نهج البلاغه : خطبه ها
آفرينش آسمان و زمين و انسان
<strong> و من خطبة له عليهالسلام يذكر فيها ابتداء خلق السماء و الأرض و خلق آدم </strong> و فيها ذكر الحج و تحتوي على حمد الله و خلق العالم و خلق الملائكة و اختيار الأنبياء و مبعث النبي و القرآن و الأحكام الشرعية اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي لاَ يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ اَلْقَائِلُونَ نظامی گنجوی : مخزن الاسرار
بخش ۳۹ - داستان عیسی
پای مسیحا که جهان مینبشت حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۵
۱۵۵ غزل جا مانده اینجا از حزین دلفگار ما مولوی : دفتر ششم
بخش ۴۲ - رجوع به داستان آن کمپیر
چون عروسی خواست رفتن آن خریف طغرل احراری : مخمسات
شمارهٔ ۲
عاقبت ابروی تو تاراج ایمان کرد و رفت فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۵
دل به حسرت ز سر کوی کسی میآید ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۴۸ - طلب کردن حسنین شتر از جد بزرگوار در روز عید
اینچنین آمد حدیث از راویان طغرل احراری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۸
غبار سرمه تا در خانه چشمش وطن دارد امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۰۶
آمد بهار و شد چمن و لاله زار خوش رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۹۸ - عبداللّه بلیانی کازرونی
وهُوَ اوحدالدین عبداللّه بن ضیاءالدین مسعود. بلیان از مضافات کازرون شیراز است و شیخ از قدمایِ عرفایِ آفاق و از فرزندزادگان شیخ ابوعلی دقاق. گویند برهان العارفین شیخ صفی الدین اردبیلی به صحبت آن جناب رسیده و شیخ او را حواله به جناب شیخ زاهد گیلانی کرده. غرض، از افاخم کاملین و اعاظم عارفین و زبدهٔ موحدین و قدوهٔ مجردین زمان خود بوده، مشرب عالی داشته و در سنهٔ ۶۸۳ لوای سفر آخرت افراشته. مرقدش در قریهٔ مذکور است واین اشعار از اوست: عرفی شیرازی : رباعیها
رباعی شمارهٔ ۸۰
عشق آمد و گوید که زبان بگشایند آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۰۷
تا که بر طور دل این آتش سودازده ایم باباطاهر عریان همدانی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۲۵
دو چشمم درد چشمانت بچیناد مولوی : دفتر سوم
بخش ۵ - بیان آنک خطای محبان بهترست از صواب بیگانگان بر محبوب
آن بلال صدق در بانگ نماز حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۴
ای جنت نقد از رخ زیبای تو ما را فریدون مشیری : گناه دریا
سرگذشت گل غم
تا در این دهر دیده کردم باز صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۵۲
پنبه نبود که شد از سینه افگار سفید فرخی سیستانی : قصاید (گزیدهٔ ناقص)
قصیدهٔ شمارهٔ ۲ - در مدح خواجه عمید ابو منصور سید اسعد
نیلگون پرده برکشید هوا محتشم کاشانی : غزلیات از رسالهٔ جلالیه
شمارهٔ ۴۶
اگر خواهی دعای من کنی بر مدعای من فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۳
مبند، ای دل، به جز در یار خود دل
آفرينش آسمان و زمين و انسان
<strong> و من خطبة له عليهالسلام يذكر فيها ابتداء خلق السماء و الأرض و خلق آدم </strong> و فيها ذكر الحج و تحتوي على حمد الله و خلق العالم و خلق الملائكة و اختيار الأنبياء و مبعث النبي و القرآن و الأحكام الشرعية اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي لاَ يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ اَلْقَائِلُونَ نظامی گنجوی : مخزن الاسرار
بخش ۳۹ - داستان عیسی
پای مسیحا که جهان مینبشت حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۵
۱۵۵ غزل جا مانده اینجا از حزین دلفگار ما مولوی : دفتر ششم
بخش ۴۲ - رجوع به داستان آن کمپیر
چون عروسی خواست رفتن آن خریف طغرل احراری : مخمسات
شمارهٔ ۲
عاقبت ابروی تو تاراج ایمان کرد و رفت فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۵
دل به حسرت ز سر کوی کسی میآید ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۴۸ - طلب کردن حسنین شتر از جد بزرگوار در روز عید
اینچنین آمد حدیث از راویان طغرل احراری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۸
غبار سرمه تا در خانه چشمش وطن دارد امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۰۶
آمد بهار و شد چمن و لاله زار خوش رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۹۸ - عبداللّه بلیانی کازرونی
وهُوَ اوحدالدین عبداللّه بن ضیاءالدین مسعود. بلیان از مضافات کازرون شیراز است و شیخ از قدمایِ عرفایِ آفاق و از فرزندزادگان شیخ ابوعلی دقاق. گویند برهان العارفین شیخ صفی الدین اردبیلی به صحبت آن جناب رسیده و شیخ او را حواله به جناب شیخ زاهد گیلانی کرده. غرض، از افاخم کاملین و اعاظم عارفین و زبدهٔ موحدین و قدوهٔ مجردین زمان خود بوده، مشرب عالی داشته و در سنهٔ ۶۸۳ لوای سفر آخرت افراشته. مرقدش در قریهٔ مذکور است واین اشعار از اوست: عرفی شیرازی : رباعیها
رباعی شمارهٔ ۸۰
عشق آمد و گوید که زبان بگشایند آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۰۷
تا که بر طور دل این آتش سودازده ایم باباطاهر عریان همدانی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۲۵
دو چشمم درد چشمانت بچیناد مولوی : دفتر سوم
بخش ۵ - بیان آنک خطای محبان بهترست از صواب بیگانگان بر محبوب
آن بلال صدق در بانگ نماز حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۴
ای جنت نقد از رخ زیبای تو ما را فریدون مشیری : گناه دریا
سرگذشت گل غم
تا در این دهر دیده کردم باز صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۵۲
پنبه نبود که شد از سینه افگار سفید فرخی سیستانی : قصاید (گزیدهٔ ناقص)
قصیدهٔ شمارهٔ ۲ - در مدح خواجه عمید ابو منصور سید اسعد
نیلگون پرده برکشید هوا محتشم کاشانی : غزلیات از رسالهٔ جلالیه
شمارهٔ ۴۶
اگر خواهی دعای من کنی بر مدعای من فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۳
مبند، ای دل، به جز در یار خود دل
