اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۴۶ - الرّضا و التّسلیم
آنجا که سعادت است چه تسبیح و چه چنگ سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۲۹
شاها یقین که مدح و ثنای تو برترست حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۱۸
بس که خوردیم تازیانۀ دور مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۷
چشم پرنور که مست نظر جانان است امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۸۲
چون باز خیال تو پر و بال زند مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۲۲
بدار دست ز ریشم که بادهیی خوردم ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٧۶
ایدل بجستجوی هنر در جهان بگرد بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۵
کار ما جز نامرادی نیست دور از وصل یار قائم مقام فراهانی : جلایرنامه
بخش ۸
خوشا آنان که ملک و آب دارند مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۸۸
بوی دلدار ما نمیآید نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۵
بویی از آن دو سلسله خم به خم گذشت بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۵
نسوزیم که گل این چراغ می ماند امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۲
بیا ای از خط سبزت هزاران داغ بر دلها سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳
چشم یارم خواب و سنگین است بیداری مرا محمد بن منور : فصل دوم - حکایاتی که بر زبان شیخ رفته
حکایت شمارهٔ ۴۶
یک روز شیخ بوسعید قدس اللّه روحه العزیز در خانقاه خویش نشسته بود سید اجل نشابور به سلام شیخ آمده بود و در پهلوی شیخ نشسته بود. شیخ بوالعباس شقانی درآمد،شیخ او را زبر دست سیداجل بنشاند. سید از آن بشکست، پس شیخ روی بوی کرد و گفت ای سید شما را کی دوست دارند برای مصطفی دوست دارند و اینان را کی دوست دارند برای خدای دوست دارند. اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۲۴۳
امروز درین زمانه بی یاری به امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۹۰
ز عشقت بیقرارم، با که گویم؟ ترانه های کودکانه : بخش اول
قهر نکن تو با من
مثل شبنم که نمی مونه رو گل و پونه فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۱
لبت تا شیوة سحر و فسون را مضطرب دارد خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۳۳
از عشق صلیب موی رومی رویی
شمارهٔ ۱۴۶ - الرّضا و التّسلیم
آنجا که سعادت است چه تسبیح و چه چنگ سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۲۹
شاها یقین که مدح و ثنای تو برترست حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۱۸
بس که خوردیم تازیانۀ دور مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۷
چشم پرنور که مست نظر جانان است امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۸۲
چون باز خیال تو پر و بال زند مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۲۲
بدار دست ز ریشم که بادهیی خوردم ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٧۶
ایدل بجستجوی هنر در جهان بگرد بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۵
کار ما جز نامرادی نیست دور از وصل یار قائم مقام فراهانی : جلایرنامه
بخش ۸
خوشا آنان که ملک و آب دارند مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۸۸
بوی دلدار ما نمیآید نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۵
بویی از آن دو سلسله خم به خم گذشت بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۵
نسوزیم که گل این چراغ می ماند امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۲
بیا ای از خط سبزت هزاران داغ بر دلها سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳
چشم یارم خواب و سنگین است بیداری مرا محمد بن منور : فصل دوم - حکایاتی که بر زبان شیخ رفته
حکایت شمارهٔ ۴۶
یک روز شیخ بوسعید قدس اللّه روحه العزیز در خانقاه خویش نشسته بود سید اجل نشابور به سلام شیخ آمده بود و در پهلوی شیخ نشسته بود. شیخ بوالعباس شقانی درآمد،شیخ او را زبر دست سیداجل بنشاند. سید از آن بشکست، پس شیخ روی بوی کرد و گفت ای سید شما را کی دوست دارند برای مصطفی دوست دارند و اینان را کی دوست دارند برای خدای دوست دارند. اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۲۴۳
امروز درین زمانه بی یاری به امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۹۰
ز عشقت بیقرارم، با که گویم؟ ترانه های کودکانه : بخش اول
قهر نکن تو با من
مثل شبنم که نمی مونه رو گل و پونه فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۱
لبت تا شیوة سحر و فسون را مضطرب دارد خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۳۳
از عشق صلیب موی رومی رویی
