خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۸
مستی ز چشم دلکش میگون یار جوی خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۷
ای لاله زار آتش روی تو آب روی خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۶
مهر سلمی ورزی و دعوی سلمانی کنی رودکی : ابیات به جا مانده از مثنوی بحر متقارب
پاره ۲۸
به دشت ار به شمشیر بگزاردم غزالی : رکن سوم - رکن مهلکات
بخش ۱۷ - پیدا کردن سر این مجاهدت و اختلاف پیر و مرید
بدان که مقصود از گرسنگی آن است تا نفس شکسته شود و زیر دست گردد و به ادب شود و راست بایستد و از این بندها مستغنی شود و برای این است که پیر مرید را این همه بفرماید و خود نکند که مقصود گرسنگی نیست. مقصود آن است که چندان خورد که معده گران نشود و نیز حس گرسنگی نیابد که هردو شاغل بود و کمال اندر این آن است که نصیب ملایکه بود که ایشان را نه رنج گرسنگی بود و نه گرانی طعام، ولیکن نفس این اعتدال نیابد الا بدان که اندر ابتدا بر وی نیرو کنند. آنگاه گروهی از بزرگان همیشه به خویشتن بدگمان بوده اند و راه حزم گرفته اند و این نگاه داشته اند و آن که کاملتر بوده است بر حد اعتدال بایستاده است و دلیل بر این آن است که رسول (ص) گاه بودی که روزه داشتی تا گفتندی که نیز نگشاید و گاه بودی که همی گشادی تا گفتندی که نیز ندارد و چون از خانه چیزی طلب کردی، اگر بودی بخوردی و اگر نبودی گفتی روزه دارم و انگبین دوست داشتی و گوشت دوست داشتی. طبیب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۳
خاک درت بمژگان خوش آنکه رفته باشم خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۵
نه عهد کردهئی آخر که قصد ما نکنی عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۵
ای صبا برگرد امشب گرد سر تاپای او خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۴
شاید آنزلف شکن بر شکن ار میشکنی خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۳
ای دل اگر دیو نئی ملک سلیمان چکنی ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۴۵
درویشی کن قصد در شاه مکن نشاط اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۷۲
وقتست که بر من ای نسیم سحری خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۲
در باز جان گر آرزوی جان طلب کنی سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۵
زلف با خال لبش تلقین ایمان میکند رهی معیری : چند قطعه
آتش
بی تو ای گل، در این شام تاری مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۱۹
بباید عشق را ای دوست دردک خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۱
مگر بدیده مجنون نظر کنی ورنی شاه اسماعیل صفوی ( خطایی ) : گزیدهٔ اشعار ترکی
دوست دئییب گزمه
کؤنول, نه گزیرسن سئیران یئرینده, محمدرضا شفیعی کدکنی : در کوچه باغ های نشابور
پیغام
خوابت آشفته مباد خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۰
نه آخر تو آنی که ما را زیانی
غزل شمارهٔ ۹۰۸
مستی ز چشم دلکش میگون یار جوی خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۷
ای لاله زار آتش روی تو آب روی خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۶
مهر سلمی ورزی و دعوی سلمانی کنی رودکی : ابیات به جا مانده از مثنوی بحر متقارب
پاره ۲۸
به دشت ار به شمشیر بگزاردم غزالی : رکن سوم - رکن مهلکات
بخش ۱۷ - پیدا کردن سر این مجاهدت و اختلاف پیر و مرید
بدان که مقصود از گرسنگی آن است تا نفس شکسته شود و زیر دست گردد و به ادب شود و راست بایستد و از این بندها مستغنی شود و برای این است که پیر مرید را این همه بفرماید و خود نکند که مقصود گرسنگی نیست. مقصود آن است که چندان خورد که معده گران نشود و نیز حس گرسنگی نیابد که هردو شاغل بود و کمال اندر این آن است که نصیب ملایکه بود که ایشان را نه رنج گرسنگی بود و نه گرانی طعام، ولیکن نفس این اعتدال نیابد الا بدان که اندر ابتدا بر وی نیرو کنند. آنگاه گروهی از بزرگان همیشه به خویشتن بدگمان بوده اند و راه حزم گرفته اند و این نگاه داشته اند و آن که کاملتر بوده است بر حد اعتدال بایستاده است و دلیل بر این آن است که رسول (ص) گاه بودی که روزه داشتی تا گفتندی که نیز نگشاید و گاه بودی که همی گشادی تا گفتندی که نیز ندارد و چون از خانه چیزی طلب کردی، اگر بودی بخوردی و اگر نبودی گفتی روزه دارم و انگبین دوست داشتی و گوشت دوست داشتی. طبیب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۳
خاک درت بمژگان خوش آنکه رفته باشم خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۵
نه عهد کردهئی آخر که قصد ما نکنی عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۵
ای صبا برگرد امشب گرد سر تاپای او خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۴
شاید آنزلف شکن بر شکن ار میشکنی خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۳
ای دل اگر دیو نئی ملک سلیمان چکنی ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۴۵
درویشی کن قصد در شاه مکن نشاط اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۷۲
وقتست که بر من ای نسیم سحری خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۲
در باز جان گر آرزوی جان طلب کنی سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۵
زلف با خال لبش تلقین ایمان میکند رهی معیری : چند قطعه
آتش
بی تو ای گل، در این شام تاری مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۱۹
بباید عشق را ای دوست دردک خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۱
مگر بدیده مجنون نظر کنی ورنی شاه اسماعیل صفوی ( خطایی ) : گزیدهٔ اشعار ترکی
دوست دئییب گزمه
کؤنول, نه گزیرسن سئیران یئرینده, محمدرضا شفیعی کدکنی : در کوچه باغ های نشابور
پیغام
خوابت آشفته مباد خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۰
نه آخر تو آنی که ما را زیانی