فخرالدین عراقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۲
خورشید رخا، ز بنده تحویل مکن قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۶۴۷
ای خواجه، جمالست و جهانست و جوانی سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲
نمی کشد به چمن، طبع پرغرور مرا رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۳۶ - النوبة الاولى
قوله تعالى: فَإِذا قَضَیْتُمْ مَناسِکَکُمْ چون فارغ شوید از مناسک حج خویش فَاذْکُرُوا اللَّهَ یاد کنید و بستائید خداى را کَذِکْرِکُمْ آباءَکُمْ چنانک پدران خود را مىستائید و یاد میکنید، أَوْ أَشَدَّ ذِکْراً و در افزونى و نیکویى ذکر سخت تر از آن، فَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَقُولُ از مردمان کس است که میگوید رَبَّنا خداوند ما آتِنا فِی الدُّنْیا ما را از دنیا چیزى بخش در دنیا وَ ما لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ... و او را در خیر آن جهان هیچ نصیب نه. لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۱۰۴ - به شاهد لغت مستی بمعنی گله کردن
باده خور و مستی کن مستی چه کنی از غم ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۵
دایم ز تو من کرانه ای میجستم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۳۵
در حلقهٔ مستان تو ای دلبر دوش کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۹۲ - فی الامیر الاسفهسلّار مؤیّدالدّین اتابک یزد
سرورا در خدمتت کردم سفر مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۹۴
گر نهیی دیوانه رو مر خویش را دیوانه ساز اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۹۱
مستی که ندامت از شرابش باشد سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۱
جا به هر دل که گرفت او، دگر از جا نرود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۵۸
جدا ز دولت وصلش به گریه ام مشغول مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۹۳
من از سخنان مهرانگیز بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۸
در آئینه بر عارض خود نظر کن مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۹۲
برخیز و صبوح را برانگیز ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۵۳
از بس که رسید از رخ و از غمزه یار مولوی : دفتر دوم
بخش ۶۲ - بیدار کردن ابلیس معاویه را کی خیز وقت نمازست
در خبر آمد که خال مؤمنان سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۸
رونق ناموس را چون عشق رسوا بشکند سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۴۸
بی رمز درد، کس نشود آشنای ما مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۹۱
ماییم فداییان جان باز
رباعی شمارهٔ ۱۲۲
خورشید رخا، ز بنده تحویل مکن قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۶۴۷
ای خواجه، جمالست و جهانست و جوانی سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲
نمی کشد به چمن، طبع پرغرور مرا رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۳۶ - النوبة الاولى
قوله تعالى: فَإِذا قَضَیْتُمْ مَناسِکَکُمْ چون فارغ شوید از مناسک حج خویش فَاذْکُرُوا اللَّهَ یاد کنید و بستائید خداى را کَذِکْرِکُمْ آباءَکُمْ چنانک پدران خود را مىستائید و یاد میکنید، أَوْ أَشَدَّ ذِکْراً و در افزونى و نیکویى ذکر سخت تر از آن، فَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَقُولُ از مردمان کس است که میگوید رَبَّنا خداوند ما آتِنا فِی الدُّنْیا ما را از دنیا چیزى بخش در دنیا وَ ما لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ... و او را در خیر آن جهان هیچ نصیب نه. لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۱۰۴ - به شاهد لغت مستی بمعنی گله کردن
باده خور و مستی کن مستی چه کنی از غم ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۵
دایم ز تو من کرانه ای میجستم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۳۵
در حلقهٔ مستان تو ای دلبر دوش کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۹۲ - فی الامیر الاسفهسلّار مؤیّدالدّین اتابک یزد
سرورا در خدمتت کردم سفر مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۹۴
گر نهیی دیوانه رو مر خویش را دیوانه ساز اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۹۱
مستی که ندامت از شرابش باشد سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۱
جا به هر دل که گرفت او، دگر از جا نرود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۵۸
جدا ز دولت وصلش به گریه ام مشغول مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۹۳
من از سخنان مهرانگیز بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۸
در آئینه بر عارض خود نظر کن مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۹۲
برخیز و صبوح را برانگیز ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۵۳
از بس که رسید از رخ و از غمزه یار مولوی : دفتر دوم
بخش ۶۲ - بیدار کردن ابلیس معاویه را کی خیز وقت نمازست
در خبر آمد که خال مؤمنان سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۸
رونق ناموس را چون عشق رسوا بشکند سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۴۸
بی رمز درد، کس نشود آشنای ما مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۹۱
ماییم فداییان جان باز
