کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۴
دل صفه خال تو با زلف گفت اوحدالدین کرمانی : الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها
شمارهٔ ۱۵
ای دل به صلاح اگر نشستی برسی امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۱۷۳
یار از غم من خبر ندارد گویی سعدی : غزلیات
غزل ۳۹۵
گر من ز محبتت بمیرم مولوی : دفتر ششم
بخش ۱۳۵ - خطاب حق تعالی به عزرائیل علیه‌السلام کی ترا رحم بر کی بیشتر آمد ازین خلایق کی جانشان قبض کردی و جواب دادن عزرائیل حضرت را
حق به عزرائیل می‌گفت ای نقیب جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۰
مردم و مهر ترا در دل نهان دارم هنوز غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲
نقشی ز خود به راهگذر بسته ایم ما عطار نیشابوری : باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه
شمارهٔ ۷۰
از سرِّ تو هر که با نشان خواهد بود طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۵۴
مصلحت در تلخکامی دیده پیر می فروش رشیدالدین میبدی : ۱۴- سورة ابراهیم- مکیة
۳ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «وَ أُدْخِلَ الَّذِینَ آمَنُوا» و در آرند ایشان را که بگرویدند، «وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ» و نیکیها کردند، «جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ» در بهشتهایى که زیر درختان آن جویها روان باشد، «خالِدِینَ فِیها» جاویدان در آن، «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ» و بخواست او، «تَحِیَّتُهُمْ فِیها سَلامٌ (۲۳)» نواخت ایشان در آن بهشت سلام است،. اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۲۵۳
ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور هاتف اصفهانی : ماده تاریخ‌ها
شمارهٔ ۱۱
حیف از حاجی محمد صادق روش ضمیر مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰
ای بگرفته از وفا گوشه، کران چرا؟ چرا؟ جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۲۱۰
دادیم بسی جان و به جانان نرسیدیم اوحدالدین کرمانی : الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن
شمارهٔ ۱۰
آزار طلب مکن که آزار این است فردوسی : پادشاهی کی‌کاووس و رفتن او به مازندران
بخش ۲
همی رفت پیش اندرون زال زر عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۳۲
ای دل حدیث صبر شنیدن ز بهر چیست عطار نیشابوری : بیان الارشاد
در شرح دل فرماید
بجدّ و سعی خود آن را طلب کن ازرقی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۵۷
آن شد که ترا رفت همی با ما ناز اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۱۲۵
هر چند که من به خویشتن می نرسم
شمارهٔ ۱۵۴
دل صفه خال تو با زلف گفت اوحدالدین کرمانی : الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها
شمارهٔ ۱۵
ای دل به صلاح اگر نشستی برسی امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۱۷۳
یار از غم من خبر ندارد گویی سعدی : غزلیات
غزل ۳۹۵
گر من ز محبتت بمیرم مولوی : دفتر ششم
بخش ۱۳۵ - خطاب حق تعالی به عزرائیل علیه‌السلام کی ترا رحم بر کی بیشتر آمد ازین خلایق کی جانشان قبض کردی و جواب دادن عزرائیل حضرت را
حق به عزرائیل می‌گفت ای نقیب جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۰
مردم و مهر ترا در دل نهان دارم هنوز غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲
نقشی ز خود به راهگذر بسته ایم ما عطار نیشابوری : باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه
شمارهٔ ۷۰
از سرِّ تو هر که با نشان خواهد بود طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۵۴
مصلحت در تلخکامی دیده پیر می فروش رشیدالدین میبدی : ۱۴- سورة ابراهیم- مکیة
۳ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «وَ أُدْخِلَ الَّذِینَ آمَنُوا» و در آرند ایشان را که بگرویدند، «وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ» و نیکیها کردند، «جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ» در بهشتهایى که زیر درختان آن جویها روان باشد، «خالِدِینَ فِیها» جاویدان در آن، «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ» و بخواست او، «تَحِیَّتُهُمْ فِیها سَلامٌ (۲۳)» نواخت ایشان در آن بهشت سلام است،. اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۲۵۳
ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور هاتف اصفهانی : ماده تاریخ‌ها
شمارهٔ ۱۱
حیف از حاجی محمد صادق روش ضمیر مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰
ای بگرفته از وفا گوشه، کران چرا؟ چرا؟ جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۲۱۰
دادیم بسی جان و به جانان نرسیدیم اوحدالدین کرمانی : الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن
شمارهٔ ۱۰
آزار طلب مکن که آزار این است فردوسی : پادشاهی کی‌کاووس و رفتن او به مازندران
بخش ۲
همی رفت پیش اندرون زال زر عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۳۲
ای دل حدیث صبر شنیدن ز بهر چیست عطار نیشابوری : بیان الارشاد
در شرح دل فرماید
بجدّ و سعی خود آن را طلب کن ازرقی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۵۷
آن شد که ترا رفت همی با ما ناز اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۱۲۵
هر چند که من به خویشتن می نرسم
