امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۵
اَمیرْ گِنِه: منه دوستْ خُوشْ حٰالِهْ یٰانا؟ صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۷۰
ز پیری حاصل من مد آه است صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۲۲
بعد سالی در گلستان جلوه ای گل کرد و رفت صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۶۰
ای شانه زلف و کاکل دلدار نازک است شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۳
حکمی از او محال باشد پرهیز امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۲۰۹
کردْ خیمه بَزو، اُویِ چشْ مه حبابی صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۰۴
به دست من کمر نازک تو چون آید؟ عطار نیشابوری : باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست
شمارهٔ ۲
گیرم که ترا لطف الاهی آمد نظامی گنجوی : مخزن الاسرار
بخش ۲۳ - حکایت نوشیروان با وزیر خود
صیدکنان مرکب نوشیروان سعدی : باب ششم در ضعف و پیری
حکایت شمارهٔ ۱
با طایفه دانشمندان در جامع دمشق بحثی همی‌کردم که جوانی در آمد و گفت درین میان کسی هست که زبان پارسی بداند؟ غالب اشارت به من کردند. گفتمش خیرست گفت پیری صد و پنجاه ساله در حالت نزعست و به زبان عجم چیزی همی‌گوید و مفهوم ما نمیگردد گر به کرم رنجه شوی مزد یابی، باشد که وصیتی همی‌کند. چون به بالینش فراز شدم این میگفت صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۶۵
ز بی دردی پر و بال طلب از کار می ماند امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۲۲
چینْ چینْ چییِهْ بِهْ گُوشِ بِنْ پیچ وُ تُو کِرْدْ؟ قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۵
دوش بر اوج لا مکان خیمه اصطفا زدم اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۷
نیاز من نخرد کس، که کس فقیر مباد صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۷۸
بس که از دوران به سختی بگذرد احوال من صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۱۶
عبیر فتنه به زلف سیاهت ارزانی! ملک‌الشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۶۵
ای کاش دلم به دوست مفتون نشدی مولوی : دفتر ششم
بخش ۱۲۷ - رفتن قاضی به خانهٔ زن جوحی و حلقه زدن جوحی به خشم بر در و گریختن قاضی در صندوقی الی آخره
مکر زن پایان ندارد رفت شب احمد شاملو : هوای تازه
پشتِ ديوار
تلخیِ این اعتراف چه سوزاننده است که مردی گشن و خشم‌آگین نهج البلاغه : حکمت ها
ضرورت عبرت گرفتن
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> مَا أَكْثَرَ اَلْعِبَرَ وَ أَقَلَّ اَلاِعْتِبَارَ