آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۹۵
رحمی ای عشق که من مانده بچنگ هوسم
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۱
آن سرو راستی مگر از بوستان ماست
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۷
کجا چو تیغ‌کشی در میان سپر گنجد!
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۵
وجودت تا ز چشم کیمیای امتیاز افتد
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۴
شکاری گر به دام افتد چه شد، زینها هزار افتد
محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۵۹ - وله ایضا
افتخار اهل دولت خواجه احمد آن که بود
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۷
هرچند که روز بی نوایی دارم
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۳
ز ضعفم بی‌تو بر تن از گرانی مو نمی‌جنبد
اوحدالدین کرمانی : الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
شمارهٔ ۲۰
گفتی به شب آیمت [که] بیگاه شود
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۲۵۲
نیست ما را روز بر کس بوسهٔ ما طرح نیست
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۲
کارم از گفتن لطفت به غرامت افتاد
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۱
ببرید زلف گر چه به پای تو سر نهاد
وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۱۲۰
به تنگ آمد دلم ، یک خنجر کاری طمع دارد
صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۶
چو ترک چشم تو ز ابروی خود کمان گیرد
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۰
باده از ابر خورد فصل بهاران گل سرخ
کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۶
یکرنگم و در کوی دو رنگیم وطن نیست
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۹
مکن دراز به زیر سپهر پا گستاخ
سعدی : غزلیات
غزل ۴۹۶
ای صورتت ز گوهر معنی خزینه‌ای
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۸
وزید بر سر زلف کجت صبا گستاخ
فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۱
نخست نغمهٔ عشاق فصل گل این است