فردوسی : پادشاهی بهرام گور
بخش ۲۰
برینگونه یک چند گیتی بخورد جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۷۸
با لبت اتّفاق خواهم کرد رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۷
جفاکارا به یاران جز جفا کاری نمیدانی مفاتیح الجنان : بعضی آیات و دعاهاى کوتاه سودمند
دعاى یا عماد من لا عماد له
شیخ کفعمی در کتاب «بلدالامین» دعایی روایت کرده به روایت از حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) که هر سوخته دل و مصیبت زده و غمناک و گرفتار آن را بخواند، حق تعالی به او گشایش و فرج عطا کند؛ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۴۷
عارفان را شمع و شاهد نیست از بیرون خویش صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۵۰۶
نمی کردم به نیرنگ خزان ترک وفاداری فردوسی : پادشاهی بهرام گور
بخش ۱۶
بفرمود تا تخت شاهنشهی رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۱۶۸ - هارون جوینی
فرزند ارجمند خواجه شمس الدین محمد صاحب دیوان است که صدارت اباقاخان با وی بوده. به شیخ سعدی شیرازی اخلاص داشته. غرض، مانند والد ماجدی خود صاحب کمالات ظاهری و باطنی، مرید ارباب و مراد اصحاب جلال بود. فیافی زهد و سلوک را پیمود. تیمّناً و تبرّکاً این قطعه از او نوشته شد: نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۳
دویی شرک است از آن بگذر، موحد باش و یکتا شو عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۱۶
هر لحظه در آتشِ غمم اندازی ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۴۶ - رزمنامه
می فروهل زکفای ترک و به یکسو نه چنگ سعدی : غزلیات
غزل ۵۷۳
تو در کمند نیفتادهای و معذوری صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۵
روان تسلیم دلبر دارم امروز جامی : خردنامه اسکندری
بخش ۷۸ - به ختم پنجمین انگشت از پنجه ا ین کتب پنجگانه که دست قوی بازوان را تاب می دهد به خاتم خاتمه
بیا جامی ای عمرها برده رنج سعدی : باب پنجم در عشق و جوانی
حکایت شمارهٔ ۶
شبی یاد دارم که یاری عزیز از در در آمد چنان بیخود از جای بر جستم که چراغم به آستین کشته شد. اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۷
شمشیر تو قبله گاه سرها هجویری : بابٌ ذکر ائمّتهم مِنْ أتباعِ التّابعین
۱۴- ابوسلیمان داود بن نُصَیر الطّائی، رضی اللّه عنه
و منهم: امام معرض از حلق و از طلب ریاست و بریده از خلق به عزلت و قناعت، ابوسلیمان داود بن نُصیر الطّائی، رضی اللّه عنه صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۱۵
شبنم از روی لطیف تو نظر می دزدد قائم مقام فراهانی : جلایرنامه
بخش ۳
جلایر هر دو چشمش سرمه دارد حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۶۹
از حوصلهٔ صبر، غمت بیرون است
بخش ۲۰
برینگونه یک چند گیتی بخورد جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۷۸
با لبت اتّفاق خواهم کرد رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۷
جفاکارا به یاران جز جفا کاری نمیدانی مفاتیح الجنان : بعضی آیات و دعاهاى کوتاه سودمند
دعاى یا عماد من لا عماد له
شیخ کفعمی در کتاب «بلدالامین» دعایی روایت کرده به روایت از حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) که هر سوخته دل و مصیبت زده و غمناک و گرفتار آن را بخواند، حق تعالی به او گشایش و فرج عطا کند؛ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۴۷
عارفان را شمع و شاهد نیست از بیرون خویش صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۵۰۶
نمی کردم به نیرنگ خزان ترک وفاداری فردوسی : پادشاهی بهرام گور
بخش ۱۶
بفرمود تا تخت شاهنشهی رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۱۶۸ - هارون جوینی
فرزند ارجمند خواجه شمس الدین محمد صاحب دیوان است که صدارت اباقاخان با وی بوده. به شیخ سعدی شیرازی اخلاص داشته. غرض، مانند والد ماجدی خود صاحب کمالات ظاهری و باطنی، مرید ارباب و مراد اصحاب جلال بود. فیافی زهد و سلوک را پیمود. تیمّناً و تبرّکاً این قطعه از او نوشته شد: نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۳
دویی شرک است از آن بگذر، موحد باش و یکتا شو عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۱۶
هر لحظه در آتشِ غمم اندازی ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۴۶ - رزمنامه
می فروهل زکفای ترک و به یکسو نه چنگ سعدی : غزلیات
غزل ۵۷۳
تو در کمند نیفتادهای و معذوری صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۵
روان تسلیم دلبر دارم امروز جامی : خردنامه اسکندری
بخش ۷۸ - به ختم پنجمین انگشت از پنجه ا ین کتب پنجگانه که دست قوی بازوان را تاب می دهد به خاتم خاتمه
بیا جامی ای عمرها برده رنج سعدی : باب پنجم در عشق و جوانی
حکایت شمارهٔ ۶
شبی یاد دارم که یاری عزیز از در در آمد چنان بیخود از جای بر جستم که چراغم به آستین کشته شد. اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۷
شمشیر تو قبله گاه سرها هجویری : بابٌ ذکر ائمّتهم مِنْ أتباعِ التّابعین
۱۴- ابوسلیمان داود بن نُصَیر الطّائی، رضی اللّه عنه
و منهم: امام معرض از حلق و از طلب ریاست و بریده از خلق به عزلت و قناعت، ابوسلیمان داود بن نُصیر الطّائی، رضی اللّه عنه صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۱۵
شبنم از روی لطیف تو نظر می دزدد قائم مقام فراهانی : جلایرنامه
بخش ۳
جلایر هر دو چشمش سرمه دارد حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۶۹
از حوصلهٔ صبر، غمت بیرون است