ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۳
بنمای رخ ببنده که شمس و قمر توئی قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۵
هر سر موی من از دود تو در فریاد است فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۳
در دیگ عشق باده کشان جوش کرده‌اند سعدی : باب چهارم در فواید خاموشی
حکایت شمارهٔ ۵
جالینوس ابلهی را دید دست در گریبان دانشمندی زده و بی حرمتی همی‌کرد گفت اگر این نادان نبودی کار وی با نادانان بدین جا نرسیدی. ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۴٩۵
در مجلسی که همدم آزادگان شوی شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰
یار من بی یار کی ماند مرا واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۹
در زمین شوره هر دل که خواندی قابلش صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۰
ستم ار بناتوانان ز ستمگری رسانی قطران تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۳
ای دل صنمی بده برده قرار من و تو سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۵۱
ای که از بهر خدمت در تو جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۱۷۴
گر لایق خدمتم ندانی بر خویش واعظ قزوینی : ماده تاریخ
شمارهٔ ۹ - تاریخ وفات سالک قزوینی
بلبل گلشن سخن «سالک » ایرانشان : کوش‌نامه
بخش ۱۲۷ - گفتگوی کوش با نوشان
دگر روز دستورش اندر رسید وحدت کرمانشاهی : غزلیات
غزل شماره 37
زاهد خودپرست کو تا که ز خود رهانمش ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۴٩٢
دشمن خورد را حقیر مدار بلند اقبال : بخش سوم
بخش ۸ - درشرح حال خودگوید
اسیر دل کسی چون من مبادا ابوالحسن فراهانی : قطعات
شمارهٔ ۳
خسرو ارباب دانش سرور اهل هنر نظام قاری : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۳ - شیخ سعدی فرماید
اگر بتحفه جانان هزار جان آری اهلی شیرازی : ساقینامهٔ رباعی
شمارهٔ ۴۴
ساقی ز ادب مست تو گر دور بود اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۲۰۳ - الاسرار
در دل سخنت چو جان نگه می دارم