ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰
چون شیشه شکسته شد بهرحال که هست سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۲
از خاک درت ساخته ام مفرش خویش ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۱
هرچند که گویند به من پیوست خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۸۲ - این قصیدهٔ به نام کنز الرکاز است و خاقانی آن را در ستایش پیغمبر اکرم و در جوار تربت مقدس آن حضرت سروده است
مقصد اینجاست ندای طلب اینجا شنوند ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۲
جز علم و عمل که همدم روز جزاست مجیرالدین بیلقانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۰
با دل گفتم چو دلبری بگزیدی رهی معیری : غزلها - جلد دوم
وفای شمع
مردم از درد و نمی آیی به بالینم هنوز ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۳
حوری که به زعم او چو او نایاب است مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۴۷
بنمای بمن رخ ای شمع طراز یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۷۱
گرچه دانم ره عشق تو به سر می‌نرود غروی اصفهانی : مدایح و مراثی الامام ابی محمد الحسن المجتبی علیه السلام
شمارهٔ ۲ - فی رثاء ابی محمد المجتبی علیه السلام
هرکه آشفته دل و سوخته جان همچو منست مولوی : دفتر ششم
بخش ۲۳ - تشبیه مغفلی کی عمر ضایع کند و وقت مرگ در آن تنگاتنگ توبه و استغفار کردن گیرد به تعزیت داشتن شیعهٔ اهل حلب هر سالی در ایام عاشورا به دروازهٔ انطاکیه و رسیدن غریب شاعر از سفر و پرسیدن کی این غریو چه تعزیه است
روز عاشورا همه اهل حلب انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۱۴
خوار و خجلم خوار و خجل باد دلم ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۴
آن غنچه که عالمی ازو در تاب است فریدون مشیری : گناه دریا
ای امید نا امیدی ‌های من
برتن خورشید می‌پیچد به ناز، چادر نیلوفری رنگ غروب. ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵
در جلوه چو سرو قدت ای یار کجاست ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶
با من که ز ناله ام فلک برحذر است اِ لیـــار (جبار محمدی ) : غزال غزل
رهایی
حـذر کن ای دل از پَســـتی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۷۲
ای در غم بیهوده رو کم ترکوا برخوان ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷
گفتم سفری کنم اگر تقدیرست