شاطرعباس صبوحی : غزلیات
دام و دانه
دلی که در خم زلف، شانه می‌طلبد کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۵ - وله ایضاً فیه
ایا سرفرازی که خورشید پر دل ایرج میرزا : قطعه ها
مادر
پسر را قدر مادر دان که دایم فخرالدین اسعد گرگانی : ویس و رامین
پاسخ دادن ویس رامین را
سمن بر ویس گفت ای بی خرد رام سعدی : غزلیات
غزل ۲۶۶
در من این عیب قدیمست و به در می‌نرود غالب دهلوی : رباعیات
شمارهٔ ۸۰
در سینه ز غم زخم سنانی دارم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۵۴
جوهر می ز رگ ابر مثنی گردد سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۳
گوشه چشم تو تا افتاد بر کاشانه ام واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹
خواهد گشود عقده دلهای ریش را جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۱۰۰
معاشران که مقیمان کوی خمّارند شاطرعباس صبوحی : غزلیات ناتمام و اشعار پراکنده
قند لعل
ره دلرا بتا زان شوخ چشم مست رهزن زن انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۲۷
من دل به کسی جز از تو آسان ندهم رشیدالدین میبدی : ۳۹- سورة الزمر- مکیة
۳ - النوبة الاولى
قوله تعالى: أَ فَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ باش کسى که باز گشاد اللَّه بر وى را و دل وى را، لِلْإِسْلامِ گردن نهادن را، فَهُوَ عَلى نُورٍ مِنْ رَبِّهِ تا او بر روشنایى است از خداوند خویش، فَوَیْلٌ لِلْقاسِیَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِکْرِ اللَّهِ ویل نفرین و تباهى سخت دلان را از یاد خدا، أُولئِکَ فِی ضَلالٍ مُبِینٍ (۲۲) ایشان در گمراهیى آشکاراند. عمعق بخاری : قصاید
شمارهٔ ۱۳ - در مدح شمس الملک
رسول بخت بمن بنده دوش داد پیام مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۵۰
از عشق چو بر جوان ملامت باشد سعدی : مفردات
بیت ۶۷
این باد و بروت و نخوت اندر بینی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۸۶
من کجا بودم عجب، بی‌تو این چندین زمان حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۸۰۳
دردا کز اشتیاقِ تو جانا بسوختم صابر همدانی : رباعیات
شمارهٔ ۸
آزاد دلا ز قید تن باید بود شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۸۱
ای درد تو درمان من جان منی تو یا تنی
دام و دانه
دلی که در خم زلف، شانه می‌طلبد کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۵ - وله ایضاً فیه
ایا سرفرازی که خورشید پر دل ایرج میرزا : قطعه ها
مادر
پسر را قدر مادر دان که دایم فخرالدین اسعد گرگانی : ویس و رامین
پاسخ دادن ویس رامین را
سمن بر ویس گفت ای بی خرد رام سعدی : غزلیات
غزل ۲۶۶
در من این عیب قدیمست و به در می‌نرود غالب دهلوی : رباعیات
شمارهٔ ۸۰
در سینه ز غم زخم سنانی دارم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۵۴
جوهر می ز رگ ابر مثنی گردد سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۳
گوشه چشم تو تا افتاد بر کاشانه ام واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹
خواهد گشود عقده دلهای ریش را جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۱۰۰
معاشران که مقیمان کوی خمّارند شاطرعباس صبوحی : غزلیات ناتمام و اشعار پراکنده
قند لعل
ره دلرا بتا زان شوخ چشم مست رهزن زن انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۲۷
من دل به کسی جز از تو آسان ندهم رشیدالدین میبدی : ۳۹- سورة الزمر- مکیة
۳ - النوبة الاولى
قوله تعالى: أَ فَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ باش کسى که باز گشاد اللَّه بر وى را و دل وى را، لِلْإِسْلامِ گردن نهادن را، فَهُوَ عَلى نُورٍ مِنْ رَبِّهِ تا او بر روشنایى است از خداوند خویش، فَوَیْلٌ لِلْقاسِیَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِکْرِ اللَّهِ ویل نفرین و تباهى سخت دلان را از یاد خدا، أُولئِکَ فِی ضَلالٍ مُبِینٍ (۲۲) ایشان در گمراهیى آشکاراند. عمعق بخاری : قصاید
شمارهٔ ۱۳ - در مدح شمس الملک
رسول بخت بمن بنده دوش داد پیام مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۵۰
از عشق چو بر جوان ملامت باشد سعدی : مفردات
بیت ۶۷
این باد و بروت و نخوت اندر بینی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۸۶
من کجا بودم عجب، بی‌تو این چندین زمان حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۸۰۳
دردا کز اشتیاقِ تو جانا بسوختم صابر همدانی : رباعیات
شمارهٔ ۸
آزاد دلا ز قید تن باید بود شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۸۱
ای درد تو درمان من جان منی تو یا تنی
