زیبا منظر اندازد آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳
نمیدانم چه افغانست در گلشن هزاران را بابافغانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴
افسوس که آتشم ببیهوده فسرد نظام قاری : غزلیات
شمارهٔ ۵۱ - خواجه حافظ فرماید
مطرب عشق عجب ساز و نوائی دارد فردوسی : منوچهر
بخش ۲۰
چنین گفت پس شاه گردن فراز بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۹
ماه من از خانه مست شب بهوای که شد محمد بن منور : منقولات
شمارهٔ ۴
فَمَنْ یَکْفُر بِالطّاغُوتِ طاغُوتُ کُلِّ اَحَدٍ نَفْسُهُ. تا به نفس خویش کافر نگردی، به خدای مؤمن نشوی. طاغوت هر کسی نفس اوست. آن نفس که تو را از خدای تعالی دور میدارد و میگوید کی فلان با تو زشتی کرد و بهمان با تو نیکی، همه سوی خلق راه نماید و این همه شرکست. هیچ چیز به خلق نیست، همه بدوست، این چنین بباید دانست، استقامت باید کرد و استقامت آن باشد کی چون یکی گفتی دیگر دو نگویی و خلق و خدای دو باشد. قرآن کریم : با ترجمه مهدی الهی قمشهای
سورة الفتح
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۳۴
به گرد سرمه خفتن تا کی از بیداد خاموشی حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۷۶۴
چند خواهم سوخت آه از دردِ دل وفایی شوشتری : غزلیات
شمارهٔ ۲۲
زهی علاقه که با تار زلف یار ببستم محیط قمی : هفت شهر عشق
شمارهٔ ۸۴ - در تهنیت ولادت سیّد کائنات حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم
به یمن مولد ختم رسل، رسول امین فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹۸
گران شد بر دل من تن بیا تن گرد جان گردم غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
پس از کشتن به خوابم دید نازم بدگمانی را
